بایگانی برچسب برای: جغد

سیستم شنوایی پرندگان چگونه است؟

سیستم شنوایی پرندگان چطور کار می‌کند؟ حس شنوایی پرندگان چگونه است؟آیا محدوده فرکانس شنوایی پرندگان مشابه انسان است؟ آیا در محدوده شنوایی پرندگان نکته‌ای وجود دارد؟ در مطلب قبلی به بحث بینایی در پرندگان پرداختیم. همچنین در مطلب دنیای پررنگ تر پرندگان به موضوع بینایی پرندگان اشاره نمودیم. پس از بینایی، شنوایی دومین حسی است که در بسیاری از پرندگان تکامل ویژه ای یافته، بعنوان مثال جغدها از شنوایی منحصر به فرد و پیچیده ای برخوردار هستند. جغد کوچک و شاه‌بوف از جمله جغدهایی هستند که پیش‌تر درموردشان نوشته‌ایم.

بهتر است قبل از هرچیز نگاه ساده‌ای به کارکرد گوش بیندازیم. امواج، ملکول‌های هوا را به ارتعاش در می‌آورند و این ارتعاشات به‌وسیله لاله گوش به سمت گوش میانی به پرده گوش برخورد کرده و پرده گوش ارتعاشات را به گیرنده‌هایی منتقل می‌کند که در نهایت سیگنال‌هایی به مغز فرستاده می‌شود و سپس مغز آن‌ها را تحلیل می‌کند.

حال به بعضی از تفاوت‌ها میان گوش انسان و گوش پرندگان می‌پردازیم و به بعضی از ویژگی‌ها و قابلیت‌های منحصر به فرد شنوایی در پرندگان اشاره می‌کنیم.

محدوده شنوایی پرندگان

سیستم شنوایی پرندگان

آشنایی با ساختمان گوش پرندگان

در ابتدا پرندگان بر خلاف ما فاقد گوش خارجی(لاله گوش) می‌باشند. تنها موحفره غالبا گردی وجود دارد که در هر گونه بسته به ویژگی‌های زندگیش و شکل سرش متفاوت است. در پرندگان غواص، پرندگانی که شکار خود را زیر آب صید می‌کنند حفره گوش کوچک تر بوده و به وسیله پرهای کنار گوش در زیر آب کامل بسته می‌شود. این‌گونه از ورود آب به حفره گوش جلوگیری می‌شود. در دیگر پرندگان به غیر از شترمرغ و دال که گوش کاملا مشخص است دیگر پرندگان دارای پوشپر در قسمت حفره گوش هستند. این پرها بر خلاف پرهای بدن پرنده بدون خار می‌باشد به همین سبب امواج به راحتی وارد گوش پرنده می‌شود ولی فشار هوا در اثر تلاطم در پرواز و دیگر پارازیت‌ها را تقلیل داده تا اصوات به خوبی شنیده شوند. نحوه قرار گیری این پوشپرها در پرنده‌ها متفاوت است.

محدوده فرکانس شنوایی پرندگان

فرکانس های تولید شده در پرندگانمحدوده فرکانس شنوایی پرندگان

فرکانس تولید شده توسط پرندگان بسیار متنوع است. به‌طور مثال از حدود 23 هرتز مربوط به کاسواری کوچک تا بین 8000 تا 10000 هرتز مربوط به (blackpoll wabler) ثبت شده است. حدود شنوایی انسان بین 20 تا 20000 هرتز است. این نکته خوبی برای پرنده‌نگران است. آن‌ها می‌توانند با کمی دقت تمامی صداهای تولید شده از پرندگان را بشنوند چون صدایی نیست که در بازه شنوایی انسان نباشد.

حس شنوایی پرندگان

مهارت های شنیداری

در پرندگان اصوات تولید‌شده توسط یک گونه برای هم‌گونه یا بعضی گونه‌های خاص دیگر قابل شنیدن است. در مواردی قابل شنیدن هست ولی قابل درک برای گونه نیست. همچنین جهت تشخیص محل صوت در گونه‌ها متفاوت است. مثلا در تعیین محل صدای تولید شده توسط گنجشک‌سانان با کمی دقت به راحتی می‌توان منبع صدا را پیدا کرد. بخصوص که آوازشان پر از نشانه‌های زود‌گذر و مقطع می‌باشد. در عوض صداهای یکنواخت و پیوسته مانند جیغ پرندگان شکاری مثل قرقی برای حداقل انسان و بسیاری پرندگان دیگر به‌راحتی قابل تعیین محل دقیق نیست.

محدوده شنوایی پرندگان

دامنه شنوایی پرندگان نسبت به انسان کمتر است. اما از طرفی واکاوی گوش پرندگان نزدیک به 10 مرتبه سریع تر از واکاوی موقت گوش انسان است. مثلا آواز یک سهره جنگلی پیش از اینکه گوش انسان بتواند تمام جزییات آن را واکاوی کند توسط سهره جنگلی دیگری واکاوی شده. این توانایی در تشخیص صدای پرنده مخاطب(جفت یا اعضای خانواده) از بین دیگر صداها بسیار کارآمد است. مثلا پنگوئن امپراتور نر زمانی که برای صید غذا، مدت زیادی از جفت خود دور می‌شود. هنگامی که برمی‌گردد با صدا زدن، جفت خود را بین صد‌ها پنگوئن پیدا می‌کند.

برخی از گونه‌های شب‌زی مانند oilbird و Collocalia (نوعی بادخورک) در تاریکی شب همانند خفاش به‌وسیله پژواک می‌توانند از برخورد با موانعی با قطر حداقل 6میلی‌متر بپرهیزند. این صدا برای انسان قابل شنیدن است.

شنوایی جغد

حال که تا اینجای مطلب با برخی از ویژگی‌های شنوایی در پرندگان آشنا شدید، اکنون به‌شکل مفصل‌تری درباره شگفتی‌های سیستم شنیداری در جغدها بخصوص جغد انبار می‌پردازیم.

حس شنوایی پرندگان

شنوایی در پرندگان شب‌زی

در پرندگان شبزی شنوایی از اهمیت زیادی برخوردار است. بخصوص در جغدها. در خصوص آزمایش‌های انجام شده در حیطه شنوایی جغد‌ها بیشتر منابع علمی به جغد انبار پرداخته‌اند. حتی گفته می‌شود از بین تمامی جانورانی که تاکنون آزمایش شده دقت فوق‌العاده‌ای در تعیین محل صدا دارد. اختلاف درجه افقی و عمودی در تعیین محل دقیق منبع صدا تنها 1 درجه است!!! تصور کنید در تاریکی مطلق شب موشی زیر چندین سانتی‌متر برف به آرامی در حال حرکت است و  یک لحظه تنها صدای کوچکی تولید می‌کند(حتی صدای تولید‌شده بر اثر حرکتش)، لحظه‌ای بعد سر از چنگال جغد در می‌آورد.

چه چیزی باعث این دقت و پیچیدگی می شود؟

اول اینکه محل قرار‌گیری گوش‌ها در جمجمه نامتقارن و متفاوت است. یک گوش از دیگری پایین‌تر است و حتی شکل حفره گوش نیز متفاوت با یکدیگر است.

گوش چپ که پایین‌تر است به اصوات پایین‌تر از خط افق و گوش راست که بالاتر است به اصوات بالاتر از خط افق حساسیت دارد. این ویژگی و همچنین ساختار گوش داخلی با تحلیل تاخیر در اصواتی که به هریک از گوش‌ها می‌رسد، می‌تواند محل دقیق صدا را تشخیص دهد.

این ساختار و نحوه تحلیل اصوات در هوانوردی رادیویی یک روش فوق‌العاده دقیق برای یافتن جهت است.

پس از شنیدن صدا، سر را به سمت محل می‌چرخاند، که این کار به بهتر شنیدن صدا کمک زیادی می‌کند. اما فقط این نیست.

ویژگی دیگر وجود پرده پوستی نازکی که لبه آن را پرهایی پوشانده به اسم اپرکول در حاشیه پیشین مجرای گوش است. اپرکول می‌تواند مانند دری که بر روی لولاهای خود باز و بسته می‌شود به دریافت هرچه بهتر اصوات و هدایت آن به حفره گوش کمک کند. مانند وقتی که برای بهتر شنیدن دستان خود را پشت گوش‌هایتان قرار می‌دهید. اپرکول رابطه بسیار ظریفی با پرهای صورت جغد دارد. پرهای صورت جغد اگر دقت کرده باشید همانند یک دیش ماهواره‌ای گرد و یک دست است که به آن دیسک یا دیش صورت می‌گویند. این پرها می‌توانند اصوات را تا 10 دسی‌بل تقویت کنند و به وسیله اپرکول به سمت گوش هدایت کنند.

در پایان بایستی گفت

در این مطلب سعی نمودیم سیستم شنوایی پرندگان را توضیح دهیم. همانطور که گفته شد حس شنوایی پرندگان به‌عنوان دومین حس تکامل‌یافته در پرندگان است. از این جهت می‌تواند حائز اهمیت باشد. همچنین مقایسه کوچکی بین محدوده شنوایی پرندگان با انسان نمودیم. حال تمام این ویژگی‌ها را کنار هم قرار دهید و ببینید چه ساختار پیچیده ای وجود دارد و با چه دقتی کارایی دارد. بهتر است بدانید زمانی که به‌دنبال جغد انبار می‌گردید نیاز نیست تلاش کنید ساکت باشید زیرا بی‌نتیجه است.

جغد کوچک

آیا جغد کوچک را می شناسید؟ جغد کوچک در ایران از جمله فراوان ترین پرنده هاست، به همین دلیل گاهی به نام جغد کوچک ایرانی نیز شناخته می شود. جغد کوچک نیز چون شاه بوف از جمله اعضای خانواده جغدها است. در مطالب گذشته به 11سوال همیشگی در مورد جغدها و پاسخ آنها و اینکه چرا جغد شوم است پرداختیم. همچنین درمورد پرنده های شبگرد و عکاسی از آن ها مطلبی را در دو قسمت ارائه نمودیم. در این مقاله شما را با جغد کوچک بیشتر آشنا خواهیم کرد.

جغد کوچک ایرانی

جغدها پرندگان مفیدی هستند که در کنترل جمعیت جوندگان نقش مهمی ایفا می کنند و تا کنون در ایران 12 گونه از آنها ثبت شده است. هر چند که جغدها شکارچیان ماهر شب هستند، ولی بعضی مانند “جغد کوچک” در روز نیز فعالیت می کنند. این گونه که فراوان ترین جغد کشورمان محسوب می شود، بعضاً در کوچه باغ ها و ساختمان های قدیمی داخل و یا حاشیه شهر هم دیده می شود.

مشخصات ظاهری جغدها

  • منقار جغد ها خمیده و کوچک به نظر می رسد، در حالی که بخش زیادی از آن پشت پرها پنهان شده است.
  • دو چشم درشت در جلوی سر و صورت پهن، از آنها ظاهری متفاوت ساخته است که با هیچ پرنده دیگری اشتباه گرفته نمی شوند.
  • گوش های جغد ها در جذب امواج بسیار قوی بوده و پرواز بی صدای آنها به غافلگیری طعمه در سکوت شب کمک می کند.

باورهای مختلف در مورد جغد در فرهنگ ها

متأسفانه در فرهنگ ما به دلیل حضور جغدها در خرابه ها، آنها را شوم و نحس می پنداشتند و احتمالاً به همین دلیل در آثار هندمندان و صنعتگران ایرانی به ندرت اثری از این پرنده دیده می شود، حال آنکه در فرهنگ بسیاری از کشورها، جغد نماد خرد و دانایی و یا حتی پرنده ای مقدس محسوب می گردد.

در منطق الطیر عطار نیشابوری، جغد کنایه از عزلت جویانی است که دل از خلق بریده و گنج را در ویرانه عزلت می جویند. در ادبیات کهن در خصوص دشمنی جغد با کلاغ آمده که پرندگان قصد داشتند جغد را به عنوان پادشاه خود انتخاب کنند، ولی وقتی با کلاغ مشورت کردند، او جغد را به کم خردی، زشتی، خسیسی، روز کوری و غیره متهم کرد! از دیگر نام های فارسی جغد کوچک یا همان جغد کوچک ایرانی ، این پرنده زیبا، می توان به بوف ، بوم و کوف کوچک اشاره کرد.

چرا جغد شوم است ؟

آیا جغد شوم است ؟ امروزه در بسیاری از مناطق ایران نیز جغدها بدشگون خوانده می شوند و خرافات بسیاری در فرهنگ و باور مردم رایج است. در بسیاری از نقاط ایران از جمله مناطقی از  گیلان شنیدن صدای جغد نشانی از خبرهای بد است. به همین علت برای دور کردن اتفاقات بد، مردم با شنیدن صدای جغد با ایجاد سر و صدا یا پرتاب چوب نیم سوخته ای به سمتش، سعی در دور کردن این صدا از خانه هایشان را دارند. برای شناسیایی صدای پرندگان ابزاری وجود دارد. همچنین برخی پرندگان تقلید صدا می کنند و گاهی ممکن است با این کار با یکدیگر صحبت کنند و ارتباط برقرار کنند.

باوری هم وجود دارد که بعد از پرتاب چوب نیم سوخته به سمت جغد باید گفته شود “آتش از من، گوشت از قصاب” و اگر جغد به سمت قبله پرواز کرد خبر بد دور خواهد شد و در غیر این صورت برای برطرف شدن خطر، صدقه می دهند.

جایگاه جغد در ایران باستان

در گذشته جغدها در ایران نمادی از دانایی بوده ­اند. در ادبیات کهن جغدها به عنوان پرندگانی که به بقیه حیوانات پند و اندرز می دهند شناخته می شدند.

بررسی متن های باستانی نشان می دهد که این پرنده در ایران باستان دارای منزلت و جایگاه والایی بوده است. در اوستا از جغد با نام “اشوزشت” یاد می شود، نماد فراری دهنده ی دیوها و پلیدی­ ها. اشوزشت به معنی “دوست داشتن و دوست دار راستی بودن” و از نام های “بهمن مرغ (بوف)” می باشد. در نسخه هایی دیگر از اوستا جغد را با عناوینی مانند “مرغ زوبره”، “هومن مرغ” و “شب آویز(مرغ شب)” نامیده شده اند.

آغاز و رواج خرافه­­ی شوم بودن جغدها

یکی از باورهای تایید نشده این است که رواج خرافه­ ی شوم بودن جغدها بعد از ورود اعراب به ایران و تحت تاثیر فرهنگ عرب آغاز شده است. جغدها از مار، مارمولک و موش ها تغذیه می کنند و در آن زمان این موجودات غذای اعراب بودند. اینکه این پرنده از این غذاها تغدیه می کرده باعث شده بود تا اعراب در آن زمان آن را پرنده ای شوم بدانند. این باور سینه به سینه برای نسل های بعدی نقل شده و هنوز در مناطقی از کشور جغدها به عنوان پرندگانی شوم شناخته می شوند. مستنداتی برای تایید یا رد این باور وجود ندارد و در ادبیات آن زمان نیز نشانی از جغد به عنوانی پرنده ای بدیمن وجود ندارد.

در حکایات ایرانی، اولین باری که به نامیمون بودن و شومی جغد اشاره شده است در تاریخ بلعمی است. پس از آن به مرور در آثار زیادی از جمله شاهنامه فردوسی تا داستان ها و شعرهای بسیاری از جغد به عنوان پرنده ای شوم یاد شده است.

آیا جغد شوم است ؟

در واقع بسیاری از جغدها توسط مردم دیده نمی شوند، مردم اغلب جغدهایی را مشاهده می کنند که علاقه مند به زندگی در سازه های انسانی هستند. جغد کوچک، جغد انبار و مرغ حق، گونه هایی هستند که در مکان هایی که توسط انسان ها ساخته شده است، زندگی می کنند.

چشم های جغدها به نور حساس است، به خصوص در طول روز که نور زیادی به چشم ها وارد می شود باعث گیجی آن ها می شود. از آنجایی که سازه های انسانی به نحوی ساخته شده که ورود نور را کنترل می کند در مقایسه با بوته ها مکان مناسب تری برای جغدها می باشد. از طرفی به خاطر ترس اکثر جانوران از این سازه ها، این مکان ها امنیت بیشتری برای جغدها در پی دارد.

معمولاً مردم جغدها را در مخروبه ها می بینند و به همین علت تصور می کنند حضور جغدها باعث ویرانی و خرابی شده است، در صورتی که جغدها به علت مزایای فوق که این مخروبه ها برایشان دارد، در این محل ها دیده می شوند.

در بسیاری از فرهنگ ­ها همان گونه که گربه سیاه، آیینه شکسته یا نمک ریخته شده را بدیمن می شناسند، جغد نیز نمادی از بد شانسی و خبرهای بد است. افسانه های بسیاری وجود دارد مبنی بر اینکه این شکارچیان شبانه تهدیدی برای انسان ها هستند.

باور شوم بودن جغد در کشورهای دیگر

در کشورهای دیگر نیز این باور وجود دارد؛ مصر باستان، هند، چین، ژاپن، کنیا و امریکای جنوبی جغدها را به عنوان قاصدان مرگ می شناختند؛ نمادی از سحر و جادو یا قاصد مرگ و بیماری و ویرانی.

در برخی از فرهنگ ها و مناطق گوناگون جغدها به عنوان نمادی از بدشانسی، بیماری یا مرگ شناخته می شوند. مردم سواحل شرق افریقا اعتقاد دارند که جغدها برای بچه ها بیماری می آورند. در جنوب افریقا مردم جغدها رو به عنوان پرندگان ساحر و جادوگر می شناسند. در اکثر این مناطق دیدن جغدها مردم را به وحشت می اندازد و اغلب افراد ناآگاه و کودکان از چشم های بزرگ و خیره و پرهای جغدها می ترسند و آن را به صورتی شیطانی می بینند.

این خرافات به حدی است که موسسه NZG (National Zoological Gardens of south Africa) تصمیم گرفته است که در سال هفته ای را به این موضوع و در راستای آموزش جوامع محلی اختصاص دهند. 7 تا 11 ماه می هر سال آموزشگرانی تلاش می کنند تا با آموزش مردم و بیان این موضوع که جغدها پرندگان ترسناکی نیستند و آسیبی به آن ها نمی رسانند، این خرافات را کمرنگ کنند.

تا اینجا جایگاه جغد و باور غلط جغد شوم است را در ایران و برخی از کشورهای دیگر مطالعه نمودید. حال به برخی از طایفه های امریکا می پردازیم. مردم این طوایف معتقدند جغدها وابسته به ارواح و اجنه هستند، اگر جغدی بر بام خانه ای بنشیند و صدایش شنیده شود، آن را نشانده ی مرگ یکی از اعضای آن خانه می ­دانند. در این طایفه ها از پرها و پوشش جغدها به عنوان طلسم استفاده می شده است.

جغد ها و پاسخ ۱۱ سوال همیشگی در مورد آن ها!

جغد به  انگلیسی : Owls از شگفت انگیز ترین موجودات کره ی زمین هستند. طبیعی است که دوست داریم بیشتر در مورد آن ها بدانیم و بهتر جغد های ایران را بشناسیم. این مطلب پاسخی است به رایج ترین سوالات مردم، کودکان و نوجوانان در مورد جغد های ایران. با کمی صرف وقت و مشاهده ی مطالب دیگر سایت آوای بوم، بیشتر و بهتر پرندگان ایران را بشناسید و حتما با پرنده نگری آشنا شوید. می توانید مقالاتی با موضوعات مختلف چون لانه چرخ ریسک پشت بلوطی ، معرفی قرقی ، در باغ وحش ها چه می گذرد ، عکاسی از پرندگان ، تهدید جاده ها برای پرندگان ، سرنوشت پرندگان آسیب دیده و بسیاری دیگر از مطالب مفید و متنوع را مطالعه نمایید.

۱. در ایران چند گونه جغد زندگی میکند ؟

در ایران ۱۲ گونه جغد زندگی میکند. کوچکترین جغد ایران مرغ حق است که کمتر از ۲۰ سانتی متر طول دارد (گنجشک ۱۴ سانتی متر

است) و بزرگ ترین جغد ایران شاهبوف است که بیش از ۸۰ سانتی متر طول دارد. وزن جغد و اندازه ی هر جغد بسته به گونه ی آن بسیار متفاوت است.

۲. آیا جغد شوم است ؟

خیر! شوم بودن جغد ها باوری غلط است که به واسطه ی خرابه نشینی این پرنده به وجود آمده است. بسیاری از گونه های جغد، در خرابه های خالی از سکنه زندگی میکنند. دلیل این کار آن ها این است که این محل ها امن است، آن ها را از سرما و گرما حفظ میکند و منبع مناسبی برای تغذیه از جونده ها و حشرات را ایجاد میکند. در واقع مردم به اشتباه گمان میکرده اند که وقتی جغد در جایی لانه میکند، آن جا خرابه میشود ولی در واقع زمانی که جایی خرابه میشود، جغد در آن لانه میکند.

۳. غذای جغد چیست؟

جغد ها گوشتخوار هستند. گونه های کوچکتر جغد معمولا بیشتر از حشرات تغذیه میکنند و جغد های بزرگ جثه تر از جوندگان، خزندگان و حتی برخی از پرندگان. جغد ها لاشه خواری نمیکنند و خود شکار میکنند. عمدتا غذای خود را پس از شکار تکه تکه نمیکنند و طعمه ی خود را به طور کامل میبلعند.

۴. چرا جغد ها در شب فعال و بیدارند؟

جغد ها دارای چشمانی بسیار قوی و شنوایی فوق العاده هستند. حواس قوی به آن ها این قدرت را میدهد که در شب به راحتی ببینند و بشنوند. بنابراین آن ها اغلب در شب شکار میکنند، زمانی که دیگر حیوانات شکاری در حال استراحت هستند. البته برخی از جغد ها روز ها هم فعالیت دارند.

۵. جغد نماد چیست؟

در اغلب فرهنگ ها به جغد توجه بسیار شده است و آن را نماد چیزی دانسته اند. به نظر میرسد در ایران باستان این پرنده نماد دانایی بوده است. در فرهنگ آفریقای مرکزی از جمله در میان مردم کنیا، این پرنده به عنوان پیام آور مرگ شناخته میشود. در فرهنگ برخی از قبایل بومی آمریکا این پرنده پناهگاهی است در مقابل شیاطین. آنچه مهم است این است که نماد سازی از جغد به دلیل زیبایی بسیار زیادش و خصوصیات بسیار جالبش بوده و هست.

۶. عمر جغد چقدر است؟

عمر جغد های کوچک جثه کم و معمولا بین ۷ الی ۱۵ سال است. اما جغد های بزرگ تر گاهی در شرایط مناسب تا ۸۰ سال نیز عمر میکنند.

۷. میتوان جغد را در خانه نگه داشت و آن را تربیت کرد؟

این کار غیر اخلاقی، غیر قانونی و حتی غیر شرعی است. از نظر اخلاقی، حذف یک گونه از طبیعت و اسیر کردن آن قطعا اشتباه است. جغد ها در طبیعت در مساحت هایی بسیار وسیع زندگی میکنند و گاهی چندین هزار کیلومتر را آزادانه مهاجرت میکنند و بنابر این اسارت آن ها حتی اگر در محیط خانه آزاد بوده و در قفس نباشند، اسارتی ظالمانه و نابخشودنی است.

از نظر قانونی نگهداری از جغد ها خلاف قانون بوده و جریمه ای از ۶ تا ۸۰ میلیون تومان را در پی خواهد داشت و در صورت تکرار، احکام جرایم کیفری از جمله زندان را به دنبال دارد. جغد ها را نمیتوان و نباید تربیت کرد چرا که آن ها اسباب بازی دست ما نبوده و پرندگانی آزاد و در طبیعت قدرتمند هستند. خرید و فروش جغد، گذاشتن آگهی فروش جغد در اینترنت و قیمت گذاری بر روی جغد نیز مجازات قانونی را در پی دارد.

۸. تفاوت و فرق جغد و خفاش چیست؟

خفاش ها پستاندار هستند نه پرنده! خفاش ها پستاندارانی هستند که در طول تکامل قادر به پرواز شده اند اما بدن آن ها بر خلاف پرندگان مثل جغد از پر پوشیده نشده است و اغلب بر خلاف جغد ها که مثل بقیه ی پرندگان تخم گذار هستند، خفاش ها زنده زا هستند.
به طور کلی جغد و خفاش بسیار متفاوت است. با دیدن تصاویر آن ها بیشتر متوجه خواهید شد.

۹. بزرگترین جغد دنیا چه جغدی است؟

جغد خاکستری بزرگ (Great Grey Owl) بزرگترین جغد دنیا است که در جنگل های شمال کره ی زمین زندگی میکند. بزرگترین جغد ایران نیز شاهبوف است که تقریبا در طبیعت تمام کشور قابل مشاهده است. بزرگترین جغد ایران، دومین جغد بزرگ دنیا نیز هست.

۱۰. عمو جغد شاخدار چه جغدی است؟

عمو جغد شاخدار یک جغد شاخدار یا گوش دراز است که نام انگلیسی این گونه Long-eared Owl است. جغد شاخدار در ایران نیز زندگی میکند. این جغد محیط های پردرخت را برای زندگی انتخاب میکند و اغلب از جوندگان تغذیه میکند. جغد شاخدار از معدود جغد هایی است که در گروه نیز دیده میشود.

۱۱. چگونه میتوان جغد را در طبیعت پیدا و مشاهده کرد؟

برای اینکار باید به پرنده نگری بروید! با خصوصیات پرندگان‌ آشنا شوید و ببینید که چگونه میتوان یک پرنده را یافت. شناسایی پرندگان را بیاموزید، با مهاجرت پرندگان آشنا شوید، یک دوربین دو چشمی به دست بگیرید و تبدیل به یک پرنده نگر شوید! میتوانید اصول یافتن پرندگان را شب را بیاموزید و از این طریق بهتر جغد ها را در شب پیدا کنید.
پرنده نگری را یاد بگیرید. در مورد آن بخوانید و با دنیای زیبای پرنده ها آشنا شوید.

بخشی از این مطلب با هدف آموزش در مورد جغد ها به کودکان و نوجوانان نگاشته شده است و به زبان کودکانه است و میتوان از آن به عنوان منبع معتبر برای تحقیق در مورد جغد در دوره ی دبستان و دبیرستان نیز استفاده نمود.

شاهبوف: بزرگترین جغد ایران

مهسا هاشمی گرد آوری: مهسا هاشمی

ویرایش: ایمان ابراهیمی

بزرگترین جغد ایران

شاهبوف، بزرگترین جغد ایران و یکی از باشکوه ترین و زیبا ترین جغد های جهان است. طول بال شاهبوف در زمان پرواز نزدیک به 2 متر است! طول این پرنده در حالت نشسته معمولا بین 60 تا 70 سانتی متر است. این جغد با چشمانی نارنجی رنگ و بدنی قهوه ای رنگ با خط های واضح و با صورت صاف و ماهواره ای شکل، به راحتی قابل تشخیص است. پرواز این جغد با قدرت و بسیار کم صدا بوده و به صورت زیگزاگی پرواز میکند. اوج فعالیت این گونه جغد در ساعت اولیه پس از غروب آفتاب، و ساعاتی قبل از طلوع آفتاب بوده و غذای آن را طیف وسیعی از جانداران شامل پستاندارانی مانند خرگوش و پرندگانی مانند کلاغ ها تشکیل میدهد. شاهبوف گاهی از جاندارانی با جثه بسیار بزرگ مانند سارگپه یا بچه های تازه متولد شده گوزن هم تغذیه میکند! رژیم غذایی این پرنده به قدری گسترده است که گاهی با شیرجه بر روی آب رودخانه و دریاچه از ماهی ها هم تغذیه میکند و یا گاهی به خوردن حشرات و خزندگان هم روی می آورد.

لانه و تولید مثل

شاهبوف اغلب تک همسری است. لانه این جغد معمولا در میان شکاف های صعب العبور صخره ها، لانه متروکه دیگر پرندگان شکاری و گاهی در سوراخ های بزرگ ایجاد شده در تنه درختان قدیمی است. همچنین این جغد گاهی در خانه ها و مکان های متروکه و بی رفت و آمد نیز انتخاب لانه میکند. در صورتی که محل و شرایط لانه مناسب باشد، یک زوج ممکن است چندین سال ممتد از یک لانه استفاده نمایند. شاهبوف ها هر سال بین 1 تا 5 عدد تخم میگذارند که به واسطه گرد بودن تخم ها به راحتی قابل تشخیص اند. شاهبوف ماده 34 تا 36 روز روی تخم ها میخوابد و در این مدت شاهبوف نر تامین غذا را به عهده دارد. جوجه شاهبوف متولد شده تا 5 هفته در لانه میماند و توسط والدین تغذیه میشود. پس از گذشت 5 هفته، مدتی را نیز بیرون از لانه تغذیه میشود و در نهایت میتواند در 2 الی 3 ماهگی به صورت مستقل پرواز کند و از والدین جدا شود.

عمر شاهبوف

عمر شاهبوف ها در طبیعت در حدود 20 سال است اما در اسارت در شرایط مناسب تا 60 سال نیز عمر میکنند. پراکنش شاهبوف ها بسیار گسترده بوده و تقریبا تمام قاره اروپا و بیشتر قاره آسیا را شامل میشود. زیستگاه مورد علاقه این گونه، مناطق دامنه ای، نیمه بیابانی، جنگل های پراکنده و مناطق استپی است و در سال های اخیر گزارش های متعدد حاکی از این است که شاهبوف ها در حال نزدیک تر شدن به مناطق شهری و حومه شهری بوده و مشاهده آن ها در ساختمان های اطراف شهر بعید نیست.

خطر انقراض

وضعیت شاهبوف در طبقه بندی IUCN در حالت کمترین نگرانی است اما با این حال به نظر میرسد جمعیت رو به کاهشی داشته باشد. افزایش استفاده از آفت کش ها، سیم های برق و سیم های خاردار و از بین رفتن زیستگاه های مناسب این گونه بیشترین دلیل کاهش جمعیت شاهبوف ها هستند. در کنار این عوامل، جثه بسیار بزرگ شاهبوف، مشاهده آن را راحت تر میکند و باعث میشود بیشتر در معرض دید شکارچیان و صیادان قرار گیرد.