در این بخش مطالب و مقالات مرتبط با پرندگان، پرنده نگری و حفاظت پرندگان که توسط اعضا و همراهان آوای بوم نگاشته شده است منتشر میگردد.

چرا پرندگان مهاجرت می‌کنند؟

اغلب ما در کتاب های درسی خود راجع به مهاجرت پرندگان نکاتی را خوانده ایم. ممکن است برخی از این نکات را فراموش کرده یا به خاطر داشته باشیم. پیشنهاد می کنیم مقاله های پرندگان مهاجر، مهمان های دوست داشتنی و پرندگان مهاجر، صدای بندر را که پیش تر منتشر شده است بخوانید. چگونگی مهاجرت پرندگان به ایران یکی از سوالاتی است که شاید برای شما هم پیش آمده باشد. سوالی که لازم است ابتدا پاسخ سوال جامع تری را بدانیم. و آن دانستن نکات کلی و در مقیاس وسیع تری در مورد مهاجرت پرندگان است. قبلا در مقاله ای با عنوان  راز مهاجرت پرندگان به طور خلاصه در این مورد نوشته ایم. در این مقاله قصد داریم بیشتر به این موضوع بپردازیم.

مهاجرت

واژه مهاجرت یا کوچ به جابجایی فصلی منظم و گسترده ای که پرندگان بین نواحی زادآوری تابستانی و نواحی زمستانی خود انجام میدهند گفته میشود و بطور ساده عبارت است از حرکت پرندگان بطرف جنوب در پاییز و بطرف شمال در بهار یا حرکت از ارتفاعات بطرف زمینهای پست و یا از نقاط دور از ساحل بطرف ساحل و بالعکس. مهاجرت پرندگان ممکن است در پاسخ به تغییرات آب و هوایی، دسترسی به مواد غذایی بیشتر یا زیستگاه بهتر صورت پذیرد. در بین پرندگان دو نوع مهاجرت دیده میشود، مهاجرت روزانه که برای تامین غذای روزانه انجام میگیرد و مهاجرت فصلی که پرنده در یک فصل معین زادگاه و محل تولید مثل خود را ترک نموده و در فصل دیگر مراجعت مینماید.

سالانه حدود پنجاه میلیارد قطعه پرنده در کره زمین مهاجرت میکنند، از حدود 10000 گونه پرنده ای که در دنیا وجود دارد حدود 1800 گونه مهاجرتهای بسیار طولانی دارند، سفری خسته کننده که با تغییراتی در وزن، رژیم غذایی، فیزیولوژی و رفتار پرندگان همراه است. بیشترین میزان مرگ و میر پرندگان در حین همین مهاجرتها اتفاق می افتد لذا بنظر میرسد برخی گونه ها مانند بادخورکها، توکاها و اکثر سسک ها  بمنظور کاهش این مشکلات در حین مهاجرت، شبها پرواز کرده و روزها برای تجدید قوا در مسیر، مشغول تغذیه میشوند. این پرندگان با پرواز در شب رنج کم خوابی را به جان میخرند تا خطر شکار شدن توسط شکارچی ها را کاهش داده و از صرف انرژی زیاد در گرمای روز نیز جلوگیری نمایند. برخی گونه های دیگر مانند لک لک ها که ناچارند بر جریانهای باد گرم ناشی از تابش خورشید سوار شوند روزها پرواز میکنند.

تغذیه 

غذا، آب، جان پناه و محل مناسب برای ساختن آشیانه و تخمگذاری از نیازهای اساسی یک پرنده برای بقاست ولی تغییرات فصلی میتواند شرایط مطلوب زندگی را به محیطی نامناسب تبدیل کند و پرندگان را مجبور به مهاجرت نماید. حرکت برای رسیدن به زیستگاهی خاص که بتواند نیازهای زیستی پرنده شامل غذا، آب، امنیت و غیره را برآورده نماید توجیهی منطقی برای پدیده مهاجرت است، در مجموع دلایل اصلی بروز رفتارهای مهاجرتی در پرندگان شامل شرایط جوی نامساعد، کاهش مواد غذایی، تغییرات ناگهانی فصول(خشکسالی، سرما یا باران های نابهنگام)، کوتاهی و بلندی طول شب و روز، عوامل تاریخ طبیعی یا تکاملی و رقابت بین گونه ای یا درون گونه ای بر سر غذا، قلمرو، آشیانه و غیره میباشد.

پرندگان مهاجر

پرندگان با هر غریزه و به هر دلیلی که مهاجرت می‌کنند مسلماً قهرمان حیوانات مهاجر به شمار می‌روند. در هیچ یک از جاندارانی که مهاجرت بخشی از زندگی آنها محسوب می شود، چنین جابجایی در تعداد گونه، وسعت و مسافت پروازی دیده نشده است. در میان خود پرندگان، پرستوی دریایی قطبی قهرمان است. این پرنده عجیب همه ساله از قطب شمال به قطب جنوب مهاجرت می کند و مجدد به محل زادآوری خود باز می گردد و در هر سفر بیش از 20000 کیلو متر را طی می کند و از این بابت برترین پرنده مهاجر به حساب می آید.

جهت یابی

معمولا پرندگان از علایم مختلف برای جهت یابی در حین مهاجرت استفاده میکنند، بعضی از روی “نشانه های سماوی” که پرندگان روز پرواز از وضعیت خورشید و پرندگان شب پرواز از وضعیت ستارگان، و بعضی از روی “نشانه های ارضی” از قبیل عوارض زمینی، رودخانه ها، کوهها، دره ها، خطوط ساحلی، جنگلهای انبوه، پهنه های آبی، جهت باد، توده های هوا و مهمترین عامل یعنی میدان مغناطیسی زمین به مقصد از پیش تعیین شده خود میرسند.

وجود کریستال های مغناطیسی در میان پرندگان، اولین بار در کبوترهای خانگی کشف شد، دانشمندان پس از سالها تحقیق دریافتند که انتهای عصب های داخل منقار بالایی کبوتر حاوی مقدار زیادی ساختار گلوله ای شکل آهنی است که یک حسگر مغناطیسی محسوب میشود. سالها بعد ساختارهایی مشابه در سینه سرخ ها و چکاوک ها نیز یافت گردید و اکنون مشخص شده که حسگرهای مغناطیسی در اکثر پرندگان وجود دارد. برخی دیگر از دانشمندان با توجه به تحقیقات انجام شده اعتقاد دارند که قطب نمای پرندگان در چشم آن ها قرار دارد و ارتباط تنگاتنگ میان دید و احساس مغناطیسی نشان می دهد که پرندگان می توانند خطوط میدان مغناطیسی زمین که از قطب شمال به سمت قطب جنوب امتداد دارند را ببینند.

ایران در مسیر مهاجرت

بطور تقریب از 550 گونه پرنده در ایران 340 گونه مهاجر هستند که 100 گونه از آنها مهاجرعبوری محسوب شده و مابقی در سرزمین ما زندگی و تولید مثل میکنند. ایران دردو مسیر مهاجرتی مهم جهانی قرار دارد.مسیر مهاجرتی آفریقایی-اوراسیایی و مسیر آسیای میانه-خاورمیانه-آفریقا. در ایران برخی مهاجرت ها داخلی هستند که علاوه بر مهاجرت های كوتاه محلی، شامل مهاجرت هایی است كه در فصل پاییز از شمال به جنوب ایران و در بهار از جنوب به شمال ایران انجام میشود.

پرندگان یكی از بهترین شاخص ها جهت نشان دادن وضـــعیت تنوع زیستی جهان هستند و نقش مهمی در جهت بررسی و پایش تغییرات محیط زیست بازی می كنند. درخطر انقراض قرارگرفتن یک پرنده نشانه تغییرات نامطلوبی در زیستگاه آن پرنده و دیگر جانداران آن اکوسیستم است.

 

کلام آخر

متأسفانه این حقیقت وجود دارد كه فعالیت های انسانی بیش ترین خطرات را برای پرندگان دارند. از بین رفتن زیستگاه ها، در نتیجه ی آلودگی یا سوء استفاده های بی حد و مرز برای سكونت، كشاورزی، چرای دام و … پیش می آید. تركیبی از عوامل مختلفی مانند: تغییرات آب و هوایی با دخالت انسان، توسعه ناپایدار و از بین بردن زیستگاه ها، نشت مواد نفتی و تهدید پرندگان آبزی، آلودگی مواد پلاستیکی، توربین های بادی و دکل های برق و مخابراتی، ساختمان های بلند و آلودگی نوری در بروز این امر نقش بسیار زیادی دارند.

ما باید درباره نتایج فعالیت های صنعتی و غیر صنعتی که موجب تخریب محیط زیست می شود بیاندیشیم، اینگونه كه بدانیم اهمیت پرندگان برای ما از نظر فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی می تواند به ما یادآوری كند كه نه تنها پرندگان مهاجر با تهدیدات بسیاری مواجه هستند، بلكه دلایل مهم زیادی برای حفاظت از پرندگان و زیستگاه هایشان وجود دارد. با حفاظت از پرندگان مهاجر و ایجاد امنیت برای آنها و انتظار بازگشتشان از مهاجرت هرساله، این اطمینان را خواهیم داشت كه نسل های آینده می توانند از ارتباط مهم بین پرندگان مهاجر و مردم در طول زمان بهره مند شده و لذت ببرند.

مهاجران تالاب ها: راهنمای پرنده نگری در تالاب ها

مطلب (مهاجران تالاب ها: راهنمای پرنده نگری در تالاب ها) از محسن ملاح در روزنامه ی اصفهان زیبا

قسمت اول:مناطق مهم برای پرنده نگری در ایران کجاست؟


شاید در ابتدا پرداختن به این سوال و پاسخ آن ساده باشد. پرنده نگری به منزله یک تفریح لذت بخش و کم هزینه می تواند در برنامه سفرهای یک روزه و چند روزه ما قرار بگیرد. ما باید منطقه و فصلی را که در آن قرار داریم برای سفرهای پرنده نگری در نظر بگیریم. برای دیدن گونه های مختلف پرندگان می توانیم زیستگاه پرندگان را به خوبی شناسایی کنیم. مثلا برای دیدن زاغ بور به کویرها و حاشیه کویرهای مرکزی و شرقی ایران برویم و برای دیدن سیاه خروس به جنگل های ارسباران در شمال غربی کشور یا برای دیدن دارکوب بلوچی باید به هرمزگان سفر کنیم و برای دیدن باکلان مارگردن به تالاب هورالعظیم در خوزستان یا برای دیدن درنای سیبری که تنها بازمانده جمعیت غربی درناهای سیبری است به تالاب فریدونکنار مازندران برویم و برای دیدن میش مرغ به بوکان سفر کنیم. اینها نمونه هایی از پرندگان در زیستگاه های خاص خود هستند که در خارج از زیستگاه شان به ندرت دیده می شوند. هرچه به فصول سرد سال مانند پاییز و زمستان نزدیک تر می شویم شاهد مهاجرت پرندگان به سمت عرض های جنوبی هستیم و هرچه به بهار و تابستان نزدیک تر می شویم مهاجرت برعکس می شود. ایران از لحاظ تنوع طبیعی در رده پنجم جهان قرار دارد و این موقعیت مناسبی است تا بتوانیم گونه های مختلف پرندگان را در ایران ببینیم. از آنجا که تا کنون در حدود 551 گونه از پرندگان در ایران مشاهده و ثبت شده است، پس ما با تنوع خوبی از پرندگان نیز مواجه هستیم. یکی از بهترین مکان ها برای پرنده نگری تالاب ها هستند. با توجه به گستردگی موضوع ما در این مطلب به طور خلاصه به معرفی تالاب های مهم پرنده نگری در کشور می پردازیم. مطمئنا تالاب های دیگری هم هستند که در فرصتی مناسب به آنها نیز می‌پردازیم.در ابتدا و به مثابه اولین تالاب به نخستین سایت پرنده نگری ایران یعنی تالاب کانی برازان می پردازیم، تالابی که در فصل پاییز و زمستان مهمان دسته های بزرگ پرندگان مهاجر برای استراحت می شود و در فصل بهار و تابستان جای امنی برای زادآوری برخی از این پرندگان است. اگر خوش شانس باشیم در اینجا عروس پرندگان ایران یعنی عروس غاز را می‌توانیم مشاهده کنیم؛ همچنین غاز پیشانی سفید کوچک که از گونه های مهم زمستان گذر کشور هستند و اردک سرسفید که البته در این تالاب زادآوری نیز دارد. تالاب سولدوز، تالاب درنا، تالاب سیران گلی با فلامینگوها و لک لک های سفید و تالاب حسنلو که در بهار می توان اردک سرحنایی و اردک سیاه کاکل را در آن مشاهده کرد، از تالاب های مهم دیگری هستند که در آذربایجان غربی مهمان پرندگان هستند. تالاب بندعلیخان و قنبر آباد در تهران نیز شاهد حضور گونه های کمیاب و ارزشمندی نظیر هوبره، چکاوک سردم سیاه و لک لک سیاه، خروس کولی اجتماعی، قمری دم دراز و میوه‌خوار است که هر کدام ارزش سفر کردن به این تالاب هارا چند برابر می کند.تالاب های میانکاله و فریـــدونکنــــار و لپـــــــــــو در مازنــــدران، از جمله تالابی هایی هستند که میزبان دسته های بزرگ پرندگان مهاجر شده اند و به نوعی شاید بتوان مازندران را اولین ورودی پرندگان زمستان گذران ایران به حساب آورد. در مازندران 376 گونه پرنده به ثبت رسیده است که از این لحاظ در رتبه نخست قرار دارد. در اینجا پرندگانی را مشاهده کنیم که در کمتر جایی می توان آنها را دید؛ پرندگانی مانند اردک سیاه کاکل، اردک سرحنایی ، عقاب دریایی دم سفید و درنای سیبری تنها. در بوشهر گنجشک رودخانه ای، قمری معمولی و میوه خوار زیبایی خاصی به حاشیه تالاب حله بخشیده اند. در نایبند هم فلامینگوهای خوشرنگ خودنمایی می کنند.خوزستان نیز تالاب های بزرگی نظیر شادگان و هورالعظیم دارد؛ تالاب هایی که پرندگان مهاجر مسیر شمال و جنوب و شرق و غرب و برعکس را پذیرایی می‌کنند؛ در تالاب های خوزستان نظیر هورالعظیم پرندگان بومی مانند سسک خوزی و لیکوی تالابی یا خوزی و همچنین غول حواصیل و عروس غاز می‌توانند پرندگانی باشند که ما را جذب خود می‌کنند؛ تالاب دیگری مانند میانگران در ایذه هم وجود دارد که پرندگان آبزی و کنار آبزی و خشک زی زیادی را در زمستان و بهار می‌توانیم در آنجا مشاهده کنیم. پرنده زیبای گلو آبی در فصل بهار در حاشیه این تالاب به‌ راحتی قابل مشاهده است.تــالاب میقـان اراک را بــــا درنــاهـــایی می‌شناسیم که زمستان‌ها را در این تالاب سپری می‌کنند.در تالاب زریبار کردستان نیز می‌توانیم شاهد پرندگان زیبایی همچون چرخ ریسک پشت بلوطی؛ اردک تاجدار و لک لک های سفیدی باشیم که مهمانان ارزشمند این قوم مهمان نواز هستند.تالاب های سه گانه گلستان یعنی آلما گل، آجی گل و آلا گل و همچنین گمیشان و خلیج گرگان مکان مناسبی برای پرنده نگری هستند.تالاب بمو، هیرم، بختگان؛ پریشان و مهارلو از جمله تالاب های فارس هستند که شاهد پرندگان آبزی و کنار آبزی نظیر فلامینگو و حتی اردک مرمری در آنها هستیم.در خور آذینی، خور خلاصی و خور تیاب هرمزگان پرندگان قابل توجهی مانند سسک چشم سفید هندی و غول حواصیل را می‌توانیم در یک سفر پرنده نگری مشاهده کنیم. در آذربایجان شرقی تالاب قره قشلاق بناب و تالاب قوری گل مهمان پرندگان مهاجر در دسته های بزرگ هستند؛ از غازهای پیشانی سفید گرفته تا خوتکاهای ابرو سفید و انواع دیگر اردک ها و پرندگان کنار آبزی که شوق پرنده نگری را در ما زنده نگه می دارند.تالاب چغاخور و گندمان نیز زیستگاه مناسبی برای خروس کولی معمولی، کفچه نوک، تلیله بلوطی و اردک سرسیاه هستند در این تالاب های مهم استان چهارمحال و بختیاری ما پرندگان آبزی و کنار آبزی را می‌توانیم به راحتی مشاهده کنیم.تالاب گاوخونی در اصفهان در زمان پر آبی شاهد حضور پرندگان زیبای مهاجر است. تالاب جوکندان تالش و تالاب انزلی و تالاب شفت در گیلان زیستگاه پرستوهای دریایی تیره برای زادآوری هستند. در استان اردبیل در تالاب هریس و گنجگاه می‌توانیم گونه های مختلفی از پرندگان را مشاهده کنیم.

قسمت دوم: کجا پرنده نگری کنیم؟


تالابهای میانکاله و فریدونکنار و لپو در مازندران؛ از جمله تالابی هایی که مهمان دسته های بزرگ پرندگان مهاجر هستند و به نوعی شاید بتوان مازندران را اولین ورودی پرندگان زمستان گذران ایران به حساب آورد. در مازندران 376 گونه پرنده به ثبت رسیده است که از این لحاظ در رتبه نخست قرار دارد. در اینجا پرندگانی را مشاهده کنیم که در کمتر جایی می توان آنها را دید؛ پرندگانی مانند اردک سیاه کاکل، اردک سرحنایی ، عقاب دریایی دم سفید و درنای سیبری تنها را.
در بوشهر گنجشک رودخانه ای، قمری معمولی و میوه خوار زیبایی خاصی به حاشیه تالاب حله بخشیده اند. در نایبند هم فلامینگوهای خوشرنگ خودنمایی می کنند.
خوزستان نیز تالابهای بزرگی نظیر شادگان و هورالعظیم دارد؛ تالابهایی که پرندگان مهاجر مسیر شمال و جنوب و شرق و غرب و برعکس را پذیرایی می‌کنند؛ در تالابهای خوزستان نظیر هورالعظیم پرندگان بومی مانند سسک خوزی و لیکوی تالابی یا خوزی و همچنین غول حواصیل و عروس غاز می‌توانند پرندگانی باشند که ما را جذب خود می‌کنند؛ تالاب دیگری مانند میانگران در ایذه هم وجود دارد که پرندگان آبزی و کنار آبزی و خشک زی زیادی را در زمستان و بهار می‌توانیم در آنجا مشاهده کنیم. پرنده زیبای گلو آبی در فصل بهار در حاشیه این تالاب به‌ راحتی قابل مشاهده است.
تالاب میقان اراک را با درناهایی می‌شناسیم که زمستان‌ها را در این تالاب سپری می‌کنند.
در تالاب زریبار کردستان نیز می‌توانیم شاهد پرندگان زیبایی همچون چرخ ریسک نیزار؛ اردک تاجدار و لک لک های سفیدی باشیم که مهمانان ارزشمند این قوم مهمان نواز هستند.
تالاب های سه گانه گلستان یعنی آلما گل؛ آجی گل و آلا گل و همچنین گمیشان و خلیج گرگان مکان مناسبی برای پرنده نگری هستند.
تالاب بمو، هیرم، بختگان؛ پریشان و مهارلو از جمله تالاب هایی فارس هستند که شاهد پرندگان آبزی و کنار آبزی نظیر فلامینگو و حتی اردک مرمری در آنها هستیم.
در خور آذینی، خور خلاصی و خور تیاب هرمزگان پرندگان قابل توجهی مانند سسک چشم سفید هندی و غول حواصیل را می‌توانیم در یک سفر پرنده نگری مشاهده کنیم.
در آذربایجان شرقی تالاب قره قشلاق بناب و تالاب قوری گل مهمان پرندگان مهاجر در دسته های بزرگ هستند؛ از غازهای پیشانی سفید گرفته تا خوتکاهای ابرو سفید و انواع دیگر اردک ها و پرندگان کنار آبزی که شوق پرنده نگری را در ما زنده نگه می دارند.
تالاب چغاخور و گندمان نیز زیستگاه مناسبی برای خروس کولی معمولی، کفچه نوک، تلیله بلوطی و اردک سرسیاه هستند در این تالاب های مهم استان چهارمحال و بختیاری ما پرندگان آبزی و کنار آبزی را می‌توانیم براحتی مشاهده کنیم.
تالاب گاوخونی در اصفهان در زمان پر آبی شاهد حضور پرندگان زیبای مهاجر است. تالاب جوکندان تالش و تالاب انزلی و تالاب شفت در گیلان زیستگاه پرستوهای دریایی تیره برای زادآوری هستند. در استان اردبیل تالاب هریس و گنجگاه می‌توانیم گونه های مختلفی از پرندگان را در آن مشاهده کنیم.

آیا نورانی کردن درختان در شب برای پرندگان آسیب زاست؟

در سال های اخیر در بسیاری از شهرها، شهرداری ها جهت زیبا سازی فضای شهر اقدام به نورپردازی درختان و چراغ های روشنایی در پایین و یا لابه لای درختان حاشیه ی خیابان ها نصب می کنند. اما این کار چه تاثیری بر پرندگان دارد؟ آیا پرندگانی چون شاه بوف که از جمله پرندگان شبگرد یا شب فعال هستند دچار مشکل نخواهند شد؟ و یا حتی برای لانه سازی سایر پرندگان آسیبی نخواهد داشت؟

جواب به این سوال از بسیاری جهات کار راحتی نیست چرا که اغلب تأثیرات این فعالیت بر روی درختان، پرندگان و دیگر موجودات زنده به صورت غیر مستقیم بوده و سنجش این تاثیر را دشوار میکند. در این مطلب به صورت خلاصه، به برخی از تاثیرات احتمالی اشاره کرده و راه حل هایی پیشنهاد میگردد.

تأثیرات نورپردازی درختان

اغلب پرندگان روز فعال بوده و برخی از پرندگان شب فعال هستند. پرندگان روز فعال در شهر، با تاریک شدن هوا به لانه یا محل پنهان شدن خود میروند. در فصول لانه سازی و تخم گذاری، بسیاری از پرندگان لانه ی خود را به گونه ای در میان شاخ و برگ درختان به صورت استتار میسازند که به هنگام شب، پرندگان شکاری شب فعال از جمله جغدها نتوانند به راحتی لانه و در نتیجه خود آن ها و جوجه ها را بیابند. نور پردازی به کل درخت، زحمت آن ها در پنهان شدن را به هدر میدهد.

یکی از مشکلات بسیار مهمی که نور پردازی در شب ایجاد میکند، دشوار کردن فهم چرخه ی شب و روز برای پرندگان و دیگر موجودات زنده و بهم ریختن ساعت مغزی آنها می باشد. این تأثیر هر چند کم باشد، میتواند تاثیرات بلند مدت نامطلوبی داشته باشد. به طور مثال پرندگان در فهم زمان رسیدن فصل بهار اشتباه کرده و چرخه ی زمانی زاد و ولد و تخم گذاری آنها به هم می خورد.

یکی از تأثیرات نورپردازی شبانه در درختان، جذب حشرات است. زمانی که حشرات در تعداد بسیار انبوه در کنار چراغ ها در حال حرکت باشند، بسیاری از پرندگان حشره خوار ممکن است تا ساعاتی پس از غروب آفتاب هم به دلیل وفور غذا، غذا خوردن را ترک نکرده و فعالیت تغذیه ای خود را ادامه دهند. این موضوع میتواند آنها را در معرض خطر شکار شدن توسط پرندگانی قرار دهد که در آن ساعات به طور طبیعی میتوانند فعالیت کنند.

یکی از مهم ترین تأثیرات بالا بردن آلودگی نوری در شهر، ایجاد خطا در مسیر یابی پرندگان مهاجر است. این موضوع به خصوص در شب های مه آلود و بارانی بیشتر به چشم می آید. بسیاری از پرندگان از جهت قرارگیری ستارگان و ماه برای یافتن مسیر خود در طول مهاجرت استفاده میکنند و برای این پرندگان نور بسیار زیاد در شهرها میتواند خطرآفرین باشد. این پرندگان به اشتباه به سوی این نورها حرکت کرده و از مسیر اصلی خود منحرف میشوند.

یکی از تاثیرات نورپردازی بر روی درختان، این است که برخی پرندگان که آن درختان را برای لانه سازی انتخاب کرده اند، در سال های آتی به آن درخت باز نخواهند گشت. چرا که لانه سازی در این درختان که تمام طول شب روشن و در معرض دید هستند، ریسک بسیار بالایی دارد.

راه حل:

تحقیقات بسیاری نشان داده است که استفاده از لامپ های LED برای نورپردازی شهری، برای سلامت انسان نیز میتواند مضر باشد. همچنین میتواند چرخه ی زندگی خود درختان را نیز دچار آسیب کرده و به درختان ضرر برساند.
اما چه میتوان کرد که پروژه های نورپردازی شبانه شهرها و زیباسازی از طریق آن ها منتفی نشود و آسیب به محیط زیست و پرندگان نیز به حداقل برسد؟

یکی از مهم ترین راه حل ها، استفاده از نورهای طیف رنگی قرمز-نارنجی-زرد است. به طور کلی به نظر میرسد در امر نورپردازی درختان میزان آسیب ناشی از نورهای قرمز حداقل، و آسیب ناشی از نورهای سفید رنگ حداکثر است. همچنین میتوان برای کاهش میزان آسیب، نه تمام درختان یک منطقه یا یک خیابان، که برخی از درختان را برای نورپردازی انتخاب کرد و برخی از درختان را نیز برای حفظ پرندگان، بدون نورپردازی رها کرد. همچنین اگر نور پردازی در خیابان ها به گونه ای تنظیم و برنامه ریزی شود که نور به صورت مستقیم رو به درخت نباشد، آسیب وارده کاهش می یابد.

اثرات پرنده ‏نگری بر کودکان و نوجوانان

ارتباط کودک و طبیعت یکی از موثرترین راه های ایجاد حس تعلق نسبت به محیط زیست برای کودک است. پیش تر در مورد اینکه چگونه پرنده نگری سلامت روان شما را ارتقا می دهد نوشته ایم که پیشنهاد می شود آن را مطالعه کنید. کشف طبیعت و شگفتی‏ های آن برای کودکان بسیار جذاب است. یکی از این شگفتی‏ ها پرندگانند. تماشا کردن و شناخت پرندگانی که در زیستگاه ‏های اطراف ما زندگی می‏ کنند، سرگرمی فوق ‏العاده مفرح و سالمی برای خانواده‏ هاست و هم‏زمان، ارزش احترام و دلسوزی برای طبیعت را نیز به کودکان آموزش می ‏دهد. تنوع پرندگان در زیستگاه ‏های اطراف ما نقش مهمی در علاقه ‏مند ساختن کودکان به طبیعت دارد و در تمام طول سال حضور گونه ‏های جدید و در حال مهاجرت، جذابیت ‏های جدیدی را برای کودکان فراهم می ‏کند. پرنده بان جوان سطحی از عضویت در انجمن آوای بوم است که برای کودکان علاقه مند به پرندگان و پرنده نگری در نظر گرفته شده است.

نگارنده: محمدعلی آقاابراهیمی

پرنده نگری در فصول مختلف

فصل‏ های بهار و پاییز که فصل مهاجرت جمعی پرندگانند، پدیده‏ های طبیعی برجسته‏ ای را برای کودکان به نمایش می‏گذارند و این پرسش را در ذهن پرسشگر آنها ایجاد می‏کنند که این پرندگان کوچک خستگی‏ ناپذیر چگونه قاره‏ ها را طی می‏کنند و به مقصد می‏رسند.کودکان با بهره‏ گیری از حافظه‏ قوی و هوش بالا، با بررسی تفاوت‏ ها و شباهت‏ های پرندگان و پس از کسب اندکی تجربه، با تمرکز بر مشاهده‏ رفتار آنها و همچنین دقت در نوع آواز و اصوات آنها، مهارت خود را در شناسایی پرندگان به سرعت افزایش می‏دهند. آنها یاد می‏ گیرند که از مجموع این اطلاعات، برای شناسایی پرنده‏ ها استدلال کنند.

کودکان با شرکت در تورهای پرنده ‏نگری می‏ آموزند که به زیستگاه ‏های طبیعی حیوانات احترام بگذارند، به درختان آسیب نزنند، در زیستگاه‏ هایی که پرندگان لانه دارند، آهسته و بی‏ سر‏و‏صدا حرکت کننـــد و هـرگــز به لانـــه پرندگان نزدیک نشوند. آنهـا یــاد می‏ گیــرنــد که پـرندگان به بو و تماس انســـان حســـاس‏ اند و حضــور انسان در نزدیکی لانه ‏های فعال پرندگان سبب می‏شود آنها دچار استــرس شوند و حتی شاید لانه‏ خود را ترک کنند. به همین دلیل است که کودکان باید بدانند که باید به سرعت قلمرو لانه پرندگان را ترک کنند. کودکان یاد می‏ گیرند که جوجه‏ های تازه متولد‏ شده‏ پرندگان را از طبیعت خارج نکنند و همواره به یاد داشته باشند که مادر جوجه ‏ها در همان نزدیکی منتظر است.

ابزار و تجهیزات پرنده نگری

تجهیزات لازم برای حضور کودکان در پرنده ‏نگری بسیار ساده و ارزان است. لباس همرنگ طبیعت، یک بطری آب، یک کوله‏ پشتی شامل تنقلات، یک دوربین دوچشمی و یک کتاب صحرایی شناسایی پرندگان، همه‏ تجهیزاتی هستند که برای این برنامه لازم است. همچنین اگر به محیط‏ های ناهموار و مناطقی با درجه‏ سختی بالاتر می‏روید، همراه داشتن جعبه‏ کمک ‏های اولیه و مجهز بودن به کفش و لباس مناسب، بسیار مهم است.همراه داشتن دوربین دیجیتال و دفترچه‏ یادداشت و مداد به کودکان کمک می‏کند که مشاهدات خود را ثبت کنند. علاوه‏ بر‏این، آنها به کمک دوربین دیجیتال با عکاسی آشنا می‏شوند و فرصتی به‏ دست می ‏آورند که به ‏تدریج آرشیوی از عکس‏ های پرندگان مهاجر و مقیم منطقه‏ خود را برای ردیابی جمعیت آنها، تهیه کنند.

شرکت در تور زیر نظر راهنمای پرنده‏ نگری، برای کودکان این امکان را فراهم می‏ سازد که با سهولت بیشتری با پرندگان یک منطقه آشنا و از اطلاعاتی که قبلا گردآوری شده است و نقشه‏ ها و بروشورهای پرنده‏ شناسی آن منطقه بهره‏ مند شوند.پرنده‏ نگری برای کودکان کم ‏سن‏ تر باید از محیط ‏های اطراف محل زندگی‏شان، آغاز شود و به این منظور والدین می‏توانند برای جذب پرنده ‏ها در اطراف محل سکونت خود، اقدام به نصب آشیانه‏ های استاندارد و یا ظروف مخصوص غذاخوری پرندگان کنند.

تحقیقات جدید نشان داده است که ارتباط کودک و طبیعت از جمله پرنده‏ نگری می‏تواند استرس را از کودکان دور کند، مهارت ‏های یادگیری آنها را افزایش دهد و قدرت تجزیه و تحلیل، استدلال، ارائه‏ فرضیه و نتیجه‏ گیری را در آنها تقویت کند و همچنین کودکان را برای انجام بهتر تکالیف درسی یاری رساند. بدیهی است که گردش تفریحی سرگرم‏ کننده همراه با جست وجو و شناخت پرندگان در دل طبیعت، برای همه‏ دروس مقطع ابتدایی بسیار سودمند خواهد بود. شمارش و آمار برای ریاضی، بررسی ابعاد و طرح ‏های بال و پر پرندگان برای هندسه و تمرکز بر رفتار زادآوری، تغذیه و لانه‏ سازی پرندگان برای درس علوم با آموختنی‏ های جدیدی همراه خواهد بود و همه‏ این دستاوردها شناخت بیشتر عالم هنر را برای کودکان امکان‏پذیر می‏ سازند.

باید ها و نباید های پرنده نگری

باید ها و نباید های پرنده نگری چیست؟ پرنده نگری مانند هر فعالیت دیگری قوانینی دارد. باید ها و نبایدهایی که نه تنها زمانی که در طبیعت هستید بلکه در محیط شهری و اطراف محل زندگیمان نیز باید به آن توجه کنید. وقتی برای تفریح پرنده‌ نگری به دل طبیعت می‌روید قبل از هرچیز باید به این نکته توجه کنید که ارزش پرندگان و تاثیرات سلامت زندگی آنها و محیط زیست بر بقای بشر به طور کامل متقابل است.باید توجه داشته باشید که کوچک ترین رفتار یا عاداتی ممکن است تاثیراتی برزندگی ما و پرندگان بگذارد، به این دلیل در تمام دنیا کدهای اخلاقی مورد قبولی وجود دارد که باید به آنها توجه کنید.

کد های اخلاقی پرنده نگری


  • نباید لانه پرنده‌ها را لمس کرد یا حتی به آنها نزدیک شد. امنیت لانه در خطر می افتد و ممکن است پرنده لانه‌ خود را ترک کند.پرنده‌ای که برای انتخاب محل لانه سازی، مراحل ساخت لانه، جذب جفت و زادآوری هفته ها انرژی بسیاری صرف کرده ممکن است قلمرو، لانه و حتی جوجه های خود را رها کند.
  • به پرندگان غذا ندهید. پرندگان خود قادر به یافتن غذا هستند و نیازی به کمک ما ندارند، با غذا دادن به آنها رفتار طبیعی آنها را تغییر ندهید. بارها دیده‌ایم که افرادی در کناررودخانه‌ها ایستاده وبرای پرندگان غذا پرتاب می‌کنند، این کار نه تنها باعث آلودگی آب و محیط طبیعی می‌شود بلکه ممکن است پرنده با خوردن آنها آسیب بسیاری ببیند. پرندگان ممکن است با یک دانه پفک که ارزش غذایی برای آنها ندارد، بدنشان ضعیف شود وحتی از بین بروند.
  • هنگام پرنده نگری سکوت را رعایت کنید و لباس‌هایی متناسب با رنگ محیط بپوشید. به یاد داشته باشید که در قلمرو آنها هستید و نباید موجب استرس آنها شوید.
    باعث آلودگی آب، خاک و زیستگاه پرندگان نشوید.
  • در طبیعت ممکن اســـت به جوجه پرندگانی بر بخورید که از لانه بیرون افتاده اند. هرگز تلاش نکنید آنها را به لانه برگردانید!چرا که در چرخه طبیعت، حیواناتی وجود دارند که بخشی از غذای آنها، جوجه‌های بیرون افتاده از لانه هستند و چنانچه شما این جوجه‌ها را به لانه برگردانید، با دست بردن در طبیعت موجب گرسنه ماندن این جانداران خواهید شد.
  • اگر لاشه پرنده‌ای را دیدید به آن دست نزنید. آنها جزئی از چرخه غذایی هستند. تنها در صورتی که لاشه ای کنار جاده بود آن را به بیرون جاده بیندازید، چرا که تعداد زیادی حیوان برای رسیدن به این لاشه‌ها تصادف می‌کنند و زیر لاستیک ماشین‌ها ازبین می‌روند.
  • هرگز پرنده‌ای را بدون مشورت با کارشناسان مرتبط در محیطی رها نکنید. چنانچه پرنده ای در مکان و زمان نامناسب رها شود موجب مرگ آن می‌شود.به یاد داشته باشیم در طبیعت هیچ اثری جز رد پا از خود بر جای نگذاریم و چیزی جز عکس و خاطره همراه نیاوریم.

امیدواریم که در این مطلب باید ها و نباید های پرنده نگری را به خوبی بیان کرده باشیم.

به نقل از مهسا هاشمی در اصفهان زیبا

چرا به تماشای پرندگان میرویم؟ آشنایی بیشتر با پرنده نگری

چرا به تماشای پرندگان میرویم؟

چرا به تماشای پرندگان میرویم؟ بارها به نقاط مختلف دنیا رفته و از سفر لذت برده ایم، اما این بار مقصدمان خیلی دور نیست، کافیست به دنیای اطرافمان با دقت بیشتری نگاه کنیم. به سراغ بخشی از طبیعت میرویم که این روزها در زندگی شهری کمتر به آن توجه میشود. روزها از کنارش بی تفاوت میگذریم و شاید اصلا به آن فکر هم نکرده باشیم. موجوداتی که در کنار ما زندگی میکنند و هر کدام سهم کوچکی از هوا، زمین و طبیعت اطرافمان را به خود اختصاص داده اند.

پرندگان و پرنده نگری

موجوداتی که به این سو و آنسو پرواز میکنند و در میان درختان غبار گرفته ی شهر برای خود آشیانه میسازند. آواز زیبای پرندگان، تنوع در رنگ، شکل و رفتار آنها، افراد علاقمند را همواره بسوی خود می کشاند.

پرنده نگری چیست؟ پرنده نگری لذت مشاهده پرندگان آزاد در طبیعت و زیستگاههای آنهاست و میتواند در محیط های طبیعی مانند دشتها، کوهها، تالابها، جنگلها، دریاچه ها و حتی در پارکهای شهر نیز انجام شود. بطور مثال جستجو برای یافتن و تماشای پرنده ای که آشیانه خود را با گل رس، شیره درختان، الیاف گیاهی و…. بر روی صخره های کوه صفه با هنرمندی کامل، شبیه به کوزه میسازد (کمرکولی کوچک) و یا رفتن به طبیعت برای تماشای پرنده ای که برای مهاجرت به شهر ما چند هفته شبانه روز و بدون هیچ توقفی در حال پرواز بوده، جایی برای استراحت فرود نیامده، با شکار حشرات در آسمان خود را سیر کرده و برای خوردن آب با سرعت به سطح آب می آید و با منقار خود کمی آب برمیدارد (بادخورک کوهی) همواره ذهن های جستجوگر و علاقمندان به تجربه های جدید در زمینه طبیعت را به سمت خود جذب میکند.

امروزه در دنیا لذت تماشای پرندگان مختلف به نوعی سرگرمی تبدیل شده که آنرا بنام پرنده نگری (Bird watching) میشناسند. برخلاف تصور عموم، پرنده نگری نام یک رشته علمی نیست و تنها شاخه ای از اکوتوریسم است که به مشاهده و بررسی پرندگان در طبیعت می پردازد. اگر بخواهیم نگاهی علمی به پرندگان داشته باشیم وارد مرزهای علمی بنام پرنده شناسی خواهیم شد که با پرنده نگری تفاوت دارد. کسانی که به عنوان پرنده شناس فعالیت میکنند نگاهی جزیی تر به پرنده ها دارند و بر اساس اهداف تحقیقاتی و مطالعاتی خود آنها را مورد بررسی قرار میدهند، اما یک پرنده نگر تنها بدنبال لذت بردن، کسب تجربه و آموختن از دنیای زیبا و پر رمز و راز پرندگان بوده و آرامشی عمیق را در دل طبیعت برای خود جستجو میکند.

افراد در هنگام فعالیت پرنده نگری و کسب انرژی های مثبت از طبیعت به هیچ عنوان متوجه گذر زمان نشده و عملا ساعتها و گاهی روزها از مشغله کاری و زندگی دور گشته و طبیعت، جسمی سالم و روحیه ای شاد را برای آنها به ارمغان می آورد. همچنین علاقمندان به طبیعت و پرنده نگری دارای روحیه ای لطیف تر و مهربان تر نسبت به سایرین هستند لذا پرنده نگری میتواند شما را در جمع دوستان و آشنایانی قرار دهد که همگی در یک موضوع مفرح و لذت بخش با هم اشتراک نظر دارید و قطعا میتوانید سالها دوستان خوبی برای هم باشید.

چرا به تماشای پرندگان میرویم؟

در ایران که یک منطقه ی گرمسیری محسوب میشود بهترین زمان پرنده نگری به هنگام کوچ بهاره و کوچ پاییزه ی پرندگان است. بیشترین گونه های پرنده را در این فصول میتوان دید، چرا که انواع خاص پرندگان در منطقه ی خود آشیانه نمی سازند و برای دسترسی به محل زندگی بهتر در این فصل ها از شمال به جنوب در قالب دسته ی پرندگان مهاجر اقدام به کوچ میکنند.

پرندگان همه جا هستند و برای دیدن آنها لازم نیست خیلی از محل زندگیتان دور شوید. بخاطر داشته باشید پرنده نگری یک فعالیت تخصصی و تحقیقاتی نیست بلکه هدف از آن تنها لذت بردن و غرق شدن در آرامش و تفکر در باره ی شگفتی های خلقت است. برای اینکه یک پرنده نگر شوید در مرحله ی اول نیاز به حوصله و پشتکار دارید. نیاز نیست همه پرندگان را بشناسید. فقط آنها را تماشا کنید و تفاوتهایشان را دریابید. در مرحله ی دوم سکوت و آرامش را تمرین کنید، در جای مناسبی بایستید و در سکوت از دیدن پرندگان و شنیدن صدای روحبخش آنها لذت ببرید.

پرنده نگری وسایل خاصی نیاز ندارد کافی است بسوی منطقه ای مناسب بروید و آنها را بشنوید و تماشا کنید اما برای آنکه جلوه های بیشتری از رمز و راز زندگی این مخلوقات خداوند را دریابید مرکز پرنده نگری اصفهان مستقر در کوه صفه کلیه وسایل کمکی لازم از قبیل دوربین دو چشمی، تلسکوپ، راهنمای پرنده نگر، کتاب راهنمای پرنده نگری، بروشور، عکس و… را برای شما همشهریان دوستدار طبیعت و پرندگان، در این مرکز فراهم نموده تا با مراجعه به این مرکز بتوانید بصورت اصولی پرنده نگری را در زمان و مکان مناسب شروع و از آن لذت ببرید.

نگارنده: مجید پورهمدانی

منابع مطلب چرا به تماشای پرندگان میرویم؟:

کتاب پرنده نگری تالیف آقای پرویز بختیاری

سایتهای مرتبط با پرندگان و پرنده نگری

کافی بود که نمیشد! داستان یک پیروزی کوچک در حفاظت

داستان یک پیروزی کوچک در حفاظت

۹ اسفند ۹۷، در حدود ۷ کیلومتر از خطوط برق منطقه عباس آباد نایین برای جلوگیری از برخورد هوبره ها و مرگ این گونه، ایمن سازی شد. این متن صرفا بیان خاطراتی است از مراحل انجام این طرح. واقعیت این است که طرح های در ذهن فعالان محیط زیست و حیات وحش کم نیست اما همه ی آن ها به مرحله ی اجرا نمیرسد. در این خاطره میکوشم نشان دهم که به چه راحتی یک طرح میتواند به سرانجام برسد.

در تابستان ۹۷ بود که در جلسه ی هیئت مدیره آوای بوم مطرح شد که آوای بوم باید در زمینه تصادفات جاده ای پرندگان کاری بکند. به مهدی جلالپور، محیطبان با انگیزه منطقه نایین و عباس آباد زنگ زدم. از وضعیت تصادف زاغ بور پرسیدم. مهدی جلالپور بعد از اینکه از زاغ بور تعریف کرد گفت که معضل جدی تره تو منطقه داریم و اونم برخورد هوبره ها با سیم های برقه و بهتره اگه میخواید کاری بکنید، روی این موضوع کار بکنید. اگر مهدی جلالپور چند ثانیه قبل از تعریف این مشکل با خودش گفته بود که این معضل حل نشدنیه و کی تو این وضع مملکت به این موضوع ها فکر میکنه، کافی بود که این طرح انجام نمیشد!

صحبت های مهدی جلالپور رو توی جلسه آوای بوم مطرح کردم. باید تصمیم میگرفتیم که وارد این قضیه بشیم یا نه. رای گیری شد و حداکثر رای بر این بود که باید تلاش کنید این مشکل به نحوی حل بشه. اگه اعضای هیئت مدیره به بودجه ی بالای مورد نیاز فکر میکردن و با خودشون میگفتند که این کارا فعلا اولویت نیست و رای منفی میدادند، کافی بود که این طرح انجام نمیشد!

باید یک نفر به عنوان مسئول هماهنگی های طرح انتخاب میشد. مجید پورهمدانی از اعضای آوای بوم به خاطر تجربه ای که حاصل ۲۰ سال کار در نیروگاه برق بود و به خاطر اینکه عضو جدید آوای بوم بود و انگیزه و انرژی کافی رو داشت انتخاب شد. شاید اگر آقای پورهمدانی از به سرانجام رسیدن کار نا امید بود و شروع به نه آوردن در کار میکرد، کافی بود که این طرح انجام نمیشد!

نیاز به اطلاعات تخصصی داشتیم. باید میفهمیدیم راه حل چیست. به واسطه آشنایی قبلی که با محمود کلنگری، از بنیانگذار های کمیته ی پرندگان و شبکه های برق داشتم با این موضوع خیلی هم نا آشنا نبودم. با محمود کلنگری تماس گرفتیم. اطلاعات تخصصی مورد نیاز رو تمام و کمال در اختیارمون گذاشت و مراحل انجام کار رو بهمون پیشنهاد داد. اگر محمود کلنگری در اولین تماس به این فکر میکرد که این کار زیر نظر کمیته ی آن ها نیست و یا در دادن اطلاعات خصاصت میکرد، همین کافی بود که نمیشد!

اطلاعات تخصصی تبدیل به نامه و بعد پروپزال شد. نیاز داشتیم نقاط داغ و پر حادثه در منطقه رو دقیقا مکتوب کنیم. مهدی جلالپور به داد رسید و اطلاعات و مختصات دقیق رو فرستاد.
بعد از هماهنگی، اولین جلسه با معاونت بهره برداری شرکت توزیع برق استان انجام شد. آقای بهمنش، مدیر گروه بهبود پایداری شبکه برق مسئول رسیدگی شده بود. مهم ترین جلسه همین جلسه بود. مهندس بهمنش نامه و طرح رو خونده بود. بعد از ۳۰ دقیقه بحث و وقتی اوضاع هوبره در ایران رو فهمید، موافقت کرد. کافی بود که یک جمله بگه چرا شرکت توزیع برق پول بده که یه گونه منقرض نشه و بگه این وظیفه ی محیط زیسته نه اداره ی برق. همین یک جمله ی کوتاه اگر گفته میشد، کافی بود که طرح انجام نمیشد!

مهندس بهمنش موافقت کرد اما نظر نهایی را باید مدیر کل شرکت توزیع برق میداد. نیاز داشتیم خیلی سریع نامه ای از طرف محیط زیست استان ارسال بشه و صحت گفته ها و کارامدی طرح ما رو تایید کنه. به دلایلی، تنها ۲ روز وقت داشتیم. خدمت مهندس علیپور، رییس اداره حیات وحش استان رفتم و توضیح دادم که ۲ روز بیشتر برای نامه وقت نداریم. بعید بود محیط زیست طرحی رو ۲ روزه تایید کنه و نیاز به وقت داشت. مهندس علیپور شخصا رفت پیش دکتر دانیالی، مدیر کل محیط زیست استان. دکتر دانیالی امضا کرد. اگر مهندس علیپور و دکتر دانیالی میخواستند به این موضوع فکر کنند که شاید این انجمن قصد استفاده ی مالی یا غیر مالی از طرح رو داره و میخواد از محیط زیست این وسط سو استفاده کنه و….، به راحتی نامه چندین روز در اداره ی محیط زیست میماند، به موقع به برق نمیرسید و همین کافی بود که نمیشد!

نامه به برق رسید. طرح و نامه ی انجمن و نامه ی کمیته ی پرندگان و شبکه های برق، همگی با هم برای مهندس علاقه مندان، مدیر کل شرکت توزیع برق استان اصفهان ارسال شد. چقدر امید داشتیم موافقت کنند؟ حقیقتا کم! مهندس علاقه مندان اما موافقت کرد. اگر مهندس علاقه مندان چند لحظه با خودش میگفت کم مشکل برق توی استان نداریم که بخوایم به فکر یه پرنده باشیم، کافی بود که نشود!

تجهیزات خریداری شد. پیمانکار مشخص شد. در نهایت ۹ اسفد پیمانکار، ما و مسئولان برق وارد منطقه شدیم. پیمانکار مشکل اقامت داشت. منطقه دوردست بود و جا برای اقامت کم. آقای حلوانی، مسئول سرمحیطبانی چوپانان کم نذاشت! از اولین دقیقه همراه پیمانکاران برق بود، مشکل اقامت رو حل کرد و مدام رفت و آمد کرد تا مطمئن شه همه چیز خوب پیش میره. اگر حلوانی در آخرین مرحله ی کار، همراهی نمیکرد و میگفت از اول طرح در جریان نبودم و الان از من کمک میخوان پس من هم کمک نمیکنم، همین یک جمله، کافی بود که نشود!

این طرح حاصل زحمت تک تک آدم های بالا است. در کنار افراد دیگه ای که هیچکدوم توقعی از کمک به حیات وحش نداشتند. محمدعلی آقاابراهیمی که تصویر برداری میکرد، فاطمه کاظمی که در آن دو روز طلایی آنقدر با دبیرخانه تماس گرفت و پیگیری کرد که دبیرخانه قهر کرد، همکار مهندس بهمنش که برای تنظیم دقیق فاصله ی تجهیزات از هم حرص و جوش میخورد و …. .

فاصله ی بین انجام شدن یک ایده و نشدن، فقط خواستن یا نخواستنش هست. اگر هر کدوم از حلقه های زنجیر یک کار به دنبال بهونه باشن، کافی است که نشود! حیات وحش و محیط زیست کشور اما تشنه ی کسانی است که میخواهند بشود.

گزارش کامل انجام این طرح را با کلیک بر روی این لینک بخوانید و همچنین کلیپی از مراحل آن را در این لینک مشاهده کنید.

هوبره ایران ؛ طناز دشت کویر

(متن و تصویر: مهدی جلال‌پور ) هوبره Houbara Bustard از خانواده Otididae پرنده‌ای زیبا و دیر آشنا با کویرها و بیابان‌های ایران است. هوبره ایران بسیار آرام و بی سر و صدا است و در گویش‌های محلی کویر مرکزی ایران با نام آهوبره هم شناخته می‌شود. بین 75-65 سانتی‌متر طول و حدود 3-5/1 كیلو وزن دارد. از زنگوله بال، بسیار بزرگ‌تر و متفاوت با‌آن و از نظر شكل ظاهری شبیه بوقلمون است. به‌طور كلی با پرو بال قهوه‌ای رنگ، زیر تنه خاكستری سفید با دسته پرهای سیاه و سفید بلند كه از دو طرف گردن آویزان است و حالت دامن مانندی به‌آن می‌دهد مشخص می‌شود و دارای دم به نسبت بلندی است.

       پرواز این پرنده سنگین و آهسته است و در ابتدای پرواز به تندی راه می‌رود و بعد آغاز به پرواز می‌كند. هوبره پرنده‌ای تماشایی است كه در‌هنگام پرواز پرهای زیبایش تلالویی از رنگ‌های سفید و قهوه‌ای دارد .این پرنده دارای چشمانی زرد‌رنگ و زیباست که در هنگام استتار هماهنگی کاملی با محیط اطراف خود دارد. امروزه هوبره از نظر حفاظتی یکی از گونه‌های تهدید شده (VU) است.

زیستگاه

       هوبره، در مناطق خشک از‌ چـین تا خاورمیانه و بخش غربی و مرکزی جمهوری فـدرال روسـیه، پاکستان، افغانستان و قزاقسـتان پراکنـدگی دارد. هـوبره آسـیایی یک گونه مهاجر است که جمعیـت‌هـا‌ی آن در غـرب آسـیا دو مسیر مهاجرتی متفاوت را از آسیای مرکزی، شـرق و غرب قزاقسـتان تا‌ پاکستان و عراق طی می‌کنـد.

       ایـران در‌مسیر مهاجرتی هر دوی ایـن جمعیـت‌هـا قـرار دارد و از میزبانان شاخص جمعیت‌های زمستان گذران هـوبره در آسـیا به شمار می‌رود. در مــــقـــیــــاس ســـیـــمــــای ســـرزمین و در مناطــق مرکزی ایــران، هوبره آسیایی در فصل زمستان، زیستگاه‌هـای بـا‌ تولیـد و تراکم نسبی بـالای پوشـش گیـاهی کـه از‌غنـای گیـاهی بـالایی برخوردارند را انتخاب می‌کند. مزارع کشاورزی در فلات مرکزی ایران بر حضور جمعیت زمستان‌گذران هوبره تاثیر بسزایی دارد به‌طوری‌که با دورشدن از مزارع مطلوبیت زیستگاه پرنده کاهش می‌یابد.هـوبره هـمچنـیـــن بـــه مـزارع یونجه و منداب وابسته است.

       * این پرنده زیبا تک همسر و بسیار متعهد به زندگی زناشویی است. نر هوبره از ماده بزرگ‌تر اســـت ودور گردنـــــش از پر‌خاکستری پوشــیــــده و دو طرف گردنش با خط سیاهی کشیده نمایان می‌شود. در فصل جفت‌گیری نرها مبارزاتی را به منظور انجام خواستگاری و جلب توجه جنس ماده انجام می‌دهند و نمایش‌هایی از پرهای خود به راه می‌اندازند. بدین صورت که هوبره نر با‌متانت بال‌ها را بلند می‌کند، کاکل‌های اطراف گردن را پف می‌دهد و دم را به صورت چتری پایین می‌آورد و‌سر‌و‌گردن همزمان به سمت عقب برگشته، بال‌ها شکل تهدید‌آمیزی به خود گرفته که این حالت نمایی تحسین برانگیز به پرنده می‌هد.

رقص هوبره

       همچنین سینه به میزان چشمگیری متورم می‌شود و بعد به طور ناگهانی جست می‌زند و‌ ناگهان بر‌می‌گردد که این عمل به رقص جفت گیری یا courtship display مرسوم است. پرنده نر در اطراف پرنده ماده شروع به‌راه رفتن می‌کند و شاه‌پرهای دمی خود را به صورت نیم دایره در آورده، سر را به‌سمت عقب برده تا روی شانه استراحت کند و بال ها را به صورت آویزان نگه‌می‌دارد و پرهای سینه و گردن به طور پیوسته و‌مداوم برافراشته است که در نهایت سر را می پوشاند و این حالت سبب جلب توجه پرنده ماده می‌شود و‌این گونه حرکات نمایشی را می‌توان در اوایل صبح یا اواخر بعد از ظهر دید.

استتار و تغذیه هوبره

       هوبره ماده لانه خود را بروی زمین با استتار فوق‌العاده بالا می‌سازد.با توجه به رنگ زیبای تخم‌های هوبره و مصالح به‌کار رفته در لانه ساده هوبره دیدن آن به‌راحتی امکان پذیر نیست.این پرنده به بهترین وجه با زندگی در‌محیط بیابان سازگاری یافته و هنگام راه رفتن در‌بیابان از‌ دانه‌ها و غله‌ها، جوانه‌ها، حشرات، كرم‌ها، حلزون‌ها و‌خزندگان كوچک مانند مارمولک‌ها، بزمجه‌های كوچک و انواع حشرات مثل سوسک و غیره كه در كویرها یافت می‌شوند تغذیه می‌كند و‌ به نوعی می‌تواند در کنترل آفات و حشرات مزارع موثر باشد. هوبره‌ به خوردن بوته های شوری نیز که خود‌رو هستند علاقه شدیدی دارد و از همین طریق سعی می‌کند آب بدن خود را تامین کند.

       * این پرنده طناز در‌هنگام مواجه با پرندگان شکاری رفتار عجیبی از‌خود نشان می‌دهد به‌طوری‌که مدفوع چسبناک خود را به‌صورت بمبی به‌سمت پرندگان شکاری پرتاب و باعث چسبیدن پروبال پرنده مهاجم می‌شود.تخریب زیستگاه ،شکارغیرمجاز ،قاچاق فراوان این پرنده به کشورهای حاشیه خلیج فارس به‌علت علاقه شدید آنها به قوش بازی و شکار این پرنده، تغییر الگوی کشت، خشکسالی‌های مفرط، دکل‌های برق در مسیر مهاجرت این پرنده را می‌توان از مهم‌ترین عوامل تهدید و کاهش چشمگیر جمعیت هوبره در ایران دانست.

پرندگان به پارک می آیند

به نقل از سمّیه امین پور در اصفهان زیبا فضای سبز شهری (پارک های شهری) نقش مهمی در تعیین استانداردهای زندگی شهری به عهده دارند و یگانه مناطقی هستند که امکان آرامش شهرنشینان در اوقات فراغت را بدون خارج شدن از شهر فرآهم می‌کنند. وجود حیات وحش ، به ویژه پرندگان در پارک می‌تواند بر جاذبه‌های پارک بیفزاید. پرندگان به دلیل داشتن صدا و زیبایی‌های خاص و منحصر به فرد، می‌توانند عامل محرکی برای جذب شهروندان به پارک‌ها و فضاهای سبز شهری شوند.

پرندگان، گونه‌های غالب جانوری را در بسیاری از فضاهای سبز تشکیل می‌دهند. به همین جهت در ارتباط با موقعیت آب و هوای منطقه و وضعیت پوشش گیاهی در فصول مختلف، پرندگان مهاجر متفاوتی وارد فضای سبز شهری شده یا از آن کوچ می‌کنند و در نتیجه روی اکوسیستم آن منطقه اثر گذاشته یا از آن متأثر می‌شوند. پرندگان بازگو کننده وضعیت اکولوژیکی محیط زیست خود می‌باشند و با داشتن خصوصیاتی چون توانایی زندگی در محیط‌های مختلف، امکان استفاده از مواد غذایی گوناگون و مشاهده آسان آن‌ها، از شاخص‌های مناسب محیطی در شهرها به شمار می‌روند. گونه‌های پرنده موجود در پارک‌ها با کمک به فرآیندها‌ی اکوسیستم مانند گرده افشانی، کنترل حشرات و پراکنش گیاهی، موجب حفظ سلامتی این مناطق می‌شوند.

تأثیر فضای سبز شهری در غنای گونه ای پرندگان

در پارک‌هایی که از نظر مدیریتی در سطح بالاتری قرار دارند، غنای گونه ای به مراتب بیشتر است. تنوع و ساختار پوشش گیاهی، موجب افزایش مواد غذایی و تنوع بیشتر پناهگاه و فرآهم کردن نیازهای آشیانه‌ای می‌شود و در نتیجه تنوع پرندگان نیز بیشتر می‌شود. غنای گونه‌ای پرندگان در مناطق شهری وابسته به اندازه، شکل و پوشش گیاهی موجود است و در پارک‌هایی که دارای فرم‌های رویشی درختی و درختچه‌ای است، در مقایسه با پارک‌هایی که سطوح وسیعی از آن به چمن اختصاص یافته بیشتر است و بنابراین حفاظت از تنوع ساختاری پارک‌ها در حفاظت از پرندگان مؤثر می باشد.

در پارک ها و فضاهای سبز شهری هرچه تنوع گونه‌های گیاهی بیشتر باشد، آشیان‌های بیشتری به وجود می‌آید. گیاهان بلند باعث به وجود آمدن اشکوب‌های مختلف گیاهی و در نتیجه ریزبوم‌های بیشتر می‌شوند و هر چه اشکوب‌بندی پوشش گیاهی بیشتر باشد، پرندگان متنوع‌تری را در خود جای می‌دهند. همچنین وجود چشم اندازهای اکولوژیکی متنوع در جذب پرندگان مختلف مؤثر می‌باشد.
امروزه با اعمال روش‌های مدیریتی صحیح در پارک‌ها و ایجاد امکاناتی مانند نصب دوربین‌هایی برای تماشای پرندگان، برگزاری کارگاه‌های آموزشی، مستقرکردن ایستگاه‌های پرنده‌نگری، عرضه پوستر و بروشور مربوط به پرندگان محل و… می توان شهروندان را ترغیب به آشنایی بیش‌تر با پرندگان نمود.
گسترش فرهنگ استفاده صحیح از طبیعت سبب حفاظت از گونه های مختلف پرندگان در پارک‌های شهری می‌شود و در عین حال این فعالیت تفریحی موجب تقویت رابطه انسان شهرنشین با طبیعت می‌گردد.

فضای سبز شهری اصفهان

در این خصوص شهر زیبای اصفهان با داشتن فضاهای سبز متنوع شهری، بیش از 160 گونه پرنده را در خود جای داده و بنابراین بستری مناسب برای توسعه فعالیت پرنده‌نگری می‌باشد و در این میان پارک کوهستانی صفه از جمله نقاط بسیار حائز اهمیت است.
این پارک به دلیل واقع شدن در دامنه کوه صفه، تنوع ساختاری مناسبی دارد و به دلیل وجود چشم اندازها و پوشش گیاهی متنوع از جمله پارک‌های مهم شهر محسوب می‌شود و کارشناسان پرنده نگری ، مشاهده بیش از 80 گونه پرنده را در فصول مختلف گزارش داده‌اند. مرکز پرنده نگری اصفهان با استقرار در پارک کوهستانی صفه به عنوان اولین و تنها مرکز تخصصی پرنده نگری کشور با ایجاد شرایط و امکانات مناسب لازم در جهت حفظ تنوع زیستی و در راستای ترویج تفریح و فعالیت پرنده نگری در اسفندماه سال 96 افتتاح گردید و همواره میزبان عموم گردشگران و شهروندان علاقه‌مند می‌باشد.