بایگانی برچسب برای: جهت یابی

پرنده چیست ؛ همه چیز درباره پرندگان

آیا همه چیز درباره پرندگان را می دانیم ؟ ممکن است برای تحقیق درباره پرندگان به مشکل برخورد کرده باشیم. یا در تحقیق درباره پرندگان سوم ابتدایی با کمبود منبع مواجه شده باشیم. در مطالب پیشین درمورد پرنده نگری ، کلیدهای شناسایی پرندگان ، چگونگی غذادهی به پرندگان ، راز مهاجرت پرندگان و برترین ها در دنیای پرندگان تلاش کردیم دانش شما در این زمینه را افزایش دهیم. کسی نمی تواند ادعا کند که همه چیز درباره پرندگان را می داند. با توجه به این موضوع ما در این مطلب سعی نمودیم تا بیشترین اطلاعات اصلی و مهم درباره پرندگان را در اختیار شما قرار دهیم.

همه چیز درباره پرندگان

آشنایی با پرندگان از کودکی آغاز و به احتمال زیاد با مشاهده روزانه این موجودات در اطرافمان گسترش یافته است. ما آن­ ها را مشاهده می ­کنیم، می ­شماریم، گاهی به اشتباه به آن ­ها غذا می­دهیم، ممکن است در گشت­ هایمان برخی از آن ­ها را شناسایی و حتی فهرست کنیم. برخی داشتن پر، برخی دیگر پرواز کردن یا داشتن منقار را برای این انتخاب در نظر بگیرند. اما به راستی به­ لحاظ علمی پرنده چیست و ساختار بدن پرندگان چگونه است؟

مهره ­دار ( Vertebrates )

پرندگان نیز مانند پستاندران دارای ستون فقرات هستند. نکته­ی قابل توجه این است که ساختار اسکلتی پرندگان برخلاف سایر مهره­دارن دارای حفره­ها و شکاف­هایی است که باعث سبک­تر شدن استخوان­ها می­شود. این ساختار به پرنده کمک می­کند که بهتر پرواز کند.

پر ( Feather )

پر پرندگان

بدن تمامی پرندگان از پر پوشیده شده است. این یکی از اصلی ترین ویژگی پرندگان است که آن ­ها را از سایر جانوران متمایز می­ کند. پرها از کراتین ، سایر پروتئین ­ها و رنگ­دانه­ هایی که منعکس کننده نور است، تشکیل شده است. پرها کاربردهای متفاوتی دارند. تعدادی از پرها جنبه زینتی دارند و در فصول جفت ­گیری برای جذب جنس ماده مورد استفاده قرار می ­گیرد. تعدادی وظیفه کنترل پرواز را به­ عهده دارند و پرهای پایینی پرنده، اغلب نقش عایق را بازی می ­کنند. پرندگان حداقل یک­ بار در سال پرهای خود را از دست می ­دهند که به این عمل پرریزی می­ گویند.

منقار ( Bill )

bill

همه پرندگان دارای یک برآمدگی استخوانی از جنس کراتین هستند که دها نشان را می ­سازد. منقار پرندگان براساس نوع تغذیه ­ای که دارند متفاوت است. همچنین بسیاری از پرندگان از منقار خود برای حفاری، آماده سازی لانه، حمل مواد مختلف و گاهی حتی به­ عنوان سلاح دفاعی استفاده می­ کنند.

بال­ ها ( Wings )

رقص پرندگان

یکی دیگر از مشخص ­ترین خصوصیات پرندگان بال است. پرندگان از بال­ های خود علاوه بر پرواز برای شنا کردن و نمایش تهدیدات استفاده می ­کنند. نقش دیگر بال­ ها، رقص­ هایی است که هر پرنده برای جلب جنس ماده در فصول جفت­ گیری اجرا می­ کند. اندازه و شکل بال ­ها به نوع پرواز و نشان­ های بال برای شناسایی، در گونه های مختلف، متفاوت است.

پا ها ( Bipedal )

همه پرندگان دارای دو پا هستند که برای دویدن، پیاده روی، پرش یا فرودآمدن استفاده می ­شود. طول و شکل پاها باتوجه به نوع گونه تکامل یافته است. به طور مثال پرندگان آب­زی دارای پاهای باریک و بلند و مناسب برای حرکت در آب­ های عمیق هستند، در حالی که پرندگان شکاری دارای پاهای ضخیم­ تر و قدرتمندتری برای گرفتن طعمه هستند.

خون­گرم ( Warm-blooded )

همه­ ی پرندگان خون ­گرم هستند، این بدان معنی است که گرمای بدن خود را تولید می ­کنند و برای حفظ دمای بدن خود به محیط اطرافشان وابسته نیستند و حتی در هوای سرد هم بدن­شان گرم است. این در حالی است که به ­نظر می­ رسد وقتی خود را در معرض آفتاب قرار می­ دهند قصد گرم کردن خود را دارند، در صورتی که آفتاب گرفتن­ شان دلایل مختلفی دارد.

متابولیسم بالا ( High Metabolism )

پرندگان دارای متابولیسم بالا و شگفت­ انگیزی هستند. به گونه­ ای که به سرعت غذا را به انرژی قابل استفاده تبدیل می­ کنند. به طور مثال در برخی از گونه­ ها هنگامی که در مهاجرت هستند و مسافت زیادی را پرواز می ­کنند، انرژی خود را در قدرتمند کردن بال­ ها مصرف می­ کنند و زمانی که به مقصد رسیدند انرژی خود را در پاها ذخیره می ­کنند تا بهتر بتوانند شنا کنند.

تخم­ گذار ( Egg-laying )

تمامی پرندگان تخم­ گذار از نوع آمینوتیک هستند. تخم آمینوتیک به این معنی است که پوسته سخت و غشای پر منفذی دارد که امکان جابجایی اکسیژن و دی­اکسیدکربن را فراهم می ­کند. حقیقت جالب در مورد تخم ­های آمینوتیک این است که این تخم ها خشک نمی ­شوند، به همین دلیل پرنده می­ تواند در محیط ­های خشک روی آن ­ها بخوابد. شکل و اندازه تخم پرندگان، تعداد تخم ­های گذاشته شده در هر دوره، زمان جوجه کشی لازم و وضعیت جوجه ­های جوجه کشی براساس هر گونه متفاوت است.

جهت یابی ( Navigation )

پرندگان مهاجر و غیر مهاجر به طور یکسان مهارت جهت یابی دارند. در مورد گونه­ های مهاجر، این مهارت آن ­ها را قادر می­ سازد که سالانه صدها یا هزاران کیلومتر را در شرایط متغیر جغرافیایی و جوی طی کنند، اما هر سال در مکان مشخصی استراحت کنند و ساکن شوند. این درحالی است که مهارت جهت یابی در گونه­ های غیرمهاجر برای پیدا کردن منابع غذایی و یا مکان مناسب لانه سازی نمایان می شود.

حقایق جالب در مورد پرندگان:
  • پرندگان آب زی نمی­ توانند رنگ آبی را ببینند.
  • بعضی اوقات کرکس ­ها آنقدر غذا می ­خورند که نمی­ توانند پرواز کنند.
  • یک شترمرغ می ­تواند با تقریبی سرعت 70کیلومتر در ساعت (2/69 کیلومتر در ساعت) بدود و به اندازه تقریباً 3متر (274 سانتی ­متر) رشد کند.
  • هامینگ ­برد (Hummingbird) می­ تواند به عقب پرواز کند، اما نمی ­تواند راه برود.

همانطور که در بالا گفته شد رقص پرندگان در فصل جفت گیری نقش اساسی در حفظ و بقاء حیات پرندگان دارد. همچنین بال ها و پر ها در اجرای این رقص بسیار حائز اهمیت هستند. این مقاله در جهت افزایش دانش و آگاهی شما همه چیز درباره پرندگان را به طور خلاصه عنوان نمود و برای تحقیق درباره پرندگان پیشنهاد می شود. به خصوص برای تحقیق درباره پرندگان سوم ابتدایی مطلب مفیدی به نظر می رسد.

بویایی در پرندگان

ممکن است برایتان این سوال ایجاد شده باشد که حس بویایی در پرندگان چگونه است ؟ آیا اصلا پرندگان حس بویایی دارند ؟ حس بویایی در همه موجودات به انواع مختلف دیده می شود. در مطالب قبل به مواردی چون میزان هوش در پرندگان ، برترین های دنیای پرندگان ، استراتژی پرندگان در مقابل سرماو ساختار اسکلتی پرندگان نکاتی را ارائه نمودیم. اکنون باتوجه به جذابیت موضوع بویایی پرندگان به آن می پردازیم. 

حس بویایی در پرندگان

حس بویایی یکی از قدیمی ترین و پیشرفته ترین و مهم‌ترین حواس در همه‌ حیوانات است! استفاده از حس بویایی برای یافتن غذا، شناخت فرزندان، برقراری ارتباط جنسی، مشخص کردن عوامل خطرزا، محدود کردن حریم و قلمرو استفاده می‌شود. بسیاری از حیوانات با کمک بوها(بوی ادرار و مدفوع) حریم زندگی خود را مشخص و شناسایی می‌کنند. بو توسط هوای تنفسی وارد حفره‌ بینی می شود، در قسمت پسین حفره‌ بینی، ساختارهای استخوانی مارپیچی وجود دارد که آن را مارپیچ های پریزنی می‌گویند. بوها توسط انتهای جلوی این مارپیچ ها به قسمت ابتدای اعصاب زوج اول یعنی اعصاب بویایی منتقل می‌شود.

پیام‌های بویایی از راه اعصاب به مراکز بویایی در تالاموس، هیپوتالاموس و قشر مخ می‌رسند. جزو دوم سیستم بویایی حیوانات نیز که وظیفه‌ درک و دریافت برخی محرک‌های بویایی را بر عهده دارد، سیستم تیغه‌ای بینی نام دارد. این مورد در سه دسته از پرندگان بررسی می‌شود:

  1. ماکیان،
  2. مرغ مگس‌خوار،
  3. گنجشک سانان.

نوعی مرغ طوفان یا باران و کرکس به‌علت ساختار قابل توجه حفره‌ بینی و پیاز بویایی در آنان قادر به درک بویایی هستند. همچنین مرغ های خانگی که در معرض بوی خاص مدفوع چند گونه قرار گرفتند وقتی در مقابل انواع شکارچی نیز قرار می‌گرفتند هوشیارتر شدند و مدت زمان جست‌وجوی غذا کاهش می‌یافت، زیرا غلظت‌های بالای متابولیت گوگرد در مدفوع حیوانات گوشتخوار می‌تواند نشانه‌ای باشد که شکار، بوی مدفوع شکارچی را شناسایی کند.

بویایی در گنجشک سانان

گنجشک‌سانان پیاز بویایی نسبتا کوچک و اعصاب کوچک بویایی دارند، با این حال قادر به استفاده از حس بویایی برای پیدا کردن مواد غذایی یا لانه هستند. برای مثال، مرغ مگس خوار با استفاده از میدان مغناطیسی بو را شناسایی می کند. بدین گونه پرندگان از میدان مغناطیسی زمین برای مقاصد جهت یابی خود استفاده می کنند.

بویایی یک سیستم فوق العاده حساس است که در تمام مهره داران یافت شده. یک خانواده بزرگ ژن، حدود 1000 نوع مختلف پروتئین گیرنده‌ بو را شناسایی می‌کند و شامل یک سیستم پیچیده از عصب و آکسون که سلول‌های عصبی محیطی تا سیستم عصبی مرکزی را مورد هدف قرار داده است. به‌طور کلی، رمز‌گذاری بویایی در اصل بیان سلول‌های منفرد یک نوع گیرنده است که شامل جریان کلسیم در نرون‌های حسی بویایی و باز شدن کانال‌های کلسیمی است. بویایی پرندگان نیز از این امر مستثنی نیست و همانطور که اشاره شد حس بویایی در پرندگان در جهت یابی به آن ها کمک می کند.

چرا پرندگان مهاجرت می‌کنند؟

اغلب ما در کتاب های درسی خود راجع به مهاجرت پرندگان نکاتی را خوانده ایم. ممکن است برخی از این نکات را فراموش کرده یا به خاطر داشته باشیم. پیشنهاد می کنیم مقاله های پرندگان مهاجر، مهمان های دوست داشتنی و پرندگان مهاجر، صدای بندر را که پیش تر منتشر شده است بخوانید. چگونگی مهاجرت پرندگان به ایران یکی از سوالاتی است که شاید برای شما هم پیش آمده باشد. سوالی که لازم است ابتدا پاسخ سوال جامع تری را بدانیم. و آن دانستن نکات کلی و در مقیاس وسیع تری در مورد مهاجرت پرندگان است. قبلا در مقاله ای با عنوان  راز مهاجرت پرندگان به طور خلاصه در این مورد نوشته ایم. در این مقاله قصد داریم بیشتر به این موضوع بپردازیم.

مهاجرت

واژه مهاجرت یا کوچ به جابجایی فصلی منظم و گسترده ای که پرندگان بین نواحی زادآوری تابستانی و نواحی زمستانی خود انجام میدهند گفته میشود و بطور ساده عبارت است از حرکت پرندگان بطرف جنوب در پاییز و بطرف شمال در بهار یا حرکت از ارتفاعات بطرف زمینهای پست و یا از نقاط دور از ساحل بطرف ساحل و بالعکس. مهاجرت پرندگان ممکن است در پاسخ به تغییرات آب و هوایی، دسترسی به مواد غذایی بیشتر یا زیستگاه بهتر صورت پذیرد. در بین پرندگان دو نوع مهاجرت دیده میشود، مهاجرت روزانه که برای تامین غذای روزانه انجام میگیرد و مهاجرت فصلی که پرنده در یک فصل معین زادگاه و محل تولید مثل خود را ترک نموده و در فصل دیگر مراجعت مینماید.

سالانه حدود پنجاه میلیارد قطعه پرنده در کره زمین مهاجرت میکنند، از حدود 10000 گونه پرنده ای که در دنیا وجود دارد حدود 1800 گونه مهاجرتهای بسیار طولانی دارند، سفری خسته کننده که با تغییراتی در وزن، رژیم غذایی، فیزیولوژی و رفتار پرندگان همراه است. بیشترین میزان مرگ و میر پرندگان در حین همین مهاجرتها اتفاق می افتد لذا بنظر میرسد برخی گونه ها مانند بادخورکها، توکاها و اکثر سسک ها  بمنظور کاهش این مشکلات در حین مهاجرت، شبها پرواز کرده و روزها برای تجدید قوا در مسیر، مشغول تغذیه میشوند. این پرندگان با پرواز در شب رنج کم خوابی را به جان میخرند تا خطر شکار شدن توسط شکارچی ها را کاهش داده و از صرف انرژی زیاد در گرمای روز نیز جلوگیری نمایند. برخی گونه های دیگر مانند لک لک ها که ناچارند بر جریانهای باد گرم ناشی از تابش خورشید سوار شوند روزها پرواز میکنند.

تغذیه 

غذا، آب، جان پناه و محل مناسب برای ساختن آشیانه و تخمگذاری از نیازهای اساسی یک پرنده برای بقاست ولی تغییرات فصلی میتواند شرایط مطلوب زندگی را به محیطی نامناسب تبدیل کند و پرندگان را مجبور به مهاجرت نماید. حرکت برای رسیدن به زیستگاهی خاص که بتواند نیازهای زیستی پرنده شامل غذا، آب، امنیت و غیره را برآورده نماید توجیهی منطقی برای پدیده مهاجرت است، در مجموع دلایل اصلی بروز رفتارهای مهاجرتی در پرندگان شامل شرایط جوی نامساعد، کاهش مواد غذایی، تغییرات ناگهانی فصول(خشکسالی، سرما یا باران های نابهنگام)، کوتاهی و بلندی طول شب و روز، عوامل تاریخ طبیعی یا تکاملی و رقابت بین گونه ای یا درون گونه ای بر سر غذا، قلمرو، آشیانه و غیره میباشد.

پرندگان مهاجر

پرندگان با هر غریزه و به هر دلیلی که مهاجرت می‌کنند مسلماً قهرمان حیوانات مهاجر به شمار می‌روند. در هیچ یک از جاندارانی که مهاجرت بخشی از زندگی آنها محسوب می شود، چنین جابجایی در تعداد گونه، وسعت و مسافت پروازی دیده نشده است. در میان خود پرندگان، پرستوی دریایی قطبی قهرمان است. این پرنده عجیب همه ساله از قطب شمال به قطب جنوب مهاجرت می کند و مجدد به محل زادآوری خود باز می گردد و در هر سفر بیش از 20000 کیلو متر را طی می کند و از این بابت برترین پرنده مهاجر به حساب می آید.

جهت یابی

معمولا پرندگان از علایم مختلف برای جهت یابی در حین مهاجرت استفاده میکنند، بعضی از روی “نشانه های سماوی” که پرندگان روز پرواز از وضعیت خورشید و پرندگان شب پرواز از وضعیت ستارگان، و بعضی از روی “نشانه های ارضی” از قبیل عوارض زمینی، رودخانه ها، کوهها، دره ها، خطوط ساحلی، جنگلهای انبوه، پهنه های آبی، جهت باد، توده های هوا و مهمترین عامل یعنی میدان مغناطیسی زمین به مقصد از پیش تعیین شده خود میرسند.

وجود کریستال های مغناطیسی در میان پرندگان، اولین بار در کبوترهای خانگی کشف شد، دانشمندان پس از سالها تحقیق دریافتند که انتهای عصب های داخل منقار بالایی کبوتر حاوی مقدار زیادی ساختار گلوله ای شکل آهنی است که یک حسگر مغناطیسی محسوب میشود. سالها بعد ساختارهایی مشابه در سینه سرخ ها و چکاوک ها نیز یافت گردید و اکنون مشخص شده که حسگرهای مغناطیسی در اکثر پرندگان وجود دارد. برخی دیگر از دانشمندان با توجه به تحقیقات انجام شده اعتقاد دارند که قطب نمای پرندگان در چشم آن ها قرار دارد و ارتباط تنگاتنگ میان دید و احساس مغناطیسی نشان می دهد که پرندگان می توانند خطوط میدان مغناطیسی زمین که از قطب شمال به سمت قطب جنوب امتداد دارند را ببینند.

ایران در مسیر مهاجرت

بطور تقریب از 550 گونه پرنده در ایران 340 گونه مهاجر هستند که 100 گونه از آنها مهاجرعبوری محسوب شده و مابقی در سرزمین ما زندگی و تولید مثل میکنند. ایران دردو مسیر مهاجرتی مهم جهانی قرار دارد.مسیر مهاجرتی آفریقایی-اوراسیایی و مسیر آسیای میانه-خاورمیانه-آفریقا. در ایران برخی مهاجرت ها داخلی هستند که علاوه بر مهاجرت های كوتاه محلی، شامل مهاجرت هایی است كه در فصل پاییز از شمال به جنوب ایران و در بهار از جنوب به شمال ایران انجام میشود.

پرندگان یكی از بهترین شاخص ها جهت نشان دادن وضـــعیت تنوع زیستی جهان هستند و نقش مهمی در جهت بررسی و پایش تغییرات محیط زیست بازی می كنند. درخطر انقراض قرارگرفتن یک پرنده نشانه تغییرات نامطلوبی در زیستگاه آن پرنده و دیگر جانداران آن اکوسیستم است.

 

کلام آخر

متأسفانه این حقیقت وجود دارد كه فعالیت های انسانی بیش ترین خطرات را برای پرندگان دارند. از بین رفتن زیستگاه ها، در نتیجه ی آلودگی یا سوء استفاده های بی حد و مرز برای سكونت، كشاورزی، چرای دام و … پیش می آید. تركیبی از عوامل مختلفی مانند: تغییرات آب و هوایی با دخالت انسان، توسعه ناپایدار و از بین بردن زیستگاه ها، نشت مواد نفتی و تهدید پرندگان آبزی، آلودگی مواد پلاستیکی، توربین های بادی و دکل های برق و مخابراتی، ساختمان های بلند و آلودگی نوری در بروز این امر نقش بسیار زیادی دارند.

ما باید درباره نتایج فعالیت های صنعتی و غیر صنعتی که موجب تخریب محیط زیست می شود بیاندیشیم، اینگونه كه بدانیم اهمیت پرندگان برای ما از نظر فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی می تواند به ما یادآوری كند كه نه تنها پرندگان مهاجر با تهدیدات بسیاری مواجه هستند، بلكه دلایل مهم زیادی برای حفاظت از پرندگان و زیستگاه هایشان وجود دارد. با حفاظت از پرندگان مهاجر و ایجاد امنیت برای آنها و انتظار بازگشتشان از مهاجرت هرساله، این اطمینان را خواهیم داشت كه نسل های آینده می توانند از ارتباط مهم بین پرندگان مهاجر و مردم در طول زمان بهره مند شده و لذت ببرند.

راز مهاجرت پرندگان

این روزها کشور ما میزبان میلیون ها پرنده مهاجر است. پرندگانی که مسافت های طولانی ای را ازعرض های شمالی پیموده اند تا بخشی از زندگی خود را در کنار ما بگذرانند. در مقاله ای دیگر در مورد اینکه اصلا چرا پرندگان مهاجرت می کنند صحبت کرده ایم. اکنون نکته ی قابل توجه در مهاجرت پرندگان این است که پرندگان مهاجر چگونه موفق میشوند بدون آنکه راه را گم کنند هر ساله یک مسیر معین را بپیمایند؟ چگونه این مهاجران کوچک و زیبا میتوانند با کمال دقت به نقطه عزیمت خود باز گردند؟ و چگونه میشود بدون قطب نما راه را در آسمان یافت؟ در این مقاله ناعمه حسینی تلاش کرده است پاسخ این سوالات را برای شما شرح دهد.

مهاجرت پرندگان

بررسی پدیده مهاجرت پرندگان در پایان قرن گذشته توجه بسیاری از دانشمندان را به خود جلب کرد و موضوع پژوهش بسیاری از محققان گردید. تعدادی پرنده علامت گذاری شدند تا پس از بازگشت مجدد به همان محل، قابل شناسایی باشند. این شیوه علمی، که حلقه گذاری نام دارد مطالعه رفتار مهاجرت پرندگان و ردیابی مسیر های اصلی آنان را ممکن ساخت.

جهت یابی پرندگان

پس از آزمایش های متعدد دانشمندان دریافتند که پرندگان از طریق دو نوع علایم راهنما، جهت یابی می کنند.

  • بعضی پرندگان با استفاده از نشانه های سماوی راه خود را پیدا می کنند. پرندگان روزپرواز با  استفاده از وضعیت خورشید و پرندگان شب پرواز با موقعیت ستارگان جهت تعیین مسیر می کنند.
  • بعضی دیگر از روی نشانه های زمینی مانند عوارض زمین ، سیستم های آبی، کوهستان ها، خطوط ساحلی، وضعیت بوم شناختی مانند جنگل های انبوه و پهنه های آبی و و ضعیت هواشناختی مثل جهت باد غالب یا توده های هوا مسیر خود را پیدا میکنند.

پرندگان چگونه مسیر خود را تعیین می کنند ؟

این سوال مطرح است که ” پرندگان هنگام عبور از روی اقیانوس ها که عوارض زمین مشخص نیست یا زمانی که هوا ابری است و ماه و ستاره ها دیده نمی شوند چگونه مسیر خود را تعیین می کنند؟ ” پس باید نوع دیگری از جهت یابی وجود داشته باشد که مکمل این دو نوع است و چنین به نظر می رسد که پرندگان از میدان مغناطیسی زمین کمک می گیرند.

در سال 1975 میلادی مشخص شد که بعضی از باکتری هایی که در گل و لای دریا زندگی می کنند حاوی زنجیره ای از کریستال های ترکیبات آهن همسو با میدان مغناطیسی زمین هستند. این زنجیره ها باکتری ها را در امتداد این میدان قرار می دهند تا به سمت پایین شناور و از آب های پر از اکسیژن دور شوند. در این حالت، هر باکتری یک قطب نمای کوچک است.

این موضوع این فرضیه که بعضی از حیوانات دارای سلول هایی حاوی کریستال های مشابه هستند، را تقویت کرد. دانشمندان احتمال می دادند که حرکات سلول ها به حیوانات این امکان را می دهد که میدان های مغناطیسی را احساس کنند. یافتن این سلول ها در بدن حیوانات چندان آسان نبود. کریستال های مغناطیسی در میان پرندگان، اولین بار در میان کبوترهای خانگی کشف شد. انتهای عصب های پوست در داخل منقار بالایی کبوتر حاوی مقدار زیادی ساختارهای گلوله ای شکل پر از آهن است. اثبات کاربرد این ساختارها برای حس مغناطیسی، چندین دهه طول کشید. به تازگی نیز ساختارهایی مشابه در سینه سرخ ها، چکاوک ها و مرغ خانگی یافت شده است. امروزه مشخص شده است که حسگرهای مغناطیسی آهنی در اکثر پرندگان وجود دارند.