ممکن است برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که ارتباط پرندگان با هم چگونه شکل می گیرد؟ آیا پرندگان با یکدیگر حرف می‌زنند؟ به طور حتم بارها متوجه صدای پرندگان به شکلی متفاوت و منحصر به فرد شده‌ایم، اما چون معنی آن صداها را نمی‌دانیم در نظرمـــان تنها سر و صداها بی معنی آمده است. صدای پرندگان می تواند به عنوان یکی از کلیدهای شناسایی پرندگان استفاده شود. ضمن اینکه در مقاله ای در مورد نحوه برقراری ارتباط پرندگان با یکدیگر نوشته ایم. اما حال می خواهیم به این سوال پاسخ دهیم که آیا پرندگان با یکدیگر حرف می زنند؟
ارتباط پرندگان با هم
پیشرفت علم و دانش بشری هرگز مترادف با رشد درک و خرد او نبوده است. وجود باورها و مرزهای ذهنی بین انسان و حیوان موجب شده تا بیشتر، حیوانات را در حکم موجوداتی ربات گونه و فاقد هوش، احساس، اراده، شخصیت و در خدمت انسان ها تصور کنیم. در سده اخیر اما، تا حدی توجه بشر به صورت علمی به شناخت دنیای دیگر جانوران جلب شده است.
زبان پرندگان
از جمله، تحقیقاتی که بر روی پرندگان صورت پذیرفته است، نشان می‌دهد هر گونه ی پرنده دارای سیستم پیچیده برقرای ارتباط یا همان زبان مخصوص خود است که در طول میلیون‌ها سال تکامل یافته و نسل به نسل آن‌را ازطریق اطلاعات ژنی و همین‌طور از طریق آموزش انتقال داده‌اند. هر چند زبان پرندگان به اندازه انسان‌ها تکامل یافته نیست با این وجود پیچیدگی و وسعت زبان آنها شگفت‌آور است. زبانی که هرگونه با آن صحبت می کند همانند زبانی خارجی برای ما انسان‌هاست با این تفاوت که کسی برای آموزش دادن آن نیست و تولید آواهای این زبان ها برای انسان بسیار ســــخــــت اســـت.
پرندگان از طریق آواز، صداها یا رفتار و زبان بدن با هم گونه های خود و حتی تا حدی با گونه های دیگر ارتباط برقرار می‌کنند. هدف از برقراری ارتباط می تواند صدا زدن هم، با خبر کردن هم از خطر، پیدا کردن جفت، تعیین قلمرو و‌بسیاری دلایل دیگر باشد.
صداهای معنی دار
هر صدا دارای معنی خاصی است. برخی پرندگان دسته ای، برای صدا زدن هر عضو گروه، یک صدای خاص دارند. تحقیق بر روی مرغ ها و برخی دیگر پرنده ها نشان داده که برای اعلان خطر زمینی و هوایی به هم، از دوصدای متفاوت استفاده می‌کنند و بعضی حتی برای اعلان انواع خطر های هوایی یا به عبارتی برای هر پرنده شکاری اسم‌های مختلف به‌کار می‌برند.
بر اساس تحقیق چاپ شده در مجلــــــه نیچـــــر کامیونیکیشن، دکتر دیوید ویتکرافــــت از دانشـــگــاه آپســــالای سوئـــــد برای اولین‌بـــــار ثـــــابــــت کـــرد استفاده از عبارت هــــای زبانی و ساختن جمله بر خلاف تصورات قبلی، توانایی منحصر به گونه انسان نیست. تیم وی با تحقیق بر روی گونه چرخ ریسک ژاپنی یک صدا را به معنی «اطرافت را برای خطر بررسی کن» و صدای دیگری را به معنی «بیا اینجا» کشف کردند. سپس متوجه شدند که این پرندگان در زمان هایی با به هم چسباندن این دو صدا به یکدیگر یک عبارت تولید می‌کنند.
در پایان باید گفت:
آنها همچنین دریافتند که این پرندگان دارای قوائد دستور زبان هستند به شکلی که وقتی این جمله را بازپخش کردند چرخ‌ریسک ها با احتیاط نزدیک شدند، اما زمانی که ترتیب این دو صدا را جا به جا کرده و برای آنها بازپخش کردند تا حد زیادی برای آنها قابل درک نبود. این تحقیق باعث شد برای اولین بار سیستم برقراری ارتباط پرندگان با هم بر اساس تعریف ساختار زبانی در قالب یک زبان شناخته شود.
