جستجو و یافتن پرندگان و حیوانات شبگرد یا شب فعال (قسمت اول)

یادداشت مترجم: برای علاقمندان به حیات وحش مشاهده آن­ها بسیار لذت بخش است. برخی حیوانات به خصوص در مناطق کویری شب فعال هستند بنابراین یافتن آن­ها در تاریکی شب بسیار هیجان انگیز خواهد بود اما چشمان ما بدون استفاده از نور در شب قادر به دیدن نیست بنابراین برای جستجوی حیات وحش ناگزیر به استفاده از چراغ قوه و نورافکن ها هستیم. با توجه به حساسیت خاص بینایی حیوانات به خصوص حیوانات شبگرد استفاده از نور تا چه حد در بینایی آن­ها اختلال ایجاد می­کند؟ احتمالا همه ما شاهد میخکوب شدن یک حیوان در برابر نور چراغ خودروها در جاده ها بوده ایم که متاسفانه گاهی منجر به تصادف جاده ای حیوانات و… می­شود. از این رو پیشنهاد می­دهند که هنگام مواجهه با حیوانات در حین رانندگی از تاباندن نور خیره کننده خودداری و با چراغ­های چشمک زن حیوان را متوجه عبور خودرو کنید یا در هنگام پرنده­ نگری و عکاسی نور تابیده شده در درختان و بوته ها برای یافتن حیوانات حتما متوجه جابه جایی دیگر موجودات شده اید همچنین مردمک­های بسته شده یک جغد زیر نور فلاش را دیده اید. قطعا این نوع نور بر روی بینایی حیات وحش تاثیر گذاشته گاهی منجر به کوری موقت یا حتی داِئم آن­ها خواهد شد. بنابراین باید به طور کامل از جستجوی شبانه، پرنده نگری و عکاسی در شب خودداری کنیم؟ قطعا خیر. پژوهشگران برای مطالعه در شب با توجه به ویژگی چشم حیات وحش از نور قرمز بهره می برند. متنی که در ادامه می­خوانید بخشی از تجربیات ریچار جکسون عکاس حیات وحش است که به عنوان علاقه اصلی به عکاسی از پستانداران و پرندگان شبگرد می­پردازد. متن اول مربوط به پایش حیوانات است که هنگام پرنده نگری و عکاسی مورد استفاده قرار می­گیرد و بخش دوم به طور اختصاصی به عکاسی پرداخته، هرچند شاید استفاده از تمامی امکانات عکاس در این مقاله برای ما مقدور نباشد اما توجه به زاویه نورپردازی و توضیحات ارائه شده بسیار مفید و با هر امکاناتی قابل استفاده هستند.

 

یاسمین یوسفی تودشکی

کارشناس محیط زیست – عکاس حیات وحش

منبع: www.owlphotographer.com

 

 

جستجو و یافتن حیوانات شبگرد

جستجو در شب خیلی متفاوت از جستجو در طول روز است. در شب برای یافتن حیوانات به حس شنوایی و بینایی همراه با نور مصنوعی متکی هستیم. حیوانات شبگرد نسبت به ما بسیار حساس ­تر هستند و قبل از دیده شدن از حضور ما آگاه می­شوند. من غالبا از طریق صدا یا سروصدایی که هنگام حرکت ایجاد می­کنند حیوان را پیدا کرده سپس از طریق درخشش چشم­هایش آن را می یابم.

روش­های جلب و جذب حیوانات در شب

تعدادی از حیوانات با پخش صدا یا صدای سایر گونه­ ها جلب می­شوند. صداهای ضبط شده اغلب توسط عکاسان برای بررسی جغدها استفاده می­شود و من در مکان­های جدید برای جستجوی جغدها از این روش استفاده می­کنم. پخش صدا اگر عاقلانه مورد استفاده قرار نگیرد برای حیوانات می­تواند استرس ­زا باشد استفاده عمومی از آن را توصیه نمی­کنم. در طول فصل تولید مثل از پخش صدا نزدیک آشیانه ها باید خودداری شود. جغدها به شدت قلمرو طلب هستند اشتراک محل زندگی آن­ها برای عکاسان دیگر در شبکه های اجتماعی مطمئنا برای آن­ها آزار دهنده خواهد بود.

همچنین بخوانید: کدهای اخلاقی و باید ها و نباید های پرنده نگری!

بینایی در حیوانات و پرندگان

بینایی احساس پیچیده ­ای شامل ارسال سیگنال­ هایی از چشم است که توسط مغز تفسیر می­شوند. شبکیه در پشت چشم شامل دو نوع از سلول­های گیرنده نور به نام­های مخروطی و استوانه ­ای است. سلول­های مخروطی فقط در محیط ­های پر نور و استوانه ای در محیط­های کم نور کار می­کنند. چشم حیوانات روزگرد و همینطور انسان­ها داری سلول­های مخروطی غالب هستند که درک عالی از رنگ با حدت بینایی بالا در نور روز را امکان­پذیر می­کنند. اغلب حیوانات شبگرد چشم­هایی با سلول­های مخروطی نسبتا کم و تعداد بیشتری سلول استوانه ای دارند که در نور کم دید عالی اما در طول روز دید نسبتا ضعیفی دارند.

چندین نوع مخروط وجود دارد که حساسیت هرکدام نسبت به طول موج­ها متفاوت است. مغز، رنگ را می­بیند و نه چشم­ها و این کار را با ترکیب سیگنال­های هر مخروط ، کاری مشابه با مخلوط کردن رنگ­های اصلی برای رسیدن به تمام رنگ­های رنگین کمان انجام می­دهد. پستانداران دارای 2-3 نوع مخروط هستند درحالیکه پرندگان، خزندگان و ماهی­ها دارای 4 عدد هستند که ادراک رنگ بهتر و امکان دید ماورا بنفش را برای آن­ها فراهم می­کند.

دیاگرام زیر حساسیت به رنگ سه نوع سلول مخروطی را در چشم انسان نشان می­دهد:

بیشتر حیوانات از جمله انسان­ها فقط یک نوع گیرنده استوانه ای دارند که دارای حساسیت نزدیک به 505 نانومتر(Cyan Color)هستند و عملا هیچگونه حساسیتی به طول موج­های بیشتر از 650 نانومتر(قرمز) ندارند مهمترین پیامد این امر برای مشاهده حیوانات شبگرد این است که چراغ قرمز به دید آن­ها در شب صدمه ­ای نمی­زند و هنگام روشنایی با چراغ قرمز فعالیت طبیعی خود را ادامه می­دهند.

چشم انسان سه نوع مخروط دارد: Blue S-cones/Green M-cones/Red L-cones. حیوانات شبگرد Red L- cones را ندارند و به همین دلیل به نور قرمز بی تفاوتند.

در نور خیلی کم سلول­های مخروطی کارآیی ندارند و مغز فقط سیگنال سلول­های استوانه ای را دریافت می­کند که دید عالی در نور کم را برای حیوانات ممکن می­سازد. با این وجود تنها یک نوع گیرنده استوانه ای در چشم­های ما وجود دارد با این معنی که هیچ درک درستی از رنگ در نور کم برای ما وجود ندارد به همین دلیل نمی­توانیم رنگ را در طول شب حتی با وجود ماه کامل مشاهده کنیم.

نمودار زیر حساسیت طیفی استوانه ها در چشم انسان (400-600nm)را نشان می­دهد و نشان می­دهدکه چرا گیرنده­ های استوانه­ ای نسبت به نور قرمز (620-680mm) حساسیتی ندارند. اهمیت این امر در این است که می­توانید بدون ایجاد اختلال در بینایی و یا مزاحمت از نور قرمز برای تماشای بیشتر حیوانات استفاده کنید. با این حال اگر نور به سمتشان هدایت شود اکثر آن­ها می­توانند رنگ قرمز را ببینند زیرا چشم­های آن­ها دارای مخروط­ های حساس به رنگ قرمز است.

 

نور سفید

نور سفید برای پیدا کردن حیوانات بسیار عالی است اما برای مطالعه رفتار موجودات شب فعال یا مشاهده آشیانه جغدها مناسب نیست. نور سفید این مزیت را دارد که می­توانیم رنگ واقعی درخشش چشم حیوان را ببینیم که می­تواند از راه دور برای شناسایی مفید باشد. در طول تعطیلات در بورنئو متوجه حضور موجودی در کف جنگل جایی که هتل محل اقامتم قرار داشت شدم و با کمک چراغ قوه LED چشم­ های آبی زیبایش را پیدا کردم یک Mouse Deer بود نه خیلی بزرگتر از یک خرگوش. نور سفید می­تواند باعث کوری موقت حداقل حدود 10 دقیقه در شب شود. در این مدت حیوان ممکن است شکار شده یا از غذا خوردن باز بماند.

نور قرمز

 

سلول­های استوانه ­ای حساس به قرمز نیستند بنابراین برای جستجوی شبانه هدلایت­ ها با نور قرمز ایده آل هستند. چراغ­های قرمز بینایی حیوانات و شما را در شب مختل نمی کنند LED مورد علاقه من در زیر شامل: یک عدسی، لامپ 3 وات LED و محدود کننده جریان، کلید و باتری قابل شارژ 7/3 ولت است. می­توان آن را به سه پایه وصل کرد پرتو آن نیز می­تواند متمرکز یا پخش شود تا بتوان پهنا و میزان روشنایی را کنترل کرد. عیب اصلی چراغ قرمز این است که همه چیز به رنگ قرمز دیده می­شود.

با نور قرمز شما قادر به تماشا و عکاسی از حیوانات شبگرد هستید که به طور طبیعی رفتار می­کنند. عکس زیر از آشیانه جغد Powerful owl با تنظیمات 1/3sنوردهی، f6.3 و ISO 6400 و نورپردازی با هدلامپ گرفته شده است. من سال­ها این آشیانه را با چراغ قرمز مشاهده می­کردم و جغد ها همیشه بدون نگرانی از حضور من آگاه بودند. پرنده بالغ از حفره لانه در تاریکی خارج شد و مدت کوتاهی بعد با یک Ringtail possum برگشت تا جوجه­ های خود را تغذیه کند اگر از نور سفید استفاده می­شد در مدتی که من آن­ها را تماشا می­کردم به لانه بر نمی­گشت یا به ­طور کلی لانه را ترک می­کرد.

پیاده ­روی در شب برای یافتن پرندگان و حیوانات

لباس آستین بلند، شلوار بلند، کفش ساقه ­دار از شما در برابر خراشیدگی، بریدگی و نیش حشرات در هنگام پیاده ­روی بین بوته ­ها محافظت می­کند. من ترجیح می­دهم در امتداد مسیر بوته­ ها حرکت کنم به این دلیل که می توان به سرعت حرکت کنید و احتمالا حیوانات بیشتری را خواهید دید. بسته به آب ­و ­هوا و مکانی که در آن قدم می­زنم ممکن است لوازم اضافی، غذا، کمک­های اولیه­، دفع کننده حشرات و چیزی برای نشستن را همراه ببرم. حمل لوازم غیرضروری راه رفتن را مشکل می­کند بنابراین فقط لوازم ضروری را حمل می­کنم. حرکت در امتداد بوته ­ها بسیار مفید است و معمولا حیوانات بیشتری را پیدا می­کنید وقتی تنها هستید حواستان بیشتر جمع است با اینحال همیشه باید آماده باشید. در تاریکی بینایی و حس موقعیت­یابی ضعیف عمل می­کند، به آسانی از مسیر منحرف شده و امکان سقوط کردن وجود دارد.

وقتی در شب تنها بیرون میروم:

• به کسی میگویم کجا میروم و چه زمانی برمیگردم.
• موقعیت دقیق من را همیشه بدانید و اگر مطمئن نیستید منتظر بمانید تا کارم آنجا تمام شود.
• در مسیر بمانید مگر با منطقه آشنایی داشته یا دستگاه موقعیت یاب همراه داشته باشید.
• وقتی خارج از مسیر هستم همیشه نگاه میکنم که قدم هایم را کجا میگذارم تا از افتادن جلوگیری کنم.

مطلبی که خواندید، در ارتباط با نحوه ی یافتن حیوانات شبگرد و پرندگان شب فعال بود. اما این فقط بخش اول این مقاله بود! در بخش دوم، به این میپردازیم که چگونه از حیوانات و پرندگان در شب عکاسی کنیم. بخش دوم مطلب: عکاسی از حیوانات و پرندگان شبگرد