بایگانی برچسب برای: زاغ

همه چیز درباره زاغ اوراسیایی

زاغکی قالب پنیری دید/ به دهان بر گرفت و زود پرید/ … شعر حبیب یغمایی در کتاب فارسی چهارم را خیلی از ما بخاطر می آوریم. امروزه در اطراف خانه‌هایمان یا پارک‌ها صدای این پرنده را می‌شنویم یا می‌بینیم؛ اغلب این پرنده زیبا با غراب یا کلاغ ها که خویشاوندان‌اش هستند یکی انگاشته می‌شود. در این مقاله کوتاه سعی در معرفی این پرنده زیبا را داریم.


نگارنده مقاله: سارار سوادکوهیان

«تمام مطالب منتشر شده در وبلاگ آوای بوم نشان دهنده نظرات نویسنده مطلب بوده و لزوما دیدگاه‌های انجمن را منعکس نمی‌کند.»


گونه زاغ اوراسیایی:

زاغ اوراسیایی از راسته گنجشک سانان و رده کلاغ ها (crovidae) است. نام علمی این پرنده pica pica و نام انگلیسی آن Eurasian magpie می باشد. در این مقاله در مورد زاغ اوراسیایی صحبت می کنیم، ولی زاغ ها گونه های مختلفی دارند که همگی از لحاظ رنگ و ظاهر با هم متفاوت اند. مانند زاغ اروپایی، زاغ نوک زرد، زاغ هندو چین، زاغ کره ای و…. البته تحقیقات و بررسی DNA زاغ کره ای نشان داده این پرنده از زاغ ها بسیار متفاوت و شاید در دسته جداگانه ای جای گیرد.

 

ظاهر زاغ اوراسیایی:

رایج ترین گونه زاغ ها زاغ اوراسیایی است که بین 44 تا 46 سانتی‌متر طول دارد که در پرنده بالغ بیش از 50% این اندازه به دم بلند این پرنده تعلق گرفته است. طول بال های این پرنده 52 تا 62 سانتی‌متر است. ترکیب رنگ در این پرنده سیاه و سفید (در گونه اوراسیایی) با جلای آبی، ارغوانی، بنفش است. سر سیاه، اما شانه و زیر شکم سفید و دم بلندی که در قسمت نوک دو تکه شده و به رنگ سبز متالیک یا بنفش است. البته نوک بال های بزرگ این پرنده نیز سبز، آبی یا ارغوانی است.

نوک و پاهای این پرنده اغلب سیاه رنگ می باشد. نرها از نظر اندازه بطور نامحسوس کمی از ماده های بالغ بزرگ ترند. از نظر Dimorphic جنس نر و ماده تفاوتی ندارند. در پرنده بالغ بال ها براق تر و دم بلندتری وجود دارد. زاغ ها صدای بسیار بلندی دارند. مانند کلاغ ها معمولا خرامان راه می روند. این پرنده معمولا پرواز مستقیم را با ضربات آهسته بال ها انجام می دهد و به نسبت کلاغ ها پروازی ناپایدارتر و ضعیف‌تر به واسطه دم بلند شان دارند. البته دم بلند زاغ در پرواز به تغییر جهت و مسیر این پرنده کمک بسیار می کند و هنگام فرود هم با دم بلند به آرامی ارتفاع را کم کرده و به فرود پرنده کمک می کند.

زاغ

 

زیستگاه زاغ اوراسیایی:

زاغ ها میل زیادی به لانه سازی در بلندی دارند. آن ها لانه های عظیم و بزرگ خود را در بالاترین شاخه‌ی درخت در محل انشعاب شاخه ها می‌سازند. از برگ و شاخه های خشک برای ساختن لانه استفاده می‌کنند و برای چسباندن شاخه ها از خاک رس و گل بهره می‌برند. گرچه بنظر معماران توانمندی هستند و لانه شان بسیار محکم ساخته شده است. در زیر قسمت گنبدی شکل لانه یک ورودی مخفی با شاخ و برگ که کمی هم سست هست قرار دارد. در فصل پاییز و زمستان لانه های زاغ ها روی درختان به راحتی قابل تشخیص هستند. زاغ ها به قلمرو خود بسیار اهمیت می دهند و معمولا به شکل خاصی در اطراف لانه خود برای تعیین قلمرو پرواز می کنند. اما آن ها نه فقط بر روی درختان بلند بلکه در زمین های کشاورزی، بیشه زارها، مناطق باز یا کم درخت، علفزارها و دامنه کوه‌ها، پارک‌ها و باغ‌ها، حتی در شهرها هم می توانند لانه بسازند.

زاغ

 

پراکنش جهانی زاغ اوراسیایی:

این پرنده در بخش های وسیعی از جهان پراکنده است از اروپای غربی تا بخش های وسیعی از آسیا، ژاپن و شمال آفریقا زیستگاه این پرنده به شمار می رود. تنها در قطب شمال اثری از این پرنده یافت نمی‌شود. زاغ اوراسیایی پرنده بومی ایران نیز است و در بخش وسیعی از شمال، شمال غرب و شرق، مرکز و غرب کشور یافت می‌شود.

 

تغذیه زاغ اوراسیایی:

زاغ ها همه چیز خوارند، هرچند رژیم غذایی متنوعی از جوجه تازه از تخم درآمده سایر پرندگان، تخم سایر پرندگان، حشرات ریز، لاشه جانواران و ضایعات سایر حیوان‌ها و البته در صورت لزوم به غلات و گیاهان و آجیل و تخم بلوط هم روی می آورند. در کل پرنده ای بسیار خجالتی‌اند و معمولا از انسان ها دوری می کنند. گرچه در زمستان و کمبود غذا در شهرها به پسمانده غذای انسان‌ها هم چشمی دارند. با اینکه رژیم غذایی متنوعی دارند؛ اما ترجیح شان گوشتخواری است.

 

زاد و ولد زاغ اوراسیایی:

زاغ ها پرندگانی وفا دارند، آن ها معمولا تک همسر‌اند و در صورت مرگ یکی از جفت ها، زاغ بیوه شده، جفتی هم سن خود انتخاب می کند. معمولا بصورت گروهی با هم تعامل ندارند مگر در فصل زمستان که در گروه های کوچک برای جستجو غذا با هم همکاری می کنند. فصل بهار فصل جفت گیری است.

رفتار زاغ اوراسیایی در فصل بهار برای جلب توجه ماده بسیار چشمگیر است. همه زاغ های با هم در زمستان در گروه های پر سرو صدا گرد هم می آیند تا به تعبیر داروین قرار ازدواج گذاشته شود. این مراسم اینگونه است که معمولا پرنده نر، دم بلند خود را مثل فن و بادبزن بالا پایین میزند و با آوازی ملایم و نرم که متفاوت از آن صدای همیشگی و بلندش است، همسر آینده خود را صدا میزند. گاهی هم پرواز های تعقیب و گریز انجام می‌شود که بخشی از همان مراسم خواستگاری است. نرها بال های خود را باز می کنند طوری که پرهای سفید آن بیشتر نمایان شود. ظاهرا می خواهند این گونه دل همسر را بدست بیاورند. بعد هر دو جنس ماده و نر دوشادوش هم خانه را به همان ترتیب که ذکر کردیم، روی یک درخت بلند بنا می‌کنند.

ماده معمولا 6 تا 8 (در بعضی منابع ده) تخم می گذارد. رنگ تخم ها خاکستری، سبز با لکه های قهوه ای تیره است. از این تعداد معمولا یک جوجه سالم متولد می‌شود. مادر روی تخم ها در فروردین ماه، بین 16 تا 21 روز مینشیند و در این مدت پرنده ماده توسط نر تغذیه می‌شود. بعد به دنیا آمدن جوجه ها، هر دو جفت به کار تغذیه جوجه تازه به دنیا آمده مشغول می‌شوند. جوجه ها بین 25 تا 29 روزگی شروع به پرواز می کنند. گرچه پروازی کوتاه و ضعیف دارند و خیلی زود در میان شاخ و برگ درختان خود را پنهان می کنند. همه خانواده تا پاییز کنار هم می مانند. البته لانه زاغی ها از حمله کوکوی بزرگ خال خالی در امان نیست و ممکن است مورد عنایت این پرنده هم قرار بگیرد و جوجه کوکو هم میان خواهر یا برادر خوانده زاغی بزرگ شود!

 

عامل تهدید کننده زاغ اوراسیایی:

بزرگ ترین عامل تهدید زاغ ها به غیر شاه بوف ها که شکارچیان طبیعی این پرنده هستند، انسان ها می‌باشند. این پرنده به دلیل رفتار منحصر به فردش به عنوان حیوان خانگی مورد توجه است و البته در بسیاری از مناطق همچنان باورهای خرافی حول این پرنده (مانند اینکه قطره ای خون شیطان زیر پر اوست یا دزد است و…) جان تعدادی از آن ها را می‌گیرد. البته به آفت های کشاورزی و آفت کش ها و سموم به طور کلی حساس هستند؛ اما در نهایت با توجه به گستردگی و پراکندگی این پرنده در جمعیت‌شان تغییر معنا داری رخ نداده و خوشبختانه در لیست IUCN در قسمت کمترین نگرانی LEAST CONCERN قرار دارند و جمعیت‌شان ثبات دارد.

شاه بوف

شاه بوف

 

تفاوت زاغ و غراب:

زاغ و کلاغ ها هر دو از خانواده کلاغیان هستند. اما همان طور که می دانیم تفاوت های اشکاری با هم دارند. بطور مثال رنگ و شکل ظاهرشان: کلاغ ها تماما مشکی با پرهای خاکستری در قسمت سینه هستند. اندازه و وزن هر دو پرنده با هم متفاوت هست؛ غراب معمولی حدود ۶۳ سانتی‌متر طول ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتی متر فاصله بین دو بال و ۱٫۲ کیلوگرم وزن داشته و به طور معمول ۱۰ تا ۱۵ سال عمر می‌کند. علاوه بر آن زاغ ها به اندازه کلاغ ها اجتماعی نیستند و بصورت گروهی با هم تعامل ندارند. البته هر دو پرندگانی بسیار باهوش هستند.

زاغ

زاغ

 

کلاغ

کلاغ

 

رفتار شناسی زاغ ها:

در مورد هوش این پرنده مطالب زیادی نقل شده است اما در ابتدا ارتباط به زاغ ها و گاو‌ها اشاره می کنیم. این پرنده معمولا پشت گاوها می نشیند و از کنه های آن تغذیه می کند. اغلب روی زمین به دنبال غذا در جستجوست. غذایی که پیدا کرده در سوراخ کوچکی که خودش روی زمین با منقار محکم اش حفر کرده پنهان می کند و یکی یا دو روز بعد به سراغ آن می رود. گاهی به شیوه مضحکی روی زمین راه می رود با گام های بلند و بسیار اغراق شده. وقتی هم هیجان زده می‌شود به پهلو روی زمین میجهد!

یکی دیگر از رفتارهای زاغ ها حمله در گروه های دو یا چند تایی به گربه هاست که این کار را برای دور کردن شکارچی بالقوه، از لانه انجام می دهند. البته زاغ ها مانند همه هم نوعان (کلاغ ها) خود به جمع آوری اشیا براق علاقه مند هستند و اما در مورد هوش این پرنده: نسبت وزن مغز و وزن بدن این پرنده با انسان و میمون ریخت های بزرگ و پستاندارن آبزی بزرگ قابل مقایسه است.

توانمندی این پرنده باهوش، طیف وسیعی از فعالیت ها مانند، بازی کردن، فریب دادن هم نوع، تقلید صدای انسان، اظهار غم و اندوه و ابراز آن، بازی و کار تیمی را شامل می‌شود. وقتی یکی از هم نوعانشان میمیرد، دیگر پرندگان حلقه ای به دور پرنده از دست رفته تشکیل می دهند و مراسم خاکسپاری را با جیغ و ناله هایشان اجرا می کنند.

برای غذا دادن به جوجه هایشان زاغ ها از ابزار و وسایلی که خودشان می‌سازند استفاده می‌کنند تا غذا را برای جوجه به قطعات مناسب خورد کنند.

 

شاهکار زاغ اوراسیایی:

یکی از معروف ترین توانایی های این پرنده که او را نه تنها در میان پرندگان بلکه حتی جانداران دیگر متمایز می کند توانایی او در تشخیص تصویر خود در آینه است. این پرنده زیبا و منحصر به فرد آزمون آینه را با موفقیت پشت سر گذاشته است.

برای انجام این آزمون یک لکه روی زاغ یا جانور مورد نظر قرار می دهند و بعد او را در مقابل آینه می‌گذارند. اگر جانور دریابد لکه روی بدن اوست و از روی تصویر‌اش متوجه شود و سعی در پاک کردن لکه کند یعنی می داند لکه روی بدن خودش است و تصویر آینه، زاغ دیگری را نشان نمی دهد. این یکی از شاهکارهای این پرنده است که او را در میان پرندگان دیگر منحصر به فرد می کند چرا که، تنها در چند گونه جانوری دیگر این آزمون با موفقیت طی شده: از جمله میمون ریخت های بزرگ .

 

 خرافات و افسانه ها:

پیرامون این پرنده باهوش افسانه ها و خرافات زیادی وجو دارد مثلا در انگلستان و ایرلند معتقدند “تعداد زاغ هایی که دیدید سرنوشت شما را معین می‌کنند، یکی برای اندوه، دو تا برای شادی، سه تا برای مراسم خاکسپاری و چهار تا برای تولد.” یا اگر زاغی که به تازگی بیوه شده پشت پنجره اتاق تان ببینید نشانه تنهایی و مرگ حتمی است. اما در بعضی فرهنگ ها مانند چینی زاغ ها نشان شانس و اقبال اند.

ما امروز در سطح شهرها این پرنده زیبا و با هوش را میبینیم. امیدوارم دفعه بعد که چشم مان به این پرنده زیبا افتاد یا پرواز او را برای تعیین قلمرو در اطراف لانه دیدیم، با آگاهی بیشتری به مشاهده بنشینیم و از دیدن این پرنده منحصر به فرد لذت بیشتری ببریم.

زاغ اوراسیایی

زاغ بور ، پرنده ای منحصر به فرد در ایران

زاغ بور با نام علمی Podoces pleskei و نام انگلیسی Pleske’s Ground Jay از تیره کلاغیان (Corvidee) و راسته گنجشک سانان (Passeriformes) می باشد . “زاغ کویری” ، “دو دوان” و یا “شهید کنو” نامهای دیگر زاغ بور است. با خصوصیات فیزیکی، مشخصات ظاهری، زیستگاه و عوامل تهدید زاغ بور در زیر بیشتر آشنا خواهید شد. 


مشخصات ظاهری زاغ بور:


به لحاظ اندازه و فرم کلی شبیه به هدهد بدون تاج‌سر است . حدود 24 سانتی‌متر طول دارد. رنگ پر و بال نخودی یا خاکی مایل به قهوه ای و در یک دید کلی نخودی متمایل به نارنجی با سیمای بور رنگ به نظر می‌رسد. دارای منقار بلند و قوی با کمی خمیدگی روبه پایین می‌باشد از انتهای منقار لکه سیاهی مانند یک رگه تا چشم‌ها دیده می شود. همچنین لکه سیاهرنگ مثلثی شکل در بالای سینه و زیر گلو وجود دارد.
شاه بال‌ها سیاه بسیار براق که انعکاسی از رنگ متالیک سبز دارد بوده و در عرض شاه بال‌ها دو نوار سفید دیده شده و بطور کلی بال‌ها سیاه وسفید به نظر می‌رسد که در پرواز کاملاً مشخص است. دم نسبتاً بلند بوده که در مواقع زیادی آن را می‌گستراند و بصورت پره مانند نگه می‌دارد. نر و ماده این پرنده شبیه به هم هستند.


زیستگاه زاغ بور:


زاغ بور در عمق زیستگاه‌های دشتی و ماسه‌ای استپی و بیابانی ایران مرکزی و نواحی شرقی کشور با نوع پوشش گیاهی پرآکنده و یا عرصه‌های پوشیده از قیچ زارها، درمنه‌زارها و نواحی پیرامونی تاغ‌زارها دیده می‌شود. البته برحسب رفع نیازهای زیستی و بر حسب شرایط محیطی ممکن است از ناهمواری‌ها و نواحی دشتی به کوهپایه ها، تپه ماهورهای کوتاه، مسیل‌ها و رودخانه‌ها و تپه‌های ماسه ای و تاغ‌زارها نیز رفت وآمد نماید. در این میان قیچ زارها از ارجحیت بالاتری برای زاغ بور برخوردار است.
زیستگاههای شرقی وشمالی استان اصفهان و بیابان‌ها و مناطقی از استانهای سمنان، یزد، کرمان، سیستان و بلوچستان حوزه پراکنش این گونه شاخص می‌باشد.


رفتار و صدای زاغ بور :

 

صدای زاغ بور

رفتار زاغ بور

زاغ بورپرنده‌ای بسیار متحرک و چابک می باشد. دویدن را بر پرواز ترجیح می دهد. زاغ بور معمولاً بر روی زمین راه رفته و در مواجهه با انسان و خطرات می‌دود و هرز گاهی بر بالای بوته های قیچ و درمنه ویا بوته‌های بلند دیگر نشسته و مجدداً با دویدن و پروازهای متوالی از خطر دوری می‌جوید. البته در بسیاری از مواقع با دیدن انسان فرار نمی‌کند ولی فاصله ایمنی را کاملاً رعایت کرده و حرکات انسان را کاملاً زیر نظر دارد. این پرنده بصورت جفت و یا تکی دیده می‌شود . زاغ بور قلمرو طلب بوده و این قلمرو طلبی در دوران تولید مثل تشدید می‌شود. بطوریکه اگر دریک محلی یک جفت دیده شدند معمولاً تا شعاع 500 متر پیرامونی زاغ بور دیگری دیده نمی‌شود.


صدای این پرنده در شرایط عادی ضعیف وکوتاه با حدود 10 نوت درثانیه و شبیه صوت ((پی پی پی پی پی ) می‌باشد و یا در فصل تولید مثل آواز و صدایی بسیار آهنگین و دلنشین با آوازی ممتد و معمولا 3 تا 6 ثانیه ای دارد. رفتارهای این پرنده در هنگام احساس خطر و نزدیکی انسان و یا یک طعمه خوار به آشیانه و یا جوجه ها بسیار هوشمندانه و جالب توجه است بطوریکه به سرعت در بالای بوته ها حاضر شده و با آوازهای زیر و پی در پی و پهن کردن وگستراندن پرهای دم سعی در فریب دادن انسان دارد. همچنین با رفتار نزدیک شدن‌های سریع به انسان و پرواز و یا دویدن مجدد و جابجا شدن‌های هدفمند می کوشد انسان را از آشیانه دور نماید و جوجه ها نیز فرصت مخفی شدن را داشته باشند.


تغذیه و رژیم غذایی زاغ بور :


زاغ بور هم از حشرات و بندپایان و هم از دانه‌های گیاهی مغذی استفاده می‌نماید این پرنده در طول روز با تلاش مستمر و راه رفتن‌ها وتحرک زیاد حشرات راشکار نموده و با منقارهای قوی خود سطوح خاک و منابع غذایی گیاهی را بررسی نموده و از لارو حشرات و دانه های گیاهی تغذیه می‌نماید. همانند سایر کلاغ‌سانان عادت دارد که دانه های گیاهی زیادی را بدست آورد و حتی نیاز مازاد خود را برای روزها و فصولی که منابع کمتری در دسترس است در زیر خاک و در محلهای خاص مخفی و ذخیره نماید و از آنجا که احتمال دارد به دلیل فراموشی محل و یا عدم ایجاب شرایط محیطی ، نتواند از بسیاری از آنها استفاده نماید، به انتشار بذرها و رویش گیاهان کمک نماید.


تولید مثل زاغ بور :


این پرندگان در فصل جفت گیری که اواخر زمستان و اوایل بهار می باشد حرکات نمایشی ویژه ای همراه با آوازهای مختلف انجام می دهند. این فعالیت‌ها موفقیت در جفت‌یابی و جفت‌گیری و حفاظت از قلمرو را بیشتر می‌نماید. زاغ بور در میان ویا بالای بوته‌های خاص از جمله قیچ، درمنه، پرچم، تارون لانه اش را می‌سازد لانه‌ها همواره از سطح زمین فاصله دارند.

معمولاً اسکلت لانه از قطعه‌های کوچک بوته‌های خشک و شاخ و برگ گیاهی بنا شده و کف آن را با الیاف گیاهی و گل و یا اگر پشم از چهارپایان در دسترس بود می‌پوشاند این پرنده متناسب با شرایط کلی محیطی از جمله دما و پیش و پس بودن فصل رویش گیاهان از اواسط زمستان و حتی تا اوایل اردیبهشت 4 تا 6 عدد تخم با زمینه سفید شیری رنگ و خالدار می‌گذارد. پس از حدود 15 تا 20 روز محافظت از تخم ها، جوجه ها از تخم بیرون می آیند.

جوجه‌های تازه متولد شده دارای چشم های بسته و بدنی بدون پر هستند . مادر و پدر پس از تولد جوجه‌ها تلاش زیادی را برای محافظت و تغذیه آنها بعمل می‌آورند.لارو حشرات بویژه پروانه‌ها مهمترین منبع غذایی جوجه‌ها می‌باشند پس از حدود 13 تا 20 

روز جوجه‌ها از لانه بیرون می‌آیند و بدنبال والدین می‌روند تا آداب و رسوم و مهارت‌های زندگی و سازگاری با شرایط متغیر محیطی را بیاموزند و به این ترتیب بقاء و چرخه حیات خود را استمرار بخشند.زاغ بور بالای لانه و به اصطلاح سقف آن را با شاخه های گیاهی پوشش داده و استتار می‌نماید این وضعیت تخم جوجه را در برابر عوامل جوی از جمله آفتاب شدید ، طوفان و یا 

باران‌های شدید و تگرگ محافظت نموده و ضمن آنکه 

احتمال کشف لانه توسط پرندگان شکاری و سایر طعمه خواران را بسیار پایین می‌آورد.

 

اهمیت اکولوژیکی و گردشگری زاغ بور:


اهمیت فوق العاده اکولوژیکی، ژنتیکی و گردشگری زاغ بور زمانی بیشتر مشخص است که بدانیم فقط زاغ بور گونه منحصر به فرد ایران است. به گونه های خاص و ب ینظیری مانند زاغ بور، اندمیک گفته میشود. گونه های اندمیک به جهت محدود بودن به زیستگاه های خاص و مشخصی از جغرافیای کره زمین ارزش، اعتبار و اهمیت ویژه ای برای کشور مربوطه دارند.

عکس زاغ بور

بی تردید زاغ بور علاوه بر ارزش های بی نظیر اکولوژیکی ژنتیکی که نگین زرینی از میراث طبیعی و تنوع زیستی ملی وجهانی است، یک گنجینه بزرگ گردشگری و ژنتیکی برای ایران است و در صورت معرفی بیشتر و برنامه ریزی اصولی میتواند گردشگران بیشماری را از اقصی نقاط جهان رهسپار ایران کند و به این ترتیب نقش تاثیر گذاری در ارز آوری، توسعه اقتصادی، اشتغالزایی جوامع محلی، اعتلای حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی و حتی توسعه مراودات بین المللی داشته باشد، چرا که برای دیدن این پرنده منحصر به فرد از هر جای دنیا باید به ایران سفر کرد. برای مشاهده زاغ بور باید به بیابان های مرکزی ایران سفر کرد و به برکت تماشای زاغ بور از دیدن گونه های شاخص و ارزشمند دیگری از جمله صدها گونه نادر و جذاب جانوری و گیاهی که دارای زیستگاه مشترک با زاغ بور بوده، لذت برد.