جغد کوچک

آیا جغد کوچک را می شناسید؟ جغد کوچک در ایران از جمله فراوان ترین پرنده هاست، به همین دلیل گاهی به نام جغد کوچک ایرانی نیز شناخته می شود. جغد کوچک نیز چون شاه بوف از جمله اعضای خانواده جغدها است. در مطالب گذشته به 11سوال همیشگی در مورد جغدها و پاسخ آنها و اینکه چرا جغد شوم است پرداختیم. همچنین درمورد پرنده های شبگرد و عکاسی از آن ها مطلبی را در دو قسمت ارائه نمودیم. در این مقاله شما را با جغد کوچک بیشتر آشنا خواهیم کرد.

جغد کوچک ایرانی

جغدها پرندگان مفیدی هستند که در کنترل جمعیت جوندگان نقش مهمی ایفا می کنند و تا کنون در ایران 12 گونه از آنها ثبت شده است. هر چند که جغدها شکارچیان ماهر شب هستند، ولی بعضی مانند “جغد کوچک” در روز نیز فعالیت می کنند. این گونه که فراوان ترین جغد کشورمان محسوب می شود، بعضاً در کوچه باغ ها و ساختمان های قدیمی داخل و یا حاشیه شهر هم دیده می شود.

مشخصات ظاهری جغدها

• منقار جغد ها خمیده و کوچک به نظر می رسد، در حالی که بخش زیادی از آن پشت پرها پنهان شده است.
• دو چشم درشت در جلوی سر و صورت پهن، از آنها ظاهری متفاوت ساخته است که با هیچ پرنده دیگری اشتباه گرفته نمی شوند.
• گوش های جغد ها در جذب امواج بسیار قوی بوده و پرواز بی صدای آنها به غافلگیری طعمه در سکوت شب کمک می کند.

باورهای مختلف در مورد جغد در فرهنگ ها

متأسفانه در فرهنگ ما به دلیل حضور جغدها در خرابه ها، آنها را شوم و نحس می پنداشتند و احتمالاً به همین دلیل در آثار هندمندان و صنعتگران ایرانی به ندرت اثری از این پرنده دیده می شود، حال آنکه در فرهنگ بسیاری از کشورها، جغد نماد خرد و دانایی و یا حتی پرنده ای مقدس محسوب می گردد.

در منطق الطیر عطار نیشابوری، جغد کنایه از عزلت جویانی است که دل از خلق بریده و گنج را در ویرانه عزلت می جویند. در ادبیات کهن در خصوص دشمنی جغد با کلاغ آمده که پرندگان قصد داشتند جغد را به عنوان پادشاه خود انتخاب کنند، ولی وقتی با کلاغ مشورت کردند، او جغد را به کم خردی، زشتی، خسیسی، روز کوری و غیره متهم کرد! از دیگر نام های فارسی جغد کوچک یا همان جغد کوچک ایرانی ، این پرنده زیبا، می توان به بوف ، بوم و کوف کوچک اشاره کرد.