پرندگان داری تنوع بسیاری در جهان هستند. آن‌ها رفتارهای جالب و گاه پروبالی رنگین دارند که این زیبایی باعث شده است تا همیشه انسان را شیفته خود کرده و تبدیل به سوژه‌‌ای جذاب برای هنرمندان شوند. در یک نگاه عکاسی از پرندگان می‌تواند شامل عکس‌هایی از تمام گونه‌های پرنده به نظر برسد. اما آنچه که در دنیا شناخته شده و مطرح است تعریف خاصی دارد.

نگارنده مقاله: یاسمین یوسفی

«تمام مطالب منتشر شده در وبلاگ آوای بوم نشان دهنده نظرات نویسنده مطلب بوده و لزوما دیدگاه‌های انجمن را منعکس نمی‌کند.»

هنر عکاسی از پرندگان یا پرنده‌گرافی یکی از شاخه‌های عکاسی حیات وحش محسوب می‌شود. طبق این تعریف عکس‌هایی که از گونه‌های اهلی، خانگی(پِت) و در اسارت همچنین پرندگان در باغ‌های پرندگان گرفته می‌شود در این ژانر جایگاهی ندارند. در واقع عکاسی از پرندگان وحشی به مستندسازی آن گونه در زیستگاه طبیعی‌اش می‌پردازد.

Everglades National Park,Florida.By: Jared Ranahan

هدف از عکاسی پرندگان چیست؟

امروزه عکاسی به عنوان یک ابزار به کمک علوم مختلف آمده است. پژوهشگران گاهی برای ثبت رفتار یک گونه، شناسایی بهتر و گاهی شمارش گونه‌ها از عکاسی بهره می‌برند. عکاسی می‌تواند یک تفریح آمیخته با هنر و حتی یک شغل محسوب گردد. اما باید بدانید عکاسی از حیات وحش و پرندگان یک فعالیت پر هزینه و البته جذاب در تمام دنیا و به خصوص در ایران محسوب می‌شود. به‌ دلیل پرهزینه و تقریبا ناشناخته بودن این فعالیت در کشور ما، عکاسی از گونه‌های حیات وحش تنها با عشق و علاقه دنبال شده و به عنوان یک شغل به آن پرداخته نمی‌شود.

تفاوت پرنده‌نگری با عکاسی از پرندگان چیست؟

اگر بگوییم اغلب پرنده‌گراف‌ها در ایران فعالیت خود را با پرنده‌نگری آغاز کرده‌اند چندان بیراه نگفته‌ایم. ما در پرنده‌نگری می‌آموزیم که چطور پرندگان را در محیط‌های طبیعی پیدا کرده از شناسایی، دیدن رفتار و شنیدن صدای آن‌ها لذت ببریم. همه ما می‌دانیم برخی پرندگان بسیار پر جنب و جوش هستند. دوربین عکاسی در پرنده‌نگری به ما کمک می‌کند تا با یک ثبت خوب بتوانیم گونه را به راحتی شناسایی کرده و همچنین تصاویر خوبی را از سفرمان به یادگار داشته باشیم.

پرنده‌نگری، پیش‌آگاهی مناسب برای عکاسی از پرندگان

احتمالا این پرسش به‌وجود آمده است که اگر پرنده‌گرافی همان عکاسی از پرندگان در محیط طبیعی است و یک پرنده‌نگر هم با دارا بودن دانش عکاسی می‌تواند عکس‌های با کیفیت بگیرد پس تفاوت این دو در چیست؟

شاید این تفاوت برای افرادی که هیچکدام از دو فعالیت را تجربه نکرده‌اند چندان ملموس نباشد. در عکاسی از پرندگان شما به تمام آنچه در پرنده‌نگری آموخته‌اید نیاز دارید. تمام دوستانی که وارد حیطه عکاسی حرفه‌ای از پرندگان می‌شوند به‌ تدریج متوجه می‌شوند که از پرنده‌نگری به خصوص در جمع‌های دوستانه و گروهی فاصله گرفته‌اند. عکاسان پرندگان برای گرفتن تصاویر از یک گونه در حالات خاص علاوه بر مهارت عکاسی مجبور به مطالعه بیشتر در خصوص رفتار و استفاده از ترفندهای خاص جلب گونه‌ها خواهند بود. برای دستیابی به این هدف سفرهای گروهی به دلیل دایره ترس بالای پرندگان چندان نتیجه بخش نخواهند بود. بنابراین افراد معمولا به تنهایی یا در گروه‌های دو یا سه نفری به فعالیت می‌پردازند. در این فعالیت ممکن است برخلاف پرنده‌نگری تمام زمان به جای دیدن چندین گونه پرنده به دیدن یک گونه هدف محدود شود. به‌ همین دلیل سفرهای با هدف پرنده‌نگری و عکاسی را در زمان‌های جداگانه برنامه‌ریزی می‌کنند تا هر دو فعالیت را به صورت تخصصی توامان داشته باشند و از هر دو لذت ببرند.

اخلاق در عکاسی پرندگان

مانند هر کاری، داشتن اخلاق در عکاسی پرندگان هم دارای اهمیت است. تقریبا کلیه کدهای اخلاقی در پرنده‌نگری در عکاسی از پرندگان نیز کاربرد دارد. این قوانین نانوشته را می‌توان در دو دسته احترام به طبیعت و احترام به سایر عکاسان تقسیم بندی نمود. جا‌به‌جا نکردن پوشش آشیانه برای عکاسی از تخم‌ها، عدم پخش صدای پرندگان در حریم آشیانه‌‌ها، رعایت اصول نزدیک شدن به پرندگان، اجتناب از ترساندن پرندگان برای گرفتن عکس‌ در حالت پرواز، رعایت اصول در استفاده از فلاش برای پرندگان شبگرد، عدم اشتراک‌گذاری موقعیت دقیق آشیانه‌ها در فضای مجازی و به‌ صورت عمومی و … از جمله کدهای اخلاقی در عکاسی از پرندگان هستند.

چطور از پرندگان عکاسی کنیم؟

تهیه تجهیزات مناسب

هر نوع فعالیتی ابزار مخصوص به خود را دارد که با مشورت اساتید این فن می‌توانید با دوربین و لنزهای موجود در بازار آشنا شوید. پس از تهیه تجهیزات مناسب، داشتن دانش در خصوص تجهیزاتتان و روش استفاده از آن‌ها ضروری است.

رفتار پرندگان را بشناسید

اما مهم‌ترین نکته پس از رعایت اصول اخلاقی و رعایت حریم طبیعت در عکاسی از پرندگان، تلاش برای آموختن علم رفتار یا رفتارشناسی حیات‌وحش است. اینکه یک گونه از چه چیزهایی تغذیه می‌کند، چه رفتارهایی در برابر دیگر موجودات در زیستگاه انجام می‌دهد، چه زمانی و کجا برای آب خوردن به اطراف چشمه می‌آید، چطور می‌نشیند و یا چه زمانی به پرواز درمی‌آید، همه این‌ها با آشنایی با رفتار گونه‌ها قابل پیش‌بینی خواهد بود. آشنایی با رفتار هر گونه کاری بسیار زمان‌بر است. اما این دانش باارزش امکان گرفتن عکسهایی متمایز را فراهم می‌آورد.

با چه پرندگانی عکاسی را آغاز کنیم

برای شروع بهتر است از پرندگانی عکاسی کنید که ترس کمتری از انسان دارند. پس از کسب تجربه و مهارت کافی می‌توانید به عکاسی از سایر پرندگان رفته و دیگر گونه‌ها را تجربه کنید.

به پرندگان نزدیک شوید اما نه بیش از حد!

اغلب عکاسان کم‌تجربه تصور می‌کنند برای گرفتن عکس‌هایی با وضوح و جزئیات زیاد، باید به پرندگان بسیار نزدیک شوند. این تصور تا حدی درست است اما کامل نیست. پرندگان دایره ترس متفاوتی دارند. آن‌ها فقط به شما تا مرز محدودی اجازه نزدیک شدن می‌دهند و پس از آن پرواز کرده و محل را ترک می‌کنند. واضح است تصویری که در چنین شرایطی گرفته می‌شود نه‌تنها مطلوب نیست بلکه وجود ترس در پرنده شما را از مشاهده و ثبت رفتارهای طبیعی آن گونه محروم می‌کند.

عکاسی می‌تواند معضلی برای حیات وحش باشد

تجربه نگارنده از عکاسی در پارک‌های شهری و متاسفانه مشاهده تلاش بی‌نتیجه و تعقیب بیش از حد پرندگان توسط برخی افراد نشان می‌دهد که پرندگان به مرور از لوازم عکاسی ترسیده و به مرزهای دایره ترس‌شان افزوده می‌شود. این مهم نه تنها در مورد حیات وحش شهری وجود دارد بلکه متاسفانه در محیط‌های طبیعی نیز مشاهده شده است.

پوشش مناسب عکاسی از پرندگان

پوشیدن لباس‌های هم‌رنگ محیط می‌توانید کمتر جلب توجه کرده و به شما کمک کند تا بدون ترساندن پرندگان به آن‌ها نزدیک شوید. تور استتار، انواع کومه‌های دست‌ساز و چادرهای عکاسی مخصوص از جمله وسایلی هستند که عکاس در موقعیت‌های متفاوت برای مخفی شدن از دید حیات وحش و امکان مشاهده رفتارهای طبیعی آن‌ها استفاده می‌کند.

اجتناب از سروصدا

ایجاد سروصدا می‌تواند باعث ترساندن پرندگان شده و شما را از رسیدن به موفقیت باز دارد. حتما قبل از عکاسی تلفن همراه خود را روی حالت بی‌صدا قرار دهید.

یک عکاس حرفه‌ای چطور به پرندگان نزدیک می‌شود؟

همراه شدن با یک عکاس باتجربه در فراگیری ترفندهای خاص کمک بسیار بزرگی به ما خواهد کرد. عکاسان با تسلطی که بر رفتار گونه‌های مختلف دارند محدوده ترس هر گونه را به خوبی می‌شناسند و از آن تجاوز نمی‌کنند. آن‌ها با بهره‌گیری از ترفند‌هایی نظیر فنون بهره‌بری از کومه، استتار و اختفا، شیوه‌های پِرچ گذاری و … باعث می‌شوند که پرنده با احساس امنیت به عکاس نزدیک‌تر شود.

نمونه کومه ثابت عکاسی

اجازه دهید پرندگان به شما نزدیک شوند!

درست است! از یک جایی به بعد این پرنده است که باید در مکان پیش‌بینی شده عکاس فرود آید. با وجود اینکه تعقیب پرندگان وسوسه انگیز است، اما آنها با این کار از ما دور می‌شوند. تعقیب پرندگان اغلب منجر به ثبت عکس‌هایی از گونه می‌شود که در حال چرخیدن یا خم شدن به سمت خود هستند، یا حتی بدتر از آن، در حین فرار و پشتشان به دوربین است. با مطالعه رفتار و زیستگاه پیش از موعد، می توانید پیش‌بینی کنید که پرنده کجا فرود می‌آید، راه می رود یا پرواز می‌کند و از قبل خود را در آنجا قرار دهید تا پرنده به سمت شما بیاید و در نتیجه عکسی بسیار جذاب‌تر بگیرید.

ترفندهای جذب پرندگان

این ترفند‌ها برای هر گونه متفاوت است. گاهی یک عکاس با صرف زمان بسیار به آن دست یافته و شاید حتی منحصر به فرد باشد. این ترفندها ممکن است شامل استفاده از فیدر، ایجاد حوضچه‌های آب موقت و … باشد. از پِرچ‌ها یا نشیمن‌های مختلف در کنار عوامل جذب پرندگان استفاده می‌شود. پِرچ معمولا به نشیمن‌ و یا محل استقرار پرندگان گفته می‌شود که ممکن است یک شاخه در قطر مناسب و یا یک تپه کوچک آذین شده با گیاهان همان منطقه باشد.

استفاده از ساقه درخت مو به عنوان پرچ

استفاده از ساقه بید مشک و پرده رنگی جهت عکاسی از حیات وحش شهری در محدوده نصب فیدر

الفبای بسیاری از این شیوه‌ها در کتب عکاسی تخصصی حیات وحش به خصوص به زبان انگلیسی موجود و قابل الگو برداری است. عکاس باید توجه داشته باشد که اخلاقیات را در استفاده از این روش‌ها زیر پا نگذارد.

چه زمانی می‌توانیم از پرندگان عکاسی کنیم؟

تقریبا در تمام فصول می‌توان از پرندگان عکاسی کرد و هیچ منعی برای شما وجود ندارد. اما برخی از عکاسان ترجیح می‌دهند در فصل تابستان به خصوص اواسط فصل که پرندگان به دلیل پرریزی و تولک کامل احتمالا پرو بال آشفته و نه چندان جذاب دارند کمتر عکاسی کنند.

زمان نور مناسب را بشناسید

درست پس از طلوع و کمی قبل از غروب خورشید زمانی است که رنگ به بهترین شکل به نظر می‌رسد. سایه‌ها از سوژه‌ها دورتر هستند و پرندگان بیشترین فعالیت را در این زمان دارند. بنابراین بهترین عکس‌ها را می‌توانید در این زمان به ثبت برسانید. همیشه آسمان صاف و فاقد ابر نخواهد بود. شما می‌توانید عکاسی در هوای ابری و بارانی را نیز به عنوان یک چالش جذاب در عکاسی پرندگان تجربه کنید.

عکاسی در نور طلایی غروب

استفاده از سرعت شاتر بالا

پرندگان موجوداتی پرتحرک هستند برای اجتناب از تار شدن تصویر و دستیابی به جزئیات بیشتر در تمام نقاط بدن پرنده به خصوص جهت ثبت پرندگان در حالت پرواز مجبور به استفاده از سرعت‌های بالای شاتر هستیم.

دنیا را از نگاه پرندگان ببینید

سعی کنید دوربینتان را در راستای چشمان یک پرنده نگه دارید. به بیان دیگر eye level را رعایت کنید. برای اینکار ممکن است مجبور باشید روی زمین دراز بکشید و یا حتی از داخل آب عکاسی کنید. روی چشم‌های پرنده فوکوس کنید و سعی کنید جزئیات قابل قبولی را ثبت کنید.

اصالت و هویت عکس‌ها را حفظ کنیم

تمام هنرمندان حق دارند باتوجه به هدفی که دنبال می‌کنند سلیقه خود را نیز در عکس‌ها و تصاویر اعمال کنند. اما باید بدانیم سلیقه ما نباید در طبیعی بودن عکس‌ها به خصوص برای تصاویری که با هدف معرفی حیات وحش به عموم گرفته می‌شود دخیل شود. وجود المان‌های مصنوعی، گیاهان غیربومی به عنوان پِرچ و … هر چند عکس بسیار زیبایی را برای دید مخاطب کم‌تجربه ایجاد می‌کند، اما این تصویر از لحاظ عدم نمایش زیستگاه طبیعی گونه فاقد هویت خواهد بود و از تعریف عکاسی حیات‌وحش فاصله می‌گیرد.

بوکه و پس زمینه

پس زمینه خلوت و تمیز از دیگر عوامل کلیدی برای عکاسی موفق از پرندگان هستند. در بیشتر موارد، کنترل پس‌زمینه سخت خواهد بود. زیرا پرنده به شما اجازه راه رفتن و برنامه‌ریزی عکس را نمی‌دهد. اما هنوز هم می‌توانید چند کار را انجام دهید تا به نتیجه مطلوب برسید. باید مطمئن شوید که فاصله خوبی بین پرنده و اشیاء پشت آن وجود دارد. همچنین از دیافراگم مناسب در تنظیم دوربین استفاده کنید. هرچه فاصله بیشتر باشد، تاری پس‌زمینه بهتر است (اگرچه فاصله بین شما و پرنده در واقع مهم‌تر است). عکاسان با تکیه بر علم رفتار معمولا نشیمن یا پِرچ را به‌ گونه‌ای در محیط قرار می‌دهند که پس زمینه شلوغ مانعی برای تمرکز روی سوژه اصلی به وجود نیاورد و مخاطب پرنده را کاملا به عنوان موضوع اصلی و به راحتی مشاهده کند. اما این قانون به معنی عدم نمایش شاخصه‌های زیستگاه نیست بلکه عکاس با توجه به مهارت خود در ترکیب‌بندی می‌تواند زیستگاه را همراه با سوژه به بهترین نحو به تصویر بکشد.

کلام آخر

دنیای عکاسی از حیات وحش و پرندگان، دنیایی پهناور است که حرف برای گفتن بسیار دارد. در این مقاله سعی شد بسیار خلاصه و جامع در این مورد نگاشته شود. برای مطالعه بیشتر می‌توانید دو کتاب فارسی: فنون عکسبرداری از حیات‌وحش نوشته سید مهدی نبی‌یان و کتاب حیات‌وحش ایران، راهنمایی برای گردشگران و عکاسان اثر سید بابک موسوی را تهیه و مطالعه کنید.

تعارض انسان و حیات وحش چیست؟

تعارض انسان و حیات وحش عبارت است از هر گونه تعامل انسان با حیات وحش که منجر به تأثیرات منفی بر زندگی اجتماعی، اقتصادی یا فرهنگی انسان، حفاظت از حیات وحش و محیط زیست شود.

افزایش جمعیت انسان، تقاضا برای منابع طبیعی را افزایش داده است. این امر منجر به تخریب و تجزیه زیستگاه‌های طبیعی و تجاوز حیات وحش به دام‌ها شده است. حیات وحش به طور فزاینده‌ای در حال رقابت با انسان‌ها برای منابع محدود طبیعی است که این رقابت موجب افزایش درگیری‌های انسان و حیات وحش می‌شود. تعارض بین انسان و حیات وحش در حال حاضر از جمله تهدیدهای اصلی برای بقای بسیاری از گونه‌های در معرض خطر و همچنین امنیت و رفاه معیشت جامعه در آفریقا است و به چالشی بزرگ در بسیاری از کشورهای منطقه آسیا و اقیانوسیه تبدیل شده و باعث ایجاد احساسات منفی نسبت به حفاظت گردیده است. این احساسات منفی زمانی بیش از پیش خودنمایی می‌کنند که مناطق حفاظت شده موجود گسترش یافته یا مناطق حفاظت شده جدیدی ایجاد شوند. از جمله پیامدهای تعارض می‌توان به خسارت و تخریب محصولات زراعی، کاهش بهره‌وری مزارع، بهره‌برداری به صورت چرای دام و استفاده از آب، شکار حیوانات وحشی، صدمه و مرگ کشاورزان، آسیب به زیرساخت‌ها و افزایش خطر انتقال بیماری‌ها به حیات وحش و دام اشاره کرد.

از آنجا که بسیاری از کشورها با این چالش چندوجهی مقابله می‌کنند، موضوع تعارض در سیاست‌ها و استراتژی‌های ملی حیات وحش، توسعه و فقرزدایی مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، نیاز به بهبود  و انتقال دانش، اتخاذ رویکرد فراگیرتر و بین رشته‌ای و افزایش همکاری میان سازمان‌های مرتبط با جنگل‌داری، حیات وحش، کشاورزی، دامداری و سایر بخش‌های مرتبط در سطح ملی است.[1]

به بیان ساده تعارض با حیات وحش زمانی ایجاد می‌شود که نیازهای حیاتی انسان و حیات‌وحش از منابع مشترک، همپوشانی پیدا ‌کنند و این مورد باعث خساراتی به انسان و حیات وحش می‌گردد.

نگارنده مقاله: یاسمین یوسفی

«تمام مطالب منتشر شده در وبلاگ آوای بوم نشان دهنده نظرات نویسنده مطلب بوده و لزوما دیدگاه‌های انجمن را منعکس نمی‌کند.»

تعارض میان حیات وحش و زنبورداران چیست؟

امروزه نقش زنبور عسل در سلامت محیط‌زیست و گرده‌افشانی، همچنین تولید عسل به عنوان یک ماده غذایی و درمانی باارزش برکسی پوشیده نیست. انسان‌ها از دیرباز پرورش زنبور عسل به منظور تولید عسل را فراگرفته و همچنان ادامه می‌دهند. حضور و تراکم کندو‌ها در مناطق طبیعی می‌تواند تعارضاتی را میان انسان و حیات وحش ایجاد کند. خرس، تشی، سبزقبا و پرندگان زنبورخوار از جمله جانورانی هستند که به ‌طور مستقیم از عسل و یا از خود زنبور تغذیه می‌کنند.

پرندگان زنبورخوار چگونه باعث خسارت به کندو می‌شوند؟

 زنبورخوارها به طور طبیعی پرندگانی حشره‌خوار هستند. آن‌ها از انواع حشرات مانند قاب‌بالان، سنجاقک‌ها، بیدها و پروانه‌ها، زنبورهای زرد و قرمز و زنبور عسل تغذیه‌ می‌کنند. تراکم کندوها و حضور تعداد زیادی زنبور عسل در یک محدوده باعث می‌شود تا آن‌ها بیشتر به سمت زنبورستان‌ها جذب شده و زنبورهای عسل را شکار کنند و باعث کاهش جمعیت کندو و خسارت‌ به زنبورداران شوند. در بعضی فصول شکار شدن ملکه می‌تواند خسارت بسیاری را به زنبورداران وارد کند. برخی افراد برای کاهش خسارات به کندوها، به روش‌های غیراخلاقی از جمله استفاده از انواع سموم، تله و تیراندازی، دست به کشتار این پرندگان می‌زنند که به صورت مستقیم یا غیر‌مستقیم می‌توانند باعث از بین رفتن سایر گونه‌های جانوری و تهدید محیط زیست شود.

زنبورداری فعالیتی شناخته شده در جهان است و به عبارتی  بهره‌برداری از طبیعت محسوب می‌گردد. زنبور عسل هر چند در گرده‌افشانی گل‌ها و شکوفه درختان میوه نقش موثر و حیاتی دارد اما خود می‌تواند با افزایش گرده‌افشانی گیاهان مورد علاقه و دارای شهد و گل بر روی فلور (تنوع گیاهی) منطقه تاثیرگذار باشد. اما این به این معنا نیست که هیچگونه فعالیتی در طبیعت انجام نشود بلکه بهربرداری باید به گونه‌ای باشد که آسیب غیرقابل جبران به طبیعت وارد نگردد. از این رو پژوهشگران در تمام دنیا در تلاشند تا با احترام به جوامع محلی و زنبورداران راه‌حل‌هایی را پیشنهاد و ارائه کنند تا به کاهش تعارض و رضایت نسبی زنبورداران منجر شود.

راههای مبارزه با پرنده زنبورخوار، آیا می‌توان از حمله پرندگان زنبورخوار به زنبورستان‌ها جلوگیری کرد؟

هیچ آمار دقیق و قابل استنادی از تعداد زنبورهایی که توسط پرندگان زنبورخوار خورده می‌شوند وجود ندارد همچنین به طور صد در صد نمی‌توان از فعالیت و حق طبیعی حیات وحش جلوگیری نمود و کشتار آن‌ها نه‌ تنها راه حل نامناسبی خواهد بود بلکه نظام طبیعت را برهم زده به طور غیرمستقیم بر فعالیت‌های بشری اثر منفی دارد.

براساس تحقیقات پژوهشگران در اسپانیا افزایش فعالیت زنبورخواران بر کاهش فعالیت زنبورهای کندو موثر است اما تغذیه آن‌ها از زنبورها به هیچ عنوان باعث مرگ کندو نخواهد شد و همواره نوزاد حشره در کندو به حیات خود ادامه می‌دهد. [2]

در دنیا پژوهش برای کاهش تعارض ادامه دارد و راهکارهای موثری ارائه می‌گردد.

پژوهشگران با تعامل با زنبورداران و نیز بررسی رفتار طبیعی پرندگان زنبورخوار چندین راهکار را معرفی و پیشنهاد می‌کنند. این راهکارها شامل: استفاده از انواع پرنده‌ترسان‌ها، فرفره و روبان رنگی، استفاده از بالن و بادکنک، دستگاه‌های فراصوت دورکننده زنبورخواران و…

به عنوان مثال با دقت به رفتار این گونه متوجه خواهید شد که این پرندگان دکل‌ها و سیم‌های برق را به عنوان جای نشستن ترجیح می‌دهند و کلونی‌های آنها در دیواره‌های رودخانه‌ها وجود دارد بنابراین قرار دادن کندو‌ها در چنین مکان‌هایی میزان شکار شدن زنبورها و خسارت را افزایش می‌دهد. وجود آب تازه و در دسترس در محوطه زنبورستان نیز مانع از دور شدن بیشتر زنبورها برای دسترسی به آب می‌گردد.

پژوهشگران اسپانیایی در مطالعه خود بیان می‌کنند که نصب سایبان برای کندوها و قرار دادن آب تازه و در دسترس در محوطه زنبورستان از میان راه‌حل‌های موجود بیشترین و موثرترین تاثیر را بر کاهش شکار زنبورها توسط زنبورخواران دارد. این پژوهش نشان می‌دهد که خنک نگه‌داشتن کندو باعث می‌گردد تا زنبورها فقط به منظور جمع‌آوری گرده و گل از کندو خارج شده و کمتر مورد آسیب قرار بگیرند.

در ارتباط با پروژه‌ی کنترل تعارض زنبورداران و پرندگان زنبورخوار که در آوای بوم اجرا میشود بیشتر بخوانید

نمونه‌های اجرا شده از راه‌کارهای پیشنهادی

زنبورداری فعالیتی کاملا علمی است. شرکت در فعالیت‌های آموزشی و مطالعه منابع خاص این رشته که توسط اساتید علم زنبورداری، کشاورزی و سایر پژوهشگران مرتبط گردآوری گردیده  نیز می‌تواند در کاهش تعارض موثر باشد.

انتخاب محل زنبورستان براساس میزان گیاهان گلدار منطقه، کوچ کندوها، استفاده و عدم استفاده از تغذیه دستی زنبورها، فاصله زنبورستان‌ها و توجه به تقویم  زنبورداری از جمله این موارد است.

به عنوان مثال در صورت امکان کوچ دادن کندوها در با آغاز فصل تابستان به مناطق کوهستانی می‌تواند زنبورها را تا حدی از دسترس زنبورخواران محفوظ دارد چرا که این پرندگان کمتر در مناطق مرتفع زیست می‌کنند. با کاهش گرده و گل در مراتع، امکان بهره‌برداری از گیاهان گلدار در ارتفاعات همچنان وجود دارد و زنبورها برای دسترسی به شهد و گرده نیازی به دور شدن از کندو ندارند.

در این مطلب به صورت خلاصه به مبحث تعارض و پرندگان زنبورخوار پرداخته شده است. در آینده مطالب مرتبط بیشتری در اختیار علاقه‌مندان قرار خواهد گرفت.

[1] http://www.fao.org/forestry/wildlife/67288/en/

[2] https://www.researchgate.net/publication/327425502_European_bee-eaters_Merops_apiaster_and_apiculture_understanding_their_interactions_and_the_usefulness_of_nonlethal_techniques_to_prevent_damage_at_apiaries