در این بخش مطالب و مقالات مرتبط با پرندگان، پرنده نگری و حفاظت پرندگان که توسط اعضا و همراهان آوای بوم نگاشته شده است منتشر میگردد.

رابطه پرنده نگری و محیط زیست

اگر شما هم یکی از دغدغه مندان محیط زیست باشید، مطمئناً به راه های حفظ محیط زیست فکر کرده اید. به این که چه فعالیت هایی می تواند در حفظ محیط زیست تأثیرگذار باشد. راه های بسیاری برای حفظ محیط زیست وجود دارد. پرنده نگری یکی از پر طرفدارترین و پر درآمدترین شاخه های اکوتوریسم (طبیعت گردی) در دنیاست؛به طوری که در کشورهای آلمان و انگلستان طرفدارهای پرنده نگری از طرفداران فوتبال بیشترند و پرنده نگری یکی از مهمترین درآمدهای توریسم در برخی کشورها محسوب می شود. پیش تر در مورد نقش پرنده نگری در توسعه پایدار روستایی نوشته ایم. اما به راستی پرنده نگری به حفظ محیط زیست کمکی میکند؟ در این مطلب بهراد فرخنده به بررسی پاسخ این سوال پرداخته است.

لازمه ی حفاظت از هر چیزی،شناخت آن است و حفظ محیط زیست نیز نیاز به شناخت طبیعت و حیات وحش دارد و پرنده نگری شناخت پرندگان و تماشای آنها و گذراندن وقت در طبیعت و انس با آن است.همچنین وجود پرندگان در یک منطقه شاخصی برای شناخت کیفیت محیط زیست آن منطقه می باشد.

در حقیقت پرنده نگری نوعی فرهنگ سازی و بهره برداری پایدار و پر درآمد از طبیعت است که به کمک آن می توان افراد را به تماشای طبیعت و نیز حفظ آن دعوت کرد.

پرنده نگری علاوه بر تماشای پرندگان، به ما کمک می کند تا زیستگاه های مناسب برای پرندگان را بشناسیم و زمانی که زیستگاه های مهم پرندگان را بشناسیم، در حفظ آنها کوشاتر می شویم.

تالاب ها و جوامع محلی

تالاب ها از غنی ترین اکوسیستم های روی زمین هستند که از جهات زیادی من جمله تولید حجم زیادی اکسیژن، تعدیل هوا،زیستگاه حیات وحش و جلوگیری از گرم شدن زمین (گرمایش جهانی) و … با اهمیت هستند. در کنار همه ی اینها تالاب ها از بهترین زیستگاه های پرندگان نیز می باشند و از این رو می توان گفت که بهترین و ساده ترین بهانه برای حفظ تالاب ها، پرنده نگری است.

بهترین حافظان محیط زیست و حیات وحش هر منطقه، جوامع محلی و افراد بومی آن منطقه اند ؛ ولی در اکثر مناطق معمولا جوامع محلی مهمترین تهدید محیط زیست منطقه خود هستند و طبیعت معمولا بیشتر از افراد بومی منطقه ضربه می خورد. اما در چه صورت می توان مردم محلی را به مهم ترین حافظان طبیعت منطقه بدل کرد؟

هنگامی که برای پرنده نگری در تالابی، به روستایی در نزدیکی تالاب می روید،برای مردم منطقه درآمد زایی می کنید؛اجاره ی خانه ی روستایی ها،خوردن غذاهای محلی و خرید از مردم روستا که همه ی اینها علاوه بر درآمد زایی و رونق اقتصادی مردم بومی، آنها را به حفظ تالاب و جلوگیریی از شکار پرندگان تشویق می کند.

مثال موفقی که می توان زد،تالاب کانی برازان در استان آذربایجان غربی است که به عنوان اولین سایت پرنده نگری در ایران شناخته می شود.

تنوع و تراکم پرندگان در این تالاب باعث شد تعداد زیادی پرنده نگر به این تالاب سفر کنند و به اقتصاد مردم روستای قره داغ که در نزدیکی تالاب قرار دارد،کمک کنند. در نتیجه مردم این روستا علاوه بر عدم شکار و تخریب تالاب،به حفظ و احیای آن نیز کمک می کنند.

تالاب میقان

تالاب میقان هم که به واسطه ی جمعیت زمستان گذران ده هزارتایی درنای معمولی در بین پرنده نگران و طبیعت دوستان معروف است نیز از دیگر مثال های موفق در حفظ تالاب هاست.قرار داشتن بلندترین برج پرنده نگری در ایران، وجود جمعیت زمستانگذر درنا و تنوع و تراکم پرندگان در این تالاب نیز پرنده نگران زیادی را از سراسر ایران به این تالاب جذب می کند و در نتیجه به حفظ بیشتر این تالاب کمک بیشتر می شود.

پرنده نگری علاوه بر ایجاد آرامش روحی و انرژی دادن، حفظ محیط زیست را برای انسان در زندگی معنی دار و مهم می کند.از این رو می توان گفت پرنده نگری به حفظ محیط زیست کمک مستقیمی می کند.

شاهبوف: بزرگترین جغد ایران

مهسا هاشمی گرد آوری: مهسا هاشمی

ویرایش: ایمان ابراهیمی

بزرگترین جغد ایران

شاهبوف، بزرگترین جغد ایران و یکی از باشکوه ترین و زیبا ترین جغد های جهان است. طول بال شاهبوف در زمان پرواز نزدیک به 2 متر است! طول این پرنده در حالت نشسته معمولا بین 60 تا 70 سانتی متر است. این جغد با چشمانی نارنجی رنگ و بدنی قهوه ای رنگ با خط های واضح و با صورت صاف و ماهواره ای شکل، به راحتی قابل تشخیص است. پرواز این جغد با قدرت و بسیار کم صدا بوده و به صورت زیگزاگی پرواز میکند. اوج فعالیت این گونه جغد در ساعت اولیه پس از غروب آفتاب، و ساعاتی قبل از طلوع آفتاب بوده و غذای آن را طیف وسیعی از جانداران شامل پستاندارانی مانند خرگوش و پرندگانی مانند کلاغ ها تشکیل میدهد. شاهبوف گاهی از جاندارانی با جثه بسیار بزرگ مانند سارگپه یا بچه های تازه متولد شده گوزن هم تغذیه میکند! رژیم غذایی این پرنده به قدری گسترده است که گاهی با شیرجه بر روی آب رودخانه و دریاچه از ماهی ها هم تغذیه میکند و یا گاهی به خوردن حشرات و خزندگان هم روی می آورد.

لانه و تولید مثل

شاهبوف اغلب تک همسری است. لانه این جغد معمولا در میان شکاف های صعب العبور صخره ها، لانه متروکه دیگر پرندگان شکاری و گاهی در سوراخ های بزرگ ایجاد شده در تنه درختان قدیمی است. همچنین این جغد گاهی در خانه ها و مکان های متروکه و بی رفت و آمد نیز انتخاب لانه میکند. در صورتی که محل و شرایط لانه مناسب باشد، یک زوج ممکن است چندین سال ممتد از یک لانه استفاده نمایند. شاهبوف ها هر سال بین 1 تا 5 عدد تخم میگذارند که به واسطه گرد بودن تخم ها به راحتی قابل تشخیص اند. شاهبوف ماده 34 تا 36 روز روی تخم ها میخوابد و در این مدت شاهبوف نر تامین غذا را به عهده دارد. جوجه شاهبوف متولد شده تا 5 هفته در لانه میماند و توسط والدین تغذیه میشود. پس از گذشت 5 هفته، مدتی را نیز بیرون از لانه تغذیه میشود و در نهایت میتواند در 2 الی 3 ماهگی به صورت مستقل پرواز کند و از والدین جدا شود.

عمر شاهبوف

عمر شاهبوف ها در طبیعت در حدود 20 سال است اما در اسارت در شرایط مناسب تا 60 سال نیز عمر میکنند. پراکنش شاهبوف ها بسیار گسترده بوده و تقریبا تمام قاره اروپا و بیشتر قاره آسیا را شامل میشود. زیستگاه مورد علاقه این گونه، مناطق دامنه ای، نیمه بیابانی، جنگل های پراکنده و مناطق استپی است و در سال های اخیر گزارش های متعدد حاکی از این است که شاهبوف ها در حال نزدیک تر شدن به مناطق شهری و حومه شهری بوده و مشاهده آن ها در ساختمان های اطراف شهر بعید نیست.

خطر انقراض

وضعیت شاهبوف در طبقه بندی IUCN در حالت کمترین نگرانی است اما با این حال به نظر میرسد جمعیت رو به کاهشی داشته باشد. افزایش استفاده از آفت کش ها، سیم های برق و سیم های خاردار و از بین رفتن زیستگاه های مناسب این گونه بیشترین دلیل کاهش جمعیت شاهبوف ها هستند. در کنار این عوامل، جثه بسیار بزرگ شاهبوف، مشاهده آن را راحت تر میکند و باعث میشود بیشتر در معرض دید شکارچیان و صیادان قرار گیرد.

لانه سازی پرندگان

لانه سازی پرندگان پدیده ای شگفت انگیز است که در گونه های مختلف، متفاوت است. لانه سازی پرندگان به عوامل مختلفی از جمله اندازه، رژیم غذایی پرنده بستگی دارد.  موضوع لانه سازی پرندگان در علوم دوم ابتدایی نیز وجود دارد و این بیانگر اهمیت این موضوع است. همان طور که برای بسیاری عجیب است  پرندگان با یکدیگر حرف می زنند ، ممکن است تفاوت در لانه سازی پرندگان نیز عجیب به نظر برسد. جالب است بدانید پرندگان برای لانه سازی از انواع مواد قابل دسترس در طبیعت استفاده می کنند. در این مقاله سعی کرده ایم به انواع لانه پرنده ها اشاره کنیم، پس با ما همراه باشید.

لانه سازی پرندگان

روشی که پرنده ها برای لانه سازی استفاده می کنند به سایز، رژیم غذایی و مکانشان بستگی دارد. همچنین به مواد در دسترس برای لانه سازی و عادتهای اکتسابی تولیدمثل گونه ی پرنده ها ارتباط دارد. برخی از پرنده ها به هیچ وجه لانه نمی سازند، اما از سازه های موجود برای سرپناه و حفاظت از تخم ها بهره مند می شوند. بسیاری از گونه ها برای کارکردهای اولیه ی لانه ها از جمله تخم گذاری و بزرگ کردن جوجه ها لانه می سازند. هر یک از گونه ها عادات لانه سازی مخصوص به خود را دارد، اما بسیاری از پرندگان برای جداسازی تخم ها و جوجه ها، از شکارچیان زمینی، بالاتر از سطح زمین لانه می سازند.

لانه های قوی از افتادن تخم ها و جوجه های تازه به دنیا آمده جلوگیری می کند. همچنین لانه حفاظی برای تخم ها است، زمانی که مادر بر روی تخم ها می خوابد گرمای لازم را فراهم می کند. لانه های معمولی از کناره ها و زیر لانه دارای پوشش هستند. در میان بسیاری از گونه ها، پرنده ماده دارای غریزه برای آماده سازی لانه است. اگرچه، در برخی از گونه ها، پرنده نر کمک می کند یا لانه را می سازد.

پرندگان چگونه لانه می سازند؟

  • پرنده ها برای چگونه لانه ساختن آموزش نمی بینند.
  • پرنده وقتی که اولین لانه اش را می سازد، هرگز حتی سازه ی لانه ای را هم ندیده است.
  • تا آنجا که مشخص است، هر نوع پرنده لانه اش را به سبک خودش می سازد و لانه را به همان خوبی که در بار نخست ساخته، در سالهای آتی نیز می سازد.
  • این کار با غریزه هدایت می شود مانند آنکه هریک از پرنده ها نوعی الگوی ساخته شده دارند.
  • درحالیکه طرح هریک از گونه ها ثابت می ماند، ممکن است برای ساخت لانه مواد مشابه جایگزین شود.

برای مثال، یکبار رکوردی ثبت شد که الیکایی در محل شاخه های بلند و باریک از سنجاق مو استفاده کرده است. لانه ای با چند تخم یا جوجه، زمان حساسی در تاریخ زندگی یک پرنده است. تلفات سنگین اند. آنها قربانی طوفان ها، حوادث، یا هریک از موارد فهرست طولانی پستانداران، مارها و پرندگان شکاری هستند.

جالب است بدانید :

لانه هایی که بر روی زمین اند، مانند لانه ی چکاوک ها و بلدرچین معمولی، برای محافظت در برابر دشمنان، درمیان علف ها مخفی ساخته میشوند. بسیاری و شاید بیشتر پرندگان آوازخوان، لانه های خود را بالاتر از سطح زمین در تکه های خاربن، بیشه های خاردار و کلاف های درخت مو می سازند. این لانه ها به قدری خوب پنهان شده اند که ما به ندرت متوجه می شویم این همسایه های تابستانی را داشته ایم، تا زمانیکه برگها در فصل پاییز می ریزند و لانه ها در معرض دید قرار می گیرند.

پرستوها لانه های بسیار استادانه و جالبی می سازند. آنها در طویله یا زیر پل ها، لانه هایی فنجانی شکل از گِل، بنا می کنند و با پرِ مرغ می اندودند. گلوله هایی از گِلِ مرطوب به محل موردنظرشان فشار می دهند و با پهنای برگ و علف های مرده آن را محکم می کنند. اغلب این اتفاق می افتد که پرستوها هر سال به خانه های قدیمی شان بازمیگردند و فصل بهار را فقط با بهبود و بازسازی خانه هایشان شروع می کنند.

انواع لانه پرنده

انواع لانه های پرندگان شامل تپه ای، خراشیدنی، تراشیدن و گود کردن زمین، حفره ای، فنجانی، آویزان، کروی، نعلبکی، سکویی است. در اینجا انواع لانه های گوناگون را با عکس مشاهده می کنید.

زیرِ زمین لانه تراشیدن   Burrow

لانه های زیرزمینی

بسیاری از پرندگان با خراشیدن زیر زمین، لانه هایشان را خودشان می تراشند در حالیکه برخی از پرندگان از لانه های حفر شده توسط حیوانات دیگر استفاده می کنند. خاک نقش متفاوتی برای لانه ی تراشیدنی ایفا می کند؛ در اینجا، تخم ها و جوجه ها و در اغلب موارد پدر و مادری که روی تخم ها می خوابند در زیرِ زمین پناه گرفته اند.

گونه های متدوالی که زیرِ زمین لانه می تراشند:

ماهی خورک معمولی، سلیم خرچنگ خوار، کبوترهای دریایی، چلچله رودخانه ای و اغلب ماهی خورک ها

White-browed Tits, Burrowing Owls, Burrowing Parakeet, Buff-breasted Paradise Kingfishers, some Crepuscular Petrels and Prions, D’Arnaud’s Barbet, Puffbirds, Puffins, some Megapodes, Motmots, Todies, Miners, Leaftossers.

حفره ای    Cavity

لانه حفره ای

لانه ی حفره ای، معمولا اتاقکی در چوب زنده یا مرده است، اما گاهی اوقات پرنده تنه ی سرخس های خیلی بزرگ یا کاکتوس های بزرگ مانند ساگارو و یا سازه های خشتی و دیگر اشیا قابل تغییر را با منقار خود خالی می کنند. لانه حفره ای از تخم ها در برابر وضعیت آب و هوایی حاد و در برابر بسیاری از شکارچیان محافظت می کند. برخی از گونه ها مانند دارکوب ها، مرغان رنگارنگ و غیره، حفره ها را خودشان حفر می کنند، در حالیکه گونه های دیگر از حفره های طبیعی یا رها شده مانند طوطی ها، چرخ ریسک ها و … استفاده می کنند.

گونه های قابل توجه که در حفره ها لانه می کنند:

دارکوب ها، طوطی ها، چرخ ریسک ها، برخی از ماهی خورک ها، برخی از جغدها، برخی از اردک ها و برخی از مگس گیر ها

Nuthatches, Trogons, Barbets, Bluebirds, Hornbills

فنجانی           Cup

cup nest

لانه های فنجانی شکل از داخل نیم کره و نرم هستند و با تو رفتگی عمیق برای جا دادن تخم ها در آن مناسب اند. آنها معمولا از علف، رسوبات آلی و تعداد کمی از تارِ عنکبوت، گِل و لای و بزاق ساخته شده اند. تار عنکبوت ماده ای بسیار سبک و بسیار قوی و انعطاف پذیر است و به لانه این امکان را می دهد تا هنگام خوابیدن پرنده بر روی تخم ها قالب او را بگیرد (کاهش اتلاف گرما)، سپس برای جوجه های در حال رشد جا باز کند؛ و همچنین چون چسبنده است، به بهم پیوستن لانه به شاخه یا برگی که به آن متصل است کمک می کند.

گونه های رایج که لانه فنجانی می سازند:

بسیاری از گنجشک سانان، تعداد کمی از غیر گنجشک سانان، برخی از مرغ های مگس گیر، برخی از بادخورک ها، تاجداران و چندین سسک جدید در دنیا

Kinglets, Tyrant Flycatchers

نعلبکی یا صفحه ای          Saucer or Plate

لانه نعلبکی

لانه ی نعلبکی شکل یا صفحه ای، اگرچه در ظاهر به لانه ی فنجانی شباهت دارند، اما حداکثر فقط یک تو رفتگی کم عمق برای جا دادن تخم ها دارند.

تپه ای    Mound

لانه تپه ای

برخی از پرنده ها تخم هایشان را برای جوجه کشی دفن می کنند. به این نوع از لانه، تپه ای شکل می گویند. این لانه با استفاده از خاک، شاخه، چوب و شاخ و برگ ساخته می شود. پرندگان تخم هایشان را داخل تپه ای در حال فاسد شدن می گذارند. گرمای تولید شده از این تپه ها، در اثر انبوه حرارت بسیار زیاد کمپوست، تخم ها را گرم میکند تا جوجه شوند.

لانه ی تپه ای چنگر

گونه های شناخته شده که تپه می سازند:

فلامینگو

Horned Coot, Mallefowl and Australian Bush Turkey

سکویی    Platform

لانه نعلبکی

لانه های سکویی سازه های بزرگی هستند، اغلب چندین برابر سایز پرنده ای که آن را ساخته است. به سکوهایی که عقاب ها می سازند Eyries (آشیانه ی مرتفع) می گویند. این لانه های بزرگ اغلب برای سالهای زیادی استفاده می شوند و البته با مواد جدیدی که در هر فصل تولیدمثل اضافه شده است.

گونه های شناخته شده که لانه های سکویی می سازند:

عقاب های ماهی گیر، عقاب ها، اگرت ها

آویزان           Pendant

آشیانه کلونی شکل Red-rumped Cacique (سمت چپ تصویر تنها نشسته است).

لانه های آویزان یا معلق، کیسه های دراز و بافته شده از مواد انعطاف پذیر مانند علفها و الیاف انعطاف پذیر هستند که از یک شاخه آویزان شده اند. چندین گونه پرنده هستند که لانه های آویزان می بافند.

گونه های متداولی که لانه های آویزان می سازند:

شهدخواران

Caciques, Orioles, Oropendolas, Sunbirds and Weavers

تراشیدن و گود کردن زمین     Scrape

بهترین رویکرد و ساده ترین ساخت و ساز لانه گود کردن زمین است. این لانه ها، گودهای سطحی حفر شده بر روی شن، ماسه و خاک نرم یا تنها یک تورفتگی کم عمق در خاک یا پوشش گیاهی است. به طور معمول، این نوع از لانه یک دیواره با عمق کافی دارد که از بیرون غلتیدن تخم ها جلوگیری می کند. گاهی اوقات با مقداری پوشش گیاهی، سنگ های کوچک، تکه های پوسته یا پرَ آراسته می شود. لانه های خراشیده به خصوص در آب و هوای قطبی استفاده می شود تا تخم ها را از بادهای منجمدکننده محافظت کند.

گونه های متداولی که لانه های گودی بر روی زمین یا پوشش گیاهی درست میکنند:

شترمرغ ها، بسیاری از اردک ها، بیشتر پرندگان کنار آبزی، بیشتر پرستوهای دریایی، برخی از شاهین ها، قرقاول ها، بلدرچین، کبک ها، زنگوله بال ها و باقرقره ها

most Tinamous, Lesser Nighthawks and the Red-tailed Tropicbird, Marbled Godwits, Three-banded Courser and Egyptian Plover.

کروی Sphere

لانه ی کروی یک سازه ی مدور است؛ به جز یک سوراخ کوچک که امکان دسترسی می دهد، دور تا دورش کاملا بسته است. یک سازنده ی قابل توجه لانه ی کروی پرنده Thick-billed Weaver است.

 

پرندگان راههای مختلفی را برای ساخت لانه یافته اند. در اینجا نگاهی به چند نمونه برجسته می اندازیم.

لانه لنگری      anchored nest

Grebes با استفاده از برگ ها و گیاهان آبزی، لانه ی لنگری در گیاهانی که بلندتر از پوشش گیاهی اطرافشان اند، می سازند.

Pied-billed Grebe, Podilymbus podiceps

تولید مثل انگلی

برخی از فاخته ها، Cowbirds و دیگر پرندگان انگلی، تخم هایشان را در لانه ی پرندگان دیگر می گذارند و آنها را رها می کنند تا گونه های دیگری جوجه هایشان را بزرگ کنند.

Brown-headed Cowbird      Molothrus ater

Burrow nest

پرندگانی که زیرِ زمین لانه می کنند، اغلب تونل های سنجاب های زمینی و دیگر پستاندارانی که لانه های زیر زمینی دارند را تغییر می دهند.

Burrowing Owl      Athene cunicularia

Burrow nest

کبوترهای دریایی سالهای متمادی همان لانه ی زیرزمینی خود را استفاده می کنند. زمانی که جوجه کاملا پرهایش در آمده، وزنش بیشتر از والدینش است و در لانه رها میشوند. سرانجام پس از یک هفته یا بیشتر لانه را ترک می کند و به تنهایی به سمت دریا پرواز می کند.

Wedge-tailed Shearwater      Puffinus pacificus

پوشش یا استتار لانه

اغلب، لانه ها در جنگلهای بارانی با خزه، گلسنگ و مواد دیگر پوشیده شده اند.

Sunbittern      Eurypyga helias

حفره زیر پوست درخت

دارخزک قهوه ای (Brown Creepers) از جهت لانه کردن در فضای زیر پوستِ درختان غیرمعمول است.

Brown Creeper      Certhia Americana

حفره هایی در ساحل

کَندن حفره های عمیق در سواحل عمودی، فضایی آزاد از شکارچیان را برای شماری از چلچله ها، زنبورخوارها، ماهی خورک ها و دیگر پرنده ها فراهم می سازد.

حفره هایی در سواحل مانند اینها سال به سال استفاده می شوند.

Bank Swallow      Riparia riparia

زنبور خوارهایCarmine ، امنیت سواحل گِلی را برای لانه های کلونی جستجو می کنند.

Carmine Bee-eater      Merops nubicus

لانه صخره ای

لانه های صخره ای در برابر بسیاری از شکارچیان، ایمنی را تامین می کنند؛ اگرچه می توانند در شروع سرگردانی جوجه ها، مخاطره آمیز باشند.

Black-legged Kittiwake      Rissa tridactyla

لانه سازی کلونی

زمین صافِ جزیره ها، مکان امنی برای لانه سازی کلونی باکلان های Brandt’s است.

Brandt’s Cormorant      Phalacrocorax penicillatus

لانه اجتماعی

تعداد فضاهای Social Weaver در لانه اش، به 95 اتاقک تکی هم می رسد.  ممکن است هر اتاق توسط یک جفت و چندین کمک کننده، که معمولا فرزندان بالغ آن جفت اند، مراقبت شود. شاید چندصد پرنده با یک لانه در ارتباط باشد.

Social Weaver      Philetairus socius

Social weavers ابتدا لانه های جمعی خود را با استفاده از علف های خشک بنا می کنند. ممکن است گونه های دیگری از پرندگان و حیوانات کوچک نیز از قسمت هایی از این لانه استفاده کنند.

Social Weaver      Philetairus socius

چندین شترمرغ ماده، تخم هایشان را دریک لانه می گذارند، که بعدا توسط یک ماده و یک نر نگهداری می شود.

Common Ostrich      Struthio camelus

لانه با سقف گنبدی شکل و یک ورودی در کنار

برای ایجاد لانه ای با امنیت در یک کاکتوس یا درخت یوکا، لانه های الیکایی کاکتوسCactus Wren  اغلب شامل یک تونل ورودی طولانی است.

Cactus Wren      Campylorhynchus brunneicapillus

نرهای الیکایی تالابی، لانه های متعددی می سازند و چندین لانه ساختگی استفاده نشده می گذارند برای هر لانه ای که جوجه می آورد.

Marsh Wren      Cistothorus palustris

تراز تخم ها

پرنده های کنار آبزی، طرف تیزتر تخم هایشان را به سمت مرکز تراز می کنند تا برای خوابیدن بر روی تخم ها کمترین فضای ممکن را اشغال کنند.

Semipalmated Plover      Charadrius semipalmatus

لانه ی زمینی

پرنده هایی که روی زمین لانه می کنند، به خصوص در برابر چپاول گربه ها آسیب پذیرند.

Black-and-white Warbler      Mniotilta varia

لانه مرغ مگس خوار

بسیاری از مرغ های مگس خوار تارهای عنکبوت را برای یکجا نگهداشتن لانه جمع آوری می کنند. تعدادی از گونه ها، شامل مرغ مگس خوار Ruby-throated لانه هایشان را با گلسنگ ها تزیین و حتی لانه ای بسیار کوچک را برای دیدن سخت تر می کنند.

Ruby-throated Hummingbird      Archilochus colubris

Minimalist     مینیمالیست

پرستوهای دریایی سفید تنها یک تخم را به طور مستقیم بر روی یک شاخه می گذارند، جاییکه بر روی آن میخوابند و در نهایت جوجه را بزرگ می کنند.

White Tern      Gygis alba

Long-tailed Potoo  یک تخم در انتهای یک تنه درخت شکسته، با تکیه بر استتار برای پنهان کردن آن محل، می گذارد.

Long-tailed Potoo      Nyctibius aethereus

Nest box

شاهین ها نست باکس ها را با دهانه ای بزرگ در یک طرف آن ترجیح می دهند.

Eurasian Kestrel      Falco tinnunculus

لانه در شن و ماسه گرم

Maleos و چندین گونه از scrubfowl ها برای جوجه کشی تخم ها از شن و خاک گرم استفاده می کنند و مدام برای تنظیم درجه حرارت، شن ها را باز آرایی می کنند.

Maleo      Macrocephalon maleo

لانه برگ نخل

بادخورک های Fork-tailed Palm به پرنده های در حال پرواز حمله می کنند تا پرهایشان را برای لانه های ساخته شده از پر و بزاق بقاپند.

Fork-tailed Palm Swift      Tachornis squamata

لانه خورجین مانند

لانه های bushtit ساخته شده از تارهای عنکبوت، شاخه ها، خزه ها، گلسنگ ها و ریشه ها، به خوبی با محیط آمیخته می شوند. این لانه های استادانه برای ساخت از دو تا هفت هفته زمان نیاز دارند.

Bushtit      Psaltriparus minimus

چرخ ریسک پشت بلوطی نر برای جذب یک ماده، ساخت لانه ای را آغاز می کند. سپس ممکن است پرنده ماده لانه را تکمیل کند، در حالیکه پرنده نر ساخت یک لانه ی جدید را برای ماده ای دیگر آغاز می کند. در زمان های دیگر ممکن است پرنده ماده تخم گذاری کند و نگهداری از آنها را به پرنده نر بسپارد، در حالیکه خودش در حال جستجو برای یافتن جفت و لانه ی دیگری است.

Penduline Tit      Remiz pendulinus

لانه بازیافتی

جغدها لانه نمی سازند، اما اغلب لانه پرندگان دیگر را سلب مالکیت می کنند و معمولا پس از آنکه آنها دیگر از لانه استفاده نمی کنند.

Great Horned Owl      Bubo virginianus

سکوهای غیرطبیعی

جغدهای انبار در انبارها و ساختمان ها و همینطور حفره هایی بر روی صخره ها لانه می سازند.

Barn Owl      Tyto alba

چلچله ها بر روی هر سکوی مناسبی که روی سرشان سقف هم باشد لانه می سازند.

Barn Swallow      Hirundo rustica

سکوهایی که به ویژه برای عقاب های دریایی ساخته شده اند، در حال حاضر بخش بزرگی از مقرهای لانه هایشان را تشکیل می دهد.

Osprey      Pandion haliaetus

لک لک های سفید بارها از ساختمان ها به عنوان مکانی برای لانه های چوبی بزرگشان استفاده کرده اند.

White Stork      Ciconia ciconia

در این مقاله تلاش کردیم که شما را با انواع لانه پرنده ها آشنا نماییم. لانه سازی پرندگان یکی از عجایب دنیای حیات وحش و طبیعت است. اینکه هر گونه از پرندگان بر اساس نیازها و مواد قابل دسترس طبیعی یا سایر مواد لانه خود را می سازد بسیار جذاب و بعضا شگفت انگیز است. مدتی است که این مبحث جذاب به کتاب های ابتدایی نیز راه یافته است و مبحثی با عنوان لانه سازی پرندگان در علوم دوم ابتدایی به چشم می خورد و این می تواند خود نشانه ای از جذابیت و لزوم آگاهی این موضوع باشد.

سیزده حقیقت جالب که باید در مورد بادخورک ها بدانید!

بادخورک کوهی یکی از انواع خانواده بادخورکیان است. در مطالب پیشین به چرایی مهاجرت پرندگان ، لانه سازی پرندگان و اینکه چرا به تماشای پرندگان می رویم پرداختیم. در این مطلب قصد داریم سیزده حقیقت شگفت انگیز در مورد بادخورک ها را با شما در میان بگذاریم.

1.  بادخورک ها همیشه در حال پروازند! بله درست خواندید. بادخورک ها تقریبا تمام اعمال حیاتی خود را در حال پرواز انجام میدهند و تنها زمان لانه سازی و زادآوری است که در ساعت هایی از روز از پرواز خودداری کرده و در لانه مینشینند. هیچ پرنده دیگری به اندازه بادخورک ها در حال پرواز نیست. گاها یک بادخورک بیش از 10 ماه را بدون لحظه ای نشستن، در حال پرواز است.

2.  بادخورک ها قادرند در حال پرواز نیز بخوابند! در این سیستم خواب، به نوبت یک نیمکره مغر بیدار و نیمکره دیگر خواب است. در این حالت حواس و حرکات پرنده متفاوت از حالت بیداری کامل است. حتی در بسیاری از مواقع جفت گیری بادخورک ها نیز در حال پرواز صورت میگیرد.

3.  بادخورک ها منقاری بسیار کوچک و دهانی بزرگ دارند که در حین پرواز، دهان خود را باز کرده و حشرات در حال پرواز را میخورند! بادخورک ها برای نوشیدن آب نزدیک به سطح آب پرواز کرده و در همان حالت پرواز دهان خود را باز کرده و آب مینوشند.

4.  خانواده بادخورکیان (Apodidea) سریع ترین میانگین پرواز را در میان دیگر خانواده های پرندگان دارند. گرچه شاهین با رکورد 389 کیلومتر بر ساعت، سریع ترین پرنده کره زمین شناخته شده است اما این سرعت تنها در زمان شیرجه به سمت شکار بوده و نه میانگین سرعت پرواز پرنده.

5.  رنگ های پرندگان این خانواده بسیار وابسته به منطقه ای است که در آن زندگی میکنند. در میان گونه های مختلف این خانواده، گونه هایی که در مناطق خشک تر زندگی میکنند رنگ های کمرنگ تر و روشن تری داشته و گونه هایی که در مناطق مرطوب تر و نزدیک به آب زندگی میکنند رنگ های تیره تری دارند. همچنین گونه هایی که در مناطق سردسیر زندگی میکنند جثه بزرگ تری نسبت به گونه هایی دارند که در مناطق گرمسیر زندگی میکنند.

6.  مهاجرت برخی از گونه های بادخورک بسیار طولانی است. به طور مثال حلقه گذاری ها در اروپا نشان داد بادخورک های این قاره هر سال مسیری به طول بیش از 9500 کیلومتر را تا شاخ آفریقا طی میکنند.

7.  هر 4 انگشت پای بادخورک ها رو به جلو است. دلیل اینگونه قرار گیری انگشتان پا این است که بادخورک ها تقریبا تنها استفاده ای که از پاهای خود دارند، آویزان شدن است!

8.  بال های بادخورک ها به نسبت جثه آن ها بسیار کشیده و بلند هستند. دلیل این موضوع قدرت پرواز بیشتر، خستگی کمتر در حین پرواز و افزایش سرعت پرواز است. البته این بال ها باعث شده بادخورک ها نتوانند با سرعت بسیار کم پرواز کنند و یا با قدرت مانور دهند.

9.  وزن یک بادخورک معمولی از وزن یک تخم مرغ شانسی هم کمتر است! وزن این پرنده بین 30 تا 40 گرم بیشتر نیست.

10.  پرندگان این خانواده به نسبت جثه عمر به نسب طولانی دارند. میانگین عمر این پرندگان در طبیعت معمولا بیش از 5 سال است. یک بادخورک که در دانشگاه آکسفورد حلقه گذاری شده بود، بیش از 18 سال عمر کرد. این پرنده بیش از 6 ملیون کیلومتر را در طول زندگی خود پرواز کرد که اندازه 8 بار تا ماه رفتن و برگشتن است!

11.  چشم های بادخورک ها نسبت به دیگر پرندگان به نسبت بیشتر فرو رفته در جمجه بوده و جلوی آن موی پر هایی وجود دارند که مانند یک عینک آفتابی تابش نور آفتاب به چشم را کاهش میدهند.

12.  یک بادخورک سالم و بالغ معمولا در صورتی که به زمین بیفتد میتواند به سختی بسیار دوباره پرواز کند. اما پرندگان جوان تر و یا پرندگانی که ضعیف شده باشند معمولا دیگر قادر به پرواز نیستند.

13.  بادخورک ها برای ساخت لانه نیاز به جمع آوری مواد لازم دارند و چون نمیتوانند جایی بنشینند، باید در حال پرواز این مواد را به دهان گرفته و با خود حمل کند. این موضوع محدودیتی قابل توجه برای آن ها محسوب میشود. تا جایی که دیده شده به ناچار از حشرات در حال پرواز نیز به عنوان مواد ساخت لانه استفاده میکنند!

شاهین; سریع ترین موجود کره زمین

شاهین پرنده شکاری به طول۳۴  تا ۵۸ سانتی متر با اسم علمی Falco peregrinus از گسترده ترین پرندگان در جهان می باشد. شاهین پرنده شکاری است که تنوع قابل توجهی در اندازه نسبت به دیگر پرندگان دارد. ضمن اینکه اندازه پرنده ی ماده تا ۲۰% از نر بزرگتر است. میزان هوش در پرندگان موضوعی است که پیش تر به آن پرداخته شده است. در این مقاله صرفا اطلاعاتی در مورد شاهین پرنده شکاری ، سریع ترین موجود زنده کره زمین خواهیم پرداخت. در مطالعه این مقاله با ما همراه باشید.

ویژگی شاهین ها

شاهین سریع ترین موجود زنده کره زمین است. از این پرنده رکورد سرعت 389 کیلومتر بر ساعت در زمان شیرجه به سمت شکار ثبت گردیده است. شاهین به صورت باورنکردنی فرز و سریع است و با شیرجه های تماشایی به شکارش حمله  یا او را تعقیب می کند.

  • چشم های بزرگ این پرنده وسیله ای برای حفاظت از این پرنده در طبیعت است. پلک سوم در این پرندگان شکاری با مرطوب نگه داشتن چشم آنها هنگام پرواز باعث بهتر شدن دید این پرنده می شود.
  • شاهین ها صداهای متفاوتی دارند که شامل صداهای بلند، خشن، پچ پچ های مداوم و صدایی که هنگام ورود مزاحمان استفاده می کنند؛ می شود.
  • سن این پرنده تا حدود ۱۵ الی ۲۰ سال در حیات وحش تخمین زده شده است.

فصل تولید مثل شاهین

  • شاهین ها معمولا تک زی هستند و فقط در فصل تولید مثل است که برای محافظت از قلمرو به همراه جفت خود دیده می شوند.
  • پرواز معاشقه ای قبل از جفت گیری (courtship flight)در شاهین ها شامل حرکات آکروباتیک هوایی، مارپیچی و شیرجه هایی با شیب تند است. پرنده ی نر شکار را در هوا به سمت پرنده ماده می اندازد و پرنده ماده به صورت وارونه شکار را با پنجه هایش می گیرد.
  • فصل تولید مثل شاهین ها نسبت به محل زندگیشان متفاوت است و بستگی به شرایط آب و هوایی و در دسترس بودن طعمه دارد. آنها معمولا از ۱ تا ۶ عدد تخم می گذارند و ۲۹ الی ۳۳ روز طول می کشد که جوجه ها از تخم بیرون بیایند.

تغذیه شاهین شکاری

  • شاهین ها معمولا از پرندگان و همچنین از بسیاری پستانداران مانند خفاش ها و جوندگان مانند جربیل ها و گاهی از حشرات، خزندگان و ماهی ها تغذیه می کنند؛ آنها حتی به پرندگانی در اندازه خود و گاه بزرگتر نیز حمله و آنها را شکار می کنند.

شاهین پرنده شکاری

 

زیستگاه و لانه سازی شاهین ها

  • این پرنده زیستگاه های متفاوتی دارد.از مناطق سرد و خشک و کم باران(tundra) تا بیابان های گرم و مناطق استوایی، از جزایر اقیانوسی تا جنگل ها، تالاب ها، دشت های بی درخت و کوهستان ها و به صورت فزاینده ای در مناطق شهری دیده می شوند، به استثنا قسمت های از حوزه ی رودخانه آمازون،صحرا های آفریقا، بسیاری از جلگه های مرکزی و قطب جنوب که فاقد این پرنده می باشند.
  • آشیانه این پرنده ها در شکاف صخره ها، درخت های تو خالی و گاهی روی زمین می باشد. بعضی نیز از لانه های متروکه ی دیگر پرندگان برای ساختن آشیانه استفاده می کنند.
  • عمدتا ماده ها وظیفه ی ساخت لانه را دارند و لانه ی آنها از خزه، علف و برگ درختان ساخته می شود.

 

برخی نکات دیگر در مورد شاهین ها آن است که  نوک بالایی این پرنده حالت تیغه ای و بریده شده ای دارد که سازگار برای کشتن شکار از طریق قطع ستون فقرات گردن است. همچنین شاهین پرنده شکاری است که  در طبقه بندی IUCN، در مرحله ی LC یا least consern یا کمترین نگرانی قرار دارند؛ ولی به دلیل آن که مورد علاقه قوشبازان و صیادان هستند تحت طیف وسیعی از قوانین ملی و بین المللی محافظت می شوند. لازم به ذکر است نام این پرنده در برخی منابع شاهین و در برخی منابع بحری ذکر گردیده است. منبع این مطلب برای نامگذاری، کتاب راهنمای صحرایی پرندگان، نوشته جمشید منصوری می باشد. مطالبی که در بالا به آن اشاره شد نکات مهمی برای شناخت بیشتر شاهین پرنده شکاری مشهور در سراسر دنیاست.

برترین های دنیای پرندگان

شما تا چه اندازه با دنیای شگفت انگیز و ترین های دنیای پرندگان آشنایی دارید؟ آیا می دانید کوچک ترین پرنده دنیا چیست؟ یا نام بزرگ ترین پرنده چیست؟ اصلا به اینکه سریع ترین پرنده چه نام دارد فکر کرده اید؟ پیش از این شما را با بخش هایی از شگفتی های دنیای پرندگان از جمله  الگو برداری از رفتار پرندگان در علم ، چرایی تقلید صدای برخی پرندگان ، حقایقی در مورد باد خورک ها ، عواقب کاهش کرکس در سطح جهان ، کیسه های هوایی پرندگان و ساختار اسکلتی پرندگان آشنا نمودیم. اکنون با ترین های پرندگان در سراسر دنیا آشنا شوید.

Anna’s Hummingbird and bees. Photo: Toshiyasu Morita

کوچکترین پرنده ی جهان

“پر زنبوری” (Bee Hummingbird) نام دارد و بومی کوبا میباشد. این پرنده دارای وزنی کمتر از دو گرم و طولی حدود پنج سانتی متر میباشد و ابعاد آشیانه آن نیز کوچک تر از یک سکه است که از گلسنگ٬ خزه و تار عنکبوت ساخته می شود. تخم این پرنده به اندازه یک دانه قهوه است! نام این پرنده برگرفته از صدای بالش به هنگام پرواز است که صدایی مانند صدای بال زنبور دارد.

رکورد بلند ترین پرواز

در پرندگان متعلق به دال روپل (Ruppell’s Valture) است. بلند پروازترین پرنده دنیا در ارتفاع 11277 متری دیده شده است. این پرنده که به شدت در معرض خطر انقراض است، سیستم سوخت و ساز بدنی منحصر به فرد دارد که آن را قادر میکند در 11 کیلومتری سطح زمین و در ارتفاعی که اکسیژن بسیار کم است، قادر به تنفس باشد.چ

سریعترین پرنده دنیا

شاهین (Peregrine falcon) است که در ایران نیز قابل مشاهده میباشد. رکورد سرعت 389 کیلومتر بر ساعت از این پرنده ثبت شده است! البته این سرعت در زمان شیرجه این پرنده به سمت شکار بوده و سرعت عادی پرواز این پرنده نیست.

پهن پیکرترین پرنده

آلباتروز نام دارد که در اقیانوس آرام قابل مشاهده است این پرنده به عنوان یکی از بزرگترین گونه های پرنده روی زمین شناخته می شود و رکورددار پهن ترین بدن در میان تمامی پرندگان جهان است اندازه پهنای این حیوان گاهی بیش از 3.5 متر می شود.

بزرگترین پرنده

شترمرغ است که وزن آن تا 180 کیلوگرم و قد آن تا 3 متر میرسد . این پرنده به دلیل هیکل بزرگ خودقادر به پرواز نیست اما دونده ی بسیار خوبی به شمار می رود. همچنین تخم این پرنده از نظر بزرگی رکورددار بزرگترین تخم پرنده ی جهان است که وزن آن به حدود 1.5 کیلوگرم می رسد.

طولانی ترین مهاجرت

توسط پرستوهای دریایی قطبی انجام میپذیرد. آنها از قطب شمال تا قطب جنوب یعنی مسافتی در حدود 30 هزار کیلومتر را پرواز میکنند.

بسیاری از آنها طول دریای آرام یعنی نزدیک به 6000 کیلومتر مسافت را بی وقفه و در طی زمانی بالغ بر 100 ساعت پرواز میکنند.

باهوش ترین

باهوش ترین پرنده ها در زمینه استفاده از ابزار برای به دست آوردن غذا، کلاغ ها هستند.از باهوش ترین ها میان کلاغ ها میتوان به زاغ نوک سرخ و غراب اشاره کرد.

در این مقاله برترین های دنیای شگفت انگیز پرندگان را با شما به اشتراک گذاشتیم. برترین هایی چون کوچک ترین پرنده دنیا ، بزرگ ترین پرنده ، سریع ترین پرنده چه نام دارد و … . امید که موجب رضایت شما را فراهم کرده باشد و سبب شده باشد که اطلاعات و آگاهی شما در مورد این موجودات زیبا و حیرت آور افزایش یافته باشد.

روز جهانی گنجشک

هیجوقت فکر می کردید گنجشک ها، این پرندگان کوجک دوست داشتنی که هر روز در اطرافمان می بینیم و ساده از کنارشان عبور می کنیم هم روز جهانی دارند؟ بله درست متوجه شدید، روز جهانی گنجشک ها یکی از مناسبت های جهانی است که سالانه در سراسر دنیا برگزار می شود. روز جهانی گنجشک ها (World Sparrow Day) که از سال 2010 در روز 20 مارچ در بیش از 50 کشور دنیا جشن گرفته می شود، توسط انجمنی در هند پایه گذاری گردید. پیش تر در مورد بویایی پرندگان و لانه سازی پرندگان مطالبی را ارائه نمودیم. در این مطلب شما را با روز جهانی گنجشک ها بیشتر آشنا خواهیم کرد.

گنجشک

انجمن های محیط زیستی و افراد فعال در زمینه محیط زیست در سراسر دنیا، به طور معمول فعالیت هایشان را در راستای حفظ گونه های در خطر انقراض و یا زیستگاه های در حال نابودی پیش میبرند. این موضوع باعث شده است توجه به گونه هایی که مشاهده و حضور آن ها معمول محسوب میشود بسیار کم باشد. یکی از این گونه ها که تقریبا هر فردی روزانه خواسته یا ناخواسته آن را تماشا میکند، گنجشک است. گنجشک ها گونه های متفاوتی در دنیا دارند که اغلب آن ها مهاجرند، اما در میان آن ها یک گونه که همان گنجشک خانگی است، مهاجرت نداشته و به صورت بومی در مناطق شهری و روستایی زندگی می کند.

گنجشک خانگی یکی از توانا ترین موجودات زنده کره خاکی در مطابقت دادن خود با شرایط است. به طور مثال این پرنده در گذشته تنها در منطقه خاور میانه، بخشی از آسیا و اروپا زندگی میکرده است، اما از اواسط قرن 19، به وسیله وسایل حمل و نقل انسانی مانند کشتی های بزرگ، توانسته خود را به آمریکا، جنوب آفریقا، استرالیا و در این اواخر به ژاپن برساند، به حدی که امروزه گنجشک خانگی وسیع ترین و بزرگ ترین پراکنش را در میان پرندگان دنیا دارد. میانگین عمر گنجشک خانگی در طبیعت معمولا 3 سال است ولی رکورد عمر 23 سال نیز از این گونه ثبت شده است. گنجشک های خانگی به این دلیل که 2 تا 3 بار و بعضا بیشتر در طول سال زادآوری میکنند، در برخی فرهنگ ها به عنوان نماد توانایی جنسی شناخته میشوند. تحقیقات DNA نشان میدهد که حدود 15% جوجه های این پرنده، حاصل جفت گیری مادر با گنجشک نری به جز پدر بوده است. غذای این پرنده را اغلب دانه ها و مواد گیاهی تشکیل میدهد، گرچه که در سن پایین نیاز بیشتری به حشرات برای تامین پروتئین دارند.

وضعیت جمعیتی گنجشک خانگی در دنیا

به نظر میرسد جمعیت گنجشک خانگی در دنیا رو به کاهش است، تا جایی که گزارش شده است در برخی مناطق، گنجشک خانگی با کاهش جمعیت 99% رو به رو بوده است. دلایل این کاهش جمعیت گرچه کم شدن غذا در مناطق شهری و کم شدن مکان های مناسب لانه گزینی ذکر شده است، اما این احتمال نیز داده شده که دلایلی مانند امواج رادیویی نیز در این کاهش جمعیت موثر باشد که نیازمند تحقیقات بیشتری است.

روز جهانی گنجشک پایه گذاری شد، تا بهانه ای باشد برای جلب توجه مردم به گونه هایی که هر روز آن ها را مشاهده میکنند، اما لزوما در وضعیت مناسبی به سر نمیبرند و یا به زودی با کاهش جمعیت های شدید رو به رو خواهند شد. روز جهانی گنجشک در حقیقت گونه گنجشک را بهانه ای قرار داده برای توجه مردم به اکوسیستم های شهری که در آن زندگی میکنیم. روزی که قرار است به ما همسایگانمان را یادآوری کند. گنجشک خانگی، کبوتر چاهی، زاغی، کلاغ ابلق و بسیاری از گونه های دیگر که خانه به خانه ما زندگی کرده و اگر بخواهیم از دستشان ندهیم، باید به آن ها توجه کنیم. روز جهانی گنجشک روزی است که یاداوری میکند، حفظ گونه ها، تنها وظیفه دولت ها و انجمن های زیست محیطی نبوده و تمامی شهروندان میتوانند حتی با کمک به گنجشک های پشت پنجره خانه مسکونیشان، به حفظ موجودات این کره خاکی کمک کنند.

ابداع کننده روز جهانی گنجشک

انجمن Nature Forever Society که در هند فعالیت دارد روز جهانی گنجشک ها را به کمک چند انجمن دیگر پایه گذاری کرد. Mohammed Dilawar که پایه گذار این انجمن است، سال های بسیاری است که در زمینه حفظ گونه های شهری فعالیت دارد. وی این روز را از سال 2010 ابداع کرده و در سال 2011 به ابتکار خودش، جایزه ای جهانی در این روز به فرد یا ارگانی در دنیا که فعالیت هایی در راستای اهداف این روز را بدون کمک دولت ها انجام داده باشد، اهدا می شود. محمد دلاور رکورد گینس را نیز در زمینه تعداد فیدر نصب کرده دارد.

آیا آتش بازی و صدای ترقه در چهارشنبه سوری موجب مرگ پرندگان می شود؟

آیا آتش بازی چهارشنبه سوری و صدای ترقه موجب مرگ پرندگان می شود؟ جواب این سوال را میتوان در یک کلمه داد: بله! هیچوقت به این فکر کرده بودید که ممکن است آتش بازی و صدای ترقه در مناسبت های مختلف، به خصوص چهارشنبه سوری، چنین اثرات مخرب و وحشتناکی بر روی دیگر زیستمندان کره زمین داشته باشد. آیا از سرنوشت پرندگان آسیب دیده اطلاع دارید؟ آیا می دانید علل و عواقب کاهش کرکس ها در سطح جهان چه پیامدهایی به همراه دارد؟ آیا گرمایش جهانی بر روی پرندگان تاثیر میگذارد؟ نوشته های پیشین بخشی از خطرات و پیامدهایی بود که پرندگان و در ادامه آن حیات کره زمین را تهدید می کند. در این مقاله به پیامدهای مستقیم و غیر مستقیم آتش بازی چهارشنبه سوری و سایر مناسبت ها می پردازیم.

آتش بازی چهارشنبه سوری و مرگ پرندگان

در زمانی از سال قرار داریم که آخرین پرندگان زمستان گذران در ایران مشغول ترک کشور بوده و اولین دسته های پرندگان بهاری وارد کشور شده اند. به این معنا که در زمانی قرار داریم که اغلب پرندگان یا به صورت گله مشغول مهاجرت اند و یا در حال تعیین قلمرو و ساخت لانه و آماده شدن برای زاد آوری. در این شرایط صدای بلند یک ترقه چه می تواند بکند؟ صدای بلند یک ترقه در شب، به راحتی میتواند پرندگانی که به صورت گله بوده و در حال مهاجرت، ساعات شب را مشغول استراحت میان گیاهان اند، فراری داده و گله را از هم دور کند و به این شکل بسیاری از پرندگان گله خود و مسیر مهاجرت را گم کنند.فراموش نکنید که پرندگان نیز مانند انسان ها در تاریکی دید خوبی ندارند و در صورت گم شدن در تاریکی شب، معمولا به سمت نور حرکت میکنند که در شهر نور معمولا به معنی مرگ پرنده خواهد بود، چرا که منابع نور پنجره خانه ها، نور چراغ اتومبیل ها و جاده ها و … است.

صدای بلند یک ترقه میتواند موجب فراری دادن یک پرنده از لانه ای شود که روزها انرژی خود را صرف ساختن آن کرده بوده است و شاید جوجه آوری یک جفت پرنده را به شدت به تاخیر انداخته و یا احتمال آن را صفر کند. نور فشفشه های پر نوری که به آسمان میرود نیز میتواند موجب اخلال در مسیر یابی برخی از گله های پرندگان در حال مهاجرت شود. البته میزان خطری که ترقه و آتش بازی برای پرندگان ایجاد میکند، بستگی بسیاری به پرندگان منطقه، زمان سال و مکان جغرافیایی دارد. به طور مثال در Arkansas آمریکا در سال 2011 یک آتش بازی موجب مرگ بیش از 5000 پرنده در طول یک شبانه روز شد که به دلیل موقعیت جغرافیایی و زمان حساس سال بود! پس از این واقعه، تلاش های بسیار بیشتری در کشور های توسعه یافته برای کنترل این مشکل شروع گردید.

مشکلات غیر مستقیم آتش بازی ها برای پرندگان

البته مشکلات غیر مستقیمی که آتش بازی ها بر روی سلامت و جان پرندگان میگذارند نیز کم نیستند. از دود آلوده ی آن ها گرفته تا آلوده کردن آب های راکد در شهر ها که منبع اصلی نوشیدن پرندگان هستند. مواد باقی مانده از آتش بازی که آلوده به مواد سربی هستند نیز تاثیر بسیار خطرناکی بر زادآوری پرندگان میگذارند و همچنین در مناطق ساحلی، باقیمانده ترقه ها و مواد آتش زا میتواند توسط پرنده به اشتباه به عنوان غذا بلعیده شود.

چه باید بکنیم؟

به نظر می رسد در صورتی که نتوانیم آتش بازی و ترقه بازی را به طور کل لغو کنیم و یا به دلایل دیگری اصلا چنین چیزی را نخواهیم، برای کاهش آسیب این مشکل بر پرندگان و دیگر جانداران باید راهکار های دیگری بیندیشیم.

در حال حاضر بهترین راهکاری که در کشور هایی با سنت های مشابه چهارشنبه سوری اجرا میشود، متمرکز کردن تمام فعالیت ها در مناطقی خاص است. پراکنده بودن فعالیت های آتش بازی باعث میشود جانداران پس از فرار بر اثر شنیدن صدای ترقه، قادر به یافتن مکانی امن و موقت برای استراحت و مخفی شدن نباشند، چرا که از هر سو صدای ترقه و نور آتش به چشم می خورد. متمرکز کردن این فعالیت ها در منطقه یا مناطقی خاص، باعث می شود پرندگان بتوانند از دیگر نقاط شهر به عنوان نقاط امن استفاده نمایند. زمان این رسیده است که بفهمیم به جز انسان ها، همسایه های دیگری نیز پیرامون خودمان داریم. یک شب هیجان ما میتواند به معنی مرگ صد ها همسایه ما باشد.

علل و عواقب کاهش کرکس ها در سطح جهان

شما تا چه میزان با کرکس پرنده شکاری آشنایی دارید؟ آیا تا به حال کرکس این پرنده شکاری را در طبیعت از نزدیک دیده اید؟ کرکس پرنده شکاری است که دارای بیشترین طول بال در بین هم خانواده های خود است. از بین 23 گونه کرکس در سر تا سر جهان، 5 گونه از آن ها را می توان در ایران مشاهده کرد. پیش تر برای شما مقالاتی از جمله مقابله پرندگان در برابر تغییرات دما ، کلیدهای شناسایی پرندگان و بویایی در پرندگان آورده ایم. در این مطلب قصد داریم شما را با عوامل و عواقب کاهش کرکس ها در سطح جهان بیشتر آشنا کنیم.

کرکس پرنده شکاری

کرکس ها پرنده شکاری محسوب میشوند که دارای بیشترین طول بال در پرندگان شکاری هستند. همچنین کرکس پرنده شکاری ای است که به دلیل سبک تغذیه ی متفاوتشان معمولا دارای گردن لخت و بدون پر هستند. کرکس پرنده شکاری است که به عنوان موفق ترین رفتگران طبیعت محسوب می شوند و طیفی وسیع از خدمات اکولوژیکی اقتصادی را ارائه می دهند. کرکس ها به عنوان رفتگران اجباری طبیعت دارای سازگاری هایی چون ارتفاع پرواز بسیار زیاد و قدرت بینایی و بویایی زیاد و ph  پایین معده هستند. درحال حاضر 61% از کرکس های جهان در خطر انقراض هستند که سریعترین کاهش ها در مناطق غنی آسیا و آفریقا رخ داده است.

عوامل تهدید کننده سلامت و جمعیت کرکس ها

کرکس ها به دلیل تکیه داشتن بر خوردن گوشت مردار و یا زباله ها نسبت به آلاینده ها آسیب پذیری زیادی دارند. همچنین کرکس ها به دلیل تغذیه دسته جمعی ریسک مسمومیت بالایی دارند به گونه ای که یک لاشه ی مسموم میتواند تعداد زیادی کرکس را درگیر کند. دلایل کاهش جمعیت کرکس ها متنوع است و مهم ترین عامل مسمومیت توسط  داروهای غیراستروئیدی و ضد التهابی به ویژه دیفلوفناک استفاده شده در دامداری ها می باشد که موجب انتقال از طریق لاشه دام به کرکس ها میشود و باعث نارسایی کلیه و درنهایت مرگ آنها میشود. در آسیا 95%کرکس ها بدلیل مسمومیت با دیفلوفناک کشته شده اند. استفاده از  این دارو در سال 2006 توسط بسیاری از دولتها ممنوع شده است.

قرار گرفتن این پرنده ها در سطوح تغذیه ای بالا و تجمع کشنده الاینده ها میتواند موجب اختلال در موفقیت تولید مثلی، پاسخ ایمنی بدن و مشکلات فیزیولوژی آنها شود. برخی کشورهای اروپایی چون انگلستان و اسپانیا از طریق مجازات های سخت گیرانه و محدودیت های تولید مواد شیمیایی و افزایش آگاهی مردم و تربیت سگ های شکاری برای تشخیص سموم خاص در مقابل حیات وحش به موفقیت هایی در زمینه حفاظت این گونه ها دست یافته اند. از جمله عوامل دیگر کاهش جمعیت کرکس ها مسمومیت از طریق سرب گلوله های موجود در لاشه ها می باشد که یک تهدید جدی به خصوص برای کرکس کالیفرنیا محسوب میشود. همچنین آزار و اذیت و قربانی شدن کرکس ها در مقابل جهل و خرافات و هوس رانی مردم که معتقد به گسترش بیماری هایی چون سیاه زخم و طاعون توسط کرکس ها به نمایندگی از ارواح شیطانی میدانند از عوامل خطر بقای این گونه است. از دیگر عوامل خطر میتوان به این موارد اشاره کرد:

• تیراندازی و شکار کرکس ها برای قطعاتی از بدن انها که در طب سنتی استفاده میکنند که در افریقا شایع است و هیچ تلاشی برای مقابله با ان صورت نگرفته است.

• برق گرفتگی و برخورد با خطوط برق و توربین های بادی نیز میتواند در این زمنیه سهیم باشد.

• تغییر زیستگاه و کمبود موادغذایی نیز باعث کاهش جمعیت کرکس ها شده است.

پیامدهای ناشی از کاهش جمعیت کرکس ها

کاهش کرکس این پرنده شکاری به عنوان متخصصین حذف مردار در طبیعت می توانند موجب تغییراتی در ترکیب جامعه زیستی شود و نرخ مهار برای گونه های فردی را کاهش دهد. در مناطقی که کرکس ها منقرض شده اند از جمله هند موجب افزایش گونه های فرصت طلب همچون سگهای وحشی و موش ها می شود که این دو گونه هردو مخازن اولیه انتقال بیماری هایی چون هاری و طاعون هستند که در غیاب حضور کرکس ها می تواند نرخ انتقال بیماری های عفونی به حیات وحش و دام را افزایش دهد. مرگ کرکس ها می تواند موجب تسهیل انتقال بیماری ها شود. علاوه بر اثرات زیست محیطی، کاهش جمعیت کرکس ها  موجب اثرات اقتصادی و فرهنگی در جنوب اسیا  شده است. زرتشتیان بر این باور بوده اند که اتش آب هوا و خاک عناصری هستند که باید حفظ شوند و آنها اجساد مردگان خود را در دخمه هایی روی تپه ها و کوهها قرار میدادند که خوراک کرکس ها شود.