بایگانی برچسب برای: رفتار

از رفتار پرندگان چه می دانیم؟

هر موجود زنده ای برای بقا در مقابل عوامل محیط اطراف خود واکنش‌هایی را نشان می دهد که مجموع این واکنش ها رفتار و عادات موجود زنده را می سازد. پرندگان در بین دیگر موجودات از رفتارها و عادات پیچیده و گوناگونی برخوردارند.


نگارنده مقاله: ساناز تمیم زاده

«تمام مطالب منتشر شده در وبلاگ آوای بوم نشان دهنده نظرات نویسنده مطلب بوده و لزوما دیدگاه‌های انجمن را منعکس نمی‌کند.»


مباحث مربوط به رفتار موجودات زنده از مباحث بسیار قابل توجه و جذاب دنیای حیوانات است. در این مقاله قصد داریم کمی در مورد نحوه شکل گیری رفتار پرندگان و به برخی از آنها اشاره کنیم.

بقا و زندگی پرنده به واکنش او نسبت به دیگر موجودات زنده، به مواظبت از خود در مقابل دشمنان، اعمال جفتگیری، پرورش جوجه، شکل پرواز، روش های مختلف تغذیه، آشیانه سازی، آوازها و رقص های نمایشی برای جذب جفت و … بستگی دارد.

رفتار پرندگان

روش های بررسی رفتار پرندگان

  • مشاهده رفتار یک پرنده که در روند زندگی اش از خود نشان می دهد.
  • روش دوم پیچیده تر است؛ زیرا بر اساس آن به مفهوم اعمالی که پرنده انجام می دهد پی برده و دلایل و چگونگی آن معلوم می گردد. مثلا رفتار خاص درناها هنگام جفتگیری

چگونگی عادات و رفتار پرندگان (اصل عادت)

  1. معلول عوامل درونی و غریزی و نتیجه تحریکات درونی پرنده است که موروثی بوده و در نهاد پرنده وجود داشته و از والدین به جوجه ها منتقل می گردد. مانند هشدار دادن به دیگر پرندگان، لانه سازی و جفتگیری
  2. عادات و رفتارهای اکتسابی که در اثر فراگیری از والدین و گاهی دیگر پرندگان به وجود می آید. هرچند قابلیت یادگیری منشا درونی دارد و پرنده با مشاهده، تمرین و تجربه می آموزد.

رفتارهای اکتسابی حاصل محیط زندگی پرنده و برای بالا بردن انطباق خود با محیط برای بقا می باشد. یکی از عللی که یک گونه در زیستگاه های مختلف می تواند رفتارهای متفاوتی نشان دهد همین اصل می باشد. از بارزترین آنها می توان به تفاوت آواز خوانی یک گونه در زیستگاهای مختلف اشاره کرد.

تورپ در سال 1961 چند جوجه سهره را در مکانی قرار داد که صدای بقیه سهره ها شنیده نشود. جوجه ها پس از بزرگ شدن آواز ساده ای داشتند که فاقد زیر بم های مختلف بود (رفتار غریزی). تورپ سهره ها را به طبیعت بازگرداند و بعد از چند روز متوجه شد آواز آنها پیچیده تر و متفاوت شده است (رفتار اکتسابی).

رفتار پرندگان

نمونه رفتارهای متفاوت پرندگان

  • رفتار دفاع: تمام موجودات و تمام پرندگان در برابر متجاوزین از خود و آشیانه خود دفاع می کنند که این رفتار، رفتاری غریزی می باشد.
  • رفتار جفت گیری: همه پرندگان در فصل جفتگیری رفتارهای متفاوتی از خود نشان می دهند به طوریکه رفتار هر گونه با گونه دیگر متفاوت است.
  • رفتار مراقبت از فرزندان: تمام گونه های پرندگان به جز برخی از آنان از فرزندان خود به خوبی مراقبت می کنند تا بزرگ شوند. اما پرنده ای مانند کوکو از این قاعده پیروی نمی کند و در لانه پرندگان دیگر تخم گذاری می کند و پرنده میزبان روی تخم های او میخوابد. سپس جوجه کوکو به صورت نارس بدنیا می آید و تخم های میزبان را به بیرون از لانه می اندازد. این رفتار خاص در اطلاعات ژنتیکی این پرنده وجود دارد.
  • مهاجرت: برخی از پرندگان که در شرایط خاص محیطی قادر به زندگی و تولد مثل هستند، در فصل خاصی مهاجرت می کنند.

رفتار پرندگان

 

شیوه های کسب عادت پرندگان

کسب عادت معمولا از اوایل دوره زندگی پرنده به شیوه های مختلف صورت می گیرد که می توان به شکل زیر خلاصه کرد:
  1. کسب عادت: برخی به سرعت و برخی کندتر عاداتی را فرا میگیرند. مانند ترس از انسان و دست آموز شدن، همزیستی با دیگر گونه ها و …..
  2. آزمون و خطا: مثلا پرنده با گذر زمان یاد میگیرد که با چه مواردی می تواند لانه مناسب‌تری بسازد، توانایی در یافتن غذا در محیط زندگی خود، بازی کردن پرندگان با یکدیگر و دیگر موجودات (مانند بازی کردن کلاغ با دیگر موجودات ) و …
  3. جایگیری: این نوع یادگیری در پرندگانی که زندگی اجتماعی دارند به خصوص آبزیان دیده می شود. مثلا جوجه اردکها یا جوجه غازها والدین را تعقیب می کنند تا جای آن را اشغال کنند. این رفتار آنقدر ادامه پیدا می کند که پرنده والدین را دیگر فراموش می کند.

با در نظر گرفتن 3 مورد بالا برخی پرندگان رفتار شگفت آوری در مبحث عادات اکتسابی دارند. مانند غراب. شاید ویدیو های مختلفی در مورد آزمایش های پیچیده ای که بر روی این پرنده انجام شده دیده باشید. این پرنده با هوش بسیار بالایی که دارد و می تواند سریع بیاموزد و تحلیل کند و از ابزار نیز استفاده کند.

رفتار پرندگان به دو شکل انفرادی و گروهی صورت می گیرد:

  1. رفتار انفرادی پرندگان: انفرادی مانند مورچه گیری پرنده، که پرنده نزدیک لانه مورچه رفته و اجازه می دهد مورچه ها بر روی بدنشان رفته و چربی و آلودگی روی پرهای پرنده را از بین ببرد. کارهایی که باعث آسایش پرنده می شود مانند پرآرایی، آفتاب گرفتن، بازی کردن، خاک بازی، نظافت (مثلا شستشوی خود در آب) و …
  2. رفتارهای گروهی پرندگان: رفتارهای گروهی عمدتا شانس بقای گونه را بسیار بالا می برد. به مثال های زیر دقت کنید:
  • اتحاد کلاغ ها در برابر خطر و حضور گونه مهاجم و حمله گروهی به دشمن
  • اعلام خطر و فرار پرندگان کوچک به زیر بوته ها یا یخ زدن در سر جای خود. (در این حالات پرنده چشمی که به طرف حرکت پرنده شکاری هست را باز نگه می دارد)
  • منحرف کردن دشمن از دسته یا جوجه ها مانند تظاهر به شکستگی بال برای جلب توجه دشمن به خود و دور کردنش.
  • حمله گروهی گنجشک ها به مارها هنگامی که به آشیانه نزدیک می شوند.
  • جمع شدن جوجه های گونه ای از اردک برای ترساندن کاکایی و ایجاد رعب.
  • مهاجرت گروهی پرندگان (حتی برخی از گونه ها با گروه های پرندگان دیگر مهاجرت می کنند تا امنیت بیشتری در دسته داشته باشند) برای رسیدن به زیستگاه مناسب برای تغذیه یا زادآوری.

در بسیاری از مقالات موجود در سایت می توانید با رفتارهای پرندگان به شکل مجزا آشنا شوید. مانند آواز خوانی و … . در آیند در مورد بسیاری از این رفتارها به شکل مجزا پرداخته خواهد شد.

رفتار پرندگان

هدهدها و رفتارشناسی ‌آن‌ها

آیا می‌دانید پرنده هدهد نماد چیست ؟ از نام‌های دیگر پرنده هدهد شانه بسر ، پوپک نیز ‌می‌توان یاد کرد. گاهی ممکن است برخی هدهد را با دارکوب اشتباه بگیرند، اما وجه تمایز این دو پرنده منقار آن‌هاست. در مطالب گذشته به معرفی زاغ بور ، فلامینگو ، سهره طلایی ، پری‌شاهرخ پرداختیم. همچنین در مورد سیستم شنوایی در پرندگان و بینایی در آن‌ها نوشتیم. هدهد به انگلیسی “Hoopoe” نام دارد که از نوع صدایش گرفته شده‌است. برای آشنایی بیشتر با این پرنده زیبا و نام آشنا در این مقاله همراه ما باشید.

پرنده هدهد نماد چیست ؟

هدهد، پوپک یا شانه‌به‌سر پرنده‌ای نام آشنا، با سرو گردن کرم متمایل به نارنجی، تاجی افراشته و نوارهایی سیاه و سفید بر روی بال است که با پروازی موجی و بال زدن‌های پروانه‌ای شکل کاملا از دیگر گونه‌ها متمایز است. بااین وجود ممکن است برخی افراد آن را با دارکوب‌ها اشتباه بگیرند، اما در یک نگاه سطحی هدهدها منقارهایی باریک و بلند دارند که در انتها، خمیده و رو به پایین دیده می‌شود.

هدهد در ادبیات، داستان‌ها و تاریخ جهان به ویژه ایران جایگاه ویژه‌ای دارد. از نقش هدهد به‌عنوان پیک حضرت سلیمان و هادی و راهنما در منطق‌الطیر عطار نیشابوری گرفته تا نماد تاج و تخت و سلطنت در مصر باستان، نقش‌هایی از این پرنده در آرامگاه‌های باستانی مصر موجود است. نام لاتین و انگلیسی هدهد از نوع صدایش گرفته‌شده‌است صدایی که آن را به هق هق و یا گریه کودک تشبیه می‌کنند در برخی کشورها آن را پرنده گریان می‌نامند.

نر و ماده این گونه در یک نگاه کاملا مشابه هستند اما با کمی دقت می‌توان میان آن‌ها تمایز قائل شد. هدهد نر کمی بزرگتر از ماده بوده، سر و گردن کرم متمایل به نارنجی و به طور کلی پررنگتر دیده می‌شود، پرهای تاج بلندتر از ماده است. هدهد ماده اندکی کوچکتر از نر و با پرو بالی کم‌رنگ‌تر اغلب خاکی و کرم با پرهای تاج کوچکتر مشاهده می‌شود.

پرنده هدهد نماد چیست

پرنده هدهد شانه بسر

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تغذیه و مکانیسم دفاعی هدهدها

این پرندگان با منقار بلند خود در روی زمین و داخل حفره نرمتنان و حشرات به دنبال غذا می‌گردند، اغلب از انواع لاروها، شفیره‌ها، پروانه و بیدها، عنکبوتیان، خزندگان کوچک تغذیه می‌کنند. به‌دلیل اینکه بیشتر رژیم غذایی آن‌ها را حشرات و لاروهایی تشکیل می‌دهند که در فعالیت‌های انسانی به‌عنوان آفت تلقی می‌شوند از جمله پرندگان مفید در کشاورزی و کنترل حشرات شناخته می‌شوند.

هدهدها برای آفتاب گرفتن و گاهی ترساندن مهاجم در فضای باز، بال‌های خود را باز و بدن را کاملا به زمین می‌چسبانند. با بازو بسته کردن پرهای تاج خود و نیز جلو و عقب بردن سر سعی در ترساندن مهاجم می‌کنند.

هدهد

 

 

گونه‌های هدهد در جهان:

هدهد اوراسیایی Upupa epops

در شمال آسیا و اروپا دیده می‌شود که این گونه در فصول سرد به مناطق استوایی و شمال آفریقا مهاجرت می‌کند.

هدهد آفریقایی Upupa Africana

در موزامبیک، آنگولا، زامبیا، مالاوی، تانزانیا، شمال کنگو و عربستان سعودی پراکندگی دارد. هدهد آفریقایی برخلاف هدهد اوراسیایی جابه جایی و تحرک کمتری دارد و در تمام فصول یک گونه ساکن در منطقه شناخته می‌شود.

هدهد ماداگاسکار Upupa marginata

بومی و اندمیک این منطقه است.

هدهد سنت هلن Upupa antaios

در جزیره هلنا در شمال اقیانوس اطلس حضور داشته است از این گونه جز یک قطعه استخوان قدیمی(فسیل) اطلاعات چندانی در دسترس نیست اما پژوهشگران آن را از گونه‌های فاقد پرواز و بزرگ جثه معرفی می‌کنند که در قرن 16ام میلادی به دلیل اکتشافات بشر و رهاسازی گونه‌های غیربومی و مهاجم برای همیشه منقرض شده است.

هدهدها و نست‌باکس‌ها

هدهدها پرندگانی بسیار کنجکاو هستند و معمولا نست باکس‌ها برای آن ها جذاب است. درصورت مناسب بودن ابعاد نست باکس و محیط نصب توسط آن‌ها پذیرفته و اشغال  می‌شوند. اگر شرایط مناسب و محیط امن باشد هر سال به همان نست باکس باز گشته و زادآوری می‌کنند. ممکن است تلاش‌هایی برای ورود به آشیانه‌های پرندگان کوچکتر از خود از طرف آن‌ها مشاهده شود این کار بیشتر توسط پرندگان جوان و کنجکاو انجام می‌گیرد البته در محیط‌‌هایی که با کمبود لارو و حشرات مواجه شوند اقدام به برداشتن تخم از سایر نست باکس‌های کوچکتر می‌کنند. هدهد پرنده‌ای بسیار قلمرو طلب است و در برابر آشیانه پرندگان کوچکتر از خود حساسیت چندانی ندارد اما نسبت به پرندگان هم جثه مانند سارها بسیار حساس است. بنابراین آشیانه آن‌ها باید در فاصله مناسبی از پرندگان دیگر نصب شود.

زیستگاه و جفت‌یابی هدهد

از اواخر اسفند ماه و در مناطق سردسیر از اواسط فروردین برای زادآوری به زیستگاه‌های مناسب در ایران وارد می‌شوند. هدهد پرنده‌ای تک همسر است. پرندگان نر برای جلب جفت با آغاز بهار شروع به آوازخوانی می‌کنند. صدای آن‌ها بم اما پر طنین است. پس از جفت‌یابی آشیانه مناسبی را که اغلب در تنه درختان قدیمی، شکاف دیوارها و نیز در سوراخ‌های پرچین و توده‌های هیزم انتخاب می‌کنند. هدهد نر تا گذاشتن آخرین تخم در لانه توسط پرنده ماده با آوازخوانی قلمرو خود را مشخص و از محیط آن دفاع می‌کند. پس از آن سکوت کرده اما همچنان از محدوده خود محافظت می‌کند. در این زمان معمولا اگر آوازی توسط جنس نر خوانده شود در محدوه‌ای خارج از محیط اطراف آشیانه و احتمالا به‌منظور جلب توجه گونه‌های مهاجم به محیطی دور از آشیانه است.

تخم‌گذاری و تغذیه جوجه‌ها

فضای داخل آشیانه با مقداری برگ خشک، پر و یا پوشال و بسیار مختصر و ساده پوشیده می‌شود. پرنده ماده 4-6 و به ندرت 8 تخم به رنگ سفید متمایل به کرم و گاهی همراه با نقطه نقطه‌های ریز قهوه‌ای در آشیانه می‌گذارد. گاهی هدهد نر در نشستن روی تخم‌ها به ماده کمک می‌کند اما اغلب غذای پرنده ماده که روی تخم‌ها نشسته است را فراهم می‌کند. پس از 14 روز جوجه‌ها که نارس هستند سر از تخم بیرون میاورند، در روزهای اول به خصوص هنگام شب پرنده ماده در لانه می‌ماند. اما با بزرگتر شدن جوجه‌ها و رویش اولین پرها از لانه خارج شده و با پرنده نر، هر دو به تغذیه جوجه‌ها ادامه می‌دهند.

در این هنگام اگر مهاجمی به آشیانه نزدیک شود توسط پرنده نر رانده شده و یا با پرتاب ماده‌ای بدبو از دهان پرندگان داخل لانه و یا پاشش فضولات به بیرون فراری داده می‌شود. هدهدها علاقه چندانی به نظافت محیط داخل آشیانه ندارند، اگرچه به ندرت این رفتار مشاهده شده اما محیط آشیانه آن‌ها پر از فضولات و بقایای حشراتی است که به عنوان غذا مصرف کرده‌اند. از این رو محیط آشیانه آن‌ها بسیار بدبو است که شاید نوعی تکنیک دفاعی دربرابر گونه‌های مهاجم باشد.

سرانجام جوجه‌ها

تخم گذاری هدهد

 

پس از تقریبا دو هفته جوجه‌ها به تشویق پدر و مادر به تغذیه در بیرون لانه، یک به یک از محیط آشیانه خارج می‌شوند. در این میان جوجه‌های ضعیف‌تر ممکن است 1 الی 2 روز همچنان در آشیانه توسط والدین تغذیه شوند، اما جوجه‌ای که قوای خود را باز نیابد سرانجام محکوم به مرگ در آشیانه خواهد شد. پرندگان جوانی که از لانه خارج شده‌اند روی درختان اطراف یا محل‌های امن پراکنده شده و با صدای سوت مانند، از پدر و مادر غذا طلب می‌کنند. آن‌ها به سرعت در پرواز مهارت پیدا کرده و معمولا تا اواسط تابستان به صورت دسته‎های چندتایی حین غذاخوردن روی زمین با والدین خود مشاهده می‌شوند.

معمولا هدهدها یک‌بار در سال زادآواری می‌کنند. نگارنده در خصوص نست باکس‌ها مواردی از زادآوری مجدد را در سال‌های پرباران و با تابستان‌های ملایم مشاهده نموده است. در دومین زادآوری تعداد تخم‌ها کم، دو تا حداکثر چهار عدد است. اگر در این زمان دمای هوا بالا رود و روزها بسیار گرم باشد پرنده آشیانه و تخم‌ها را ترک کرده و زادآوری موفقی نخواهد داشت.

 

عوامل تهدید کننده و راه‌کار حفاظتی هدهد:

متاسفانه استفاده بی‌رویه از سموم دفع آفات و حشره‌کش‌ها تاثیر بسیار زیادی در کاهش جمعیت این گونه گذاشته است. از طرفی رشد جمعیت انسانی و نیاز به غذا باعث شده باغات قدیمی، با درختانی متنوع و پرتراکم به باغات وسیع و منظم و بدون تنوع تبدیل شوند. این روند باعث کاهش محیط مناسب زادآوری برای این پرندگان شده است. حفظ زیستگاه و مدیریت مصرف سموم دفع آفات، ترویج مبارزات بیولوژیکی و کشاورزی همسو با حفاظت محیط زیست، همچنین حفاظت از درختان و مراتع، در حفظ این پرنده زیبا بسیار موثر است.

برخورد قانونی و ممانعت با صید، زنده‌گیری و فروش این گونه به عنوان پرنده دست آموز و یا اهدافی حاکم بر خرافات و جادوگری که ریشه در جهل دارد ضروری به نظر می‌رسد. اگرچه نصب نست باکس‌ها در کل جهان امروزه می‌تواند آشیانه مناسبی را در اختیار پرندگان قرار دهد و به عنوان یک عامل حفاظتی محسوب گردد، اما ورود به این بحث بدون مطالعات جامع  و تصمیم گیری براساس صرفا عاطفه و احساس می‌تواند پرنده را با مشکلات دیگر اعم از مواجه شدن با گونه‌های مهاجم، سوءاستفاده و صید جوجه‌ها و… مواجه سازد.

کلام آخر

در این مطلب سعی نمودیم شما با پرنده هدهد یا شانه بسر آشنا کنیم. همچنین اشاره‌ای به اینکه پرنده هدهد نماد چیست نمودیم. حال می‌دانیم که نام هدهد به انگلیسی به دلیل صدای آن است. در پایان باید گفت روابط بین گونه‌ها در طبیعت بسیار پیجیده است و برای درک آن نیاز به صرف سال‌ها مطالعه در طبیعت است. بنابراین پیشنهاد می‌گردد در صورت تمایل تنها در مکان‌های تحت مدیریت خود نظیر باغات و باغچه‌های اطراف شهر با مطالعه کامل اقدام به ساخت، نصب و پایش آشیانه مصنوعی همچنین یادداشت برداری از کلیه رفتارهای مشاهده شده و اشتراک تجربیات با دیگر علاقمندان نمایند.

تغییر رفتار پرندگان ؛ تلاشی برای بقا

رفتار پرندگان یکی از جذابیت های آنان در پرنده نگری است. رفتار های پرندگان در موقعیت ها و فصول مختلف سال متفاوت است. در مقالاتی چون رقص عاشقانه پرندگان ، برقراری ارتباط در پرندگان ، راز مهاجرت پرندگان ، استراتژی پرندگان در مقابل سرما ، عجایبی از کلاغ ها می توانید با بخشی ار رفتار های پرندگان آشنا شوید. همچنین در مقاله الگو برداری از  رفتار پرندگان برای توسعه علم و فناوری بیشتر به این موضوع پرداخته ایم. در رفتار شناسی پرندگان نکات جالب و حیرت انگیزی وجود دارد که در این مقاله قصد داریم شما را با بخش دیگری از آن آشنا کنیم. متن کامل این پژوهش در مجله Nature Ecology and Evolution منتشر شده است.

رفتار پرندگان

باکلان بزرگ (Great cormorants) یکی از گونه های پرندگان است که رفتارهای جدید و خلاقانه ای را به نمایش می گذارد.

پژوهش های انجام شده درباره تغییر رفتار پرندگان

برخی باور دارند که انعطاف‌پذیری رفتاری باعث کاهش آسیب‌پذیری گونه‌ها از خطر انقراض می‌شود، اما تا‌کنون شواهد جهانی که این فرضیه را پشتیبانی می کند وجود نداشته است.

محققان با انجام مطالعاتی، رفتار پرندگان را به‌صورت کمی بررسی کرده‌اند و به اطلاعات جدیدی در رفتار آن‌ها برای دستیابی به غذا در طبیعت رسیده‌اند. بر اساس یک مجموعه داده منحصر به فرد از 3800 رفتارهای جدید، محققان نشان داده اند که گونه هایی که تمایل بالاتری برای نوآوری دارند در معرض خطر کمتری از انقراض جهانی هستند و به احتمال زیاد نسبت به پرندگان کمتر مبتکر، جمعیت در حال افزایش یا پایداری دارند. این نتایج عمدتاً نشان دهنده تحمل بیشتر گونه های نوآور در برابر نابودی زیستگاه ها، که تهدیدی اصلی برای پرندگان است، می باشد.

طبق این مطالعات پرندگانی كه رفتارهای جدیدی را یاد می گیرند کمتر در معرض خطر انقراض قرار می گیرند و از بین می روند.

نمونه هایی از رفتارهای هوشمندانه در پرندگان

شکارچیانی که از نان یا حشرات به عنوان طعمه برای ماهی گرفتن استفاده می کنند، carrion crows  که میوه های دارای پوست سخت (آجیل) را روی جاده ها می اندازند تا خودروهای عبوری باعث ترک خوردن پوسته و شکسته شدن آن ها شوند، باکلان بزرگ که در زمان های ماهیگیری خود در نیوزیلند به سر می برد تا از جریانات قوی که توسط کشتی های تجاری ایجاد می شود، استفاده کند و …. .

این ها فقط تعدادی از روش هایی است که پرندگان رفتارهای بقای خود را با شرایط تطبیق داده و سازگار کرده اند.

تغییر رفتار پرندگان و حفظ بقا

اکنون یک مطالعه ی جدید نشان می دهد پرندگانی که می توانند رفتارهایشان را از این طریق تغییر دهند نسبت به پرندگانی که با شرایط سازگار نمی شوند و رفتارهایشان تغییری نمی کند، کمتر در معرض خطر انقراض قرار می گیرند و کمتر از بین می روند.

در یک مطالعه ی منتشر شده از سوی گروهی از محققان دانشگاه McGill کانادا و CREAF بارسلونا بیان شده است که  این سازگاری ها ممکن است شامل ترکیب غذای جدید در رژیم غذایی آن ها باشد، یا پیشرفت در روش ها و تکنیک های شکار کردن و بهبود آن.

چنین رفتارهای نوآورانه ای سنجشی از “انعطاف پذیری رفتاری” است که از مدت ها پیش برای جلوگیری از انقراض و از بین رفتن مطرح بوده و سودمند است.

برای آزمایش این موضوع در سطح جهانی، دانشمندان گزارش های مربوط به رفتارهای جدید در بین گونه های پرنده را بررسی کرده و با سطح خطر هر گونه در لیست قرمز اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) مقایسه کردند.

این مطالعه شامل بیش از 3800 رفتار جدید از 8600 گونه از پرندگان است و این طور نتیجه می گیرد که با افزایش تعداد رفتارهای جدید، خطر انقراض کاهش می یابد.

نظر دوتن نویسندگان و محققان

سیمون دوتاتز (Simon Ducatez)، نویسنده اصلی مطالعه و محقق پسادکترا در دانشگاه McGill وCREAF ، در یک بیانیه مطبوعاتی گفته است: “ما مدت ها مشکوک بودیم که این رابطه بین خلاقیت و بقا وجود داشته باشد، اما اکنون توانستیم آن را به صورت کمی بررسی و تأیید کنیم. “با این حال، نویسندگان تأکید کرده اند که نوآوری فقط می تواند پرندگان را از تغییرات در زیستگاه خود محافظت کند و نه از شکار زیاد یا تهدید از جانب گونه های مهاجم.

دانیل سول (Daniel Sol) ، نویسنده و محق CREAF؛ نیز در مورد تغییر رفتار پرندگان و حفظ بقای آن‌ها اینطور می‌گوید که “باید در نظر گرفت که گونه هایی که بیشترین ظرفیت خلاقیت و نوآوری را دارند، طول نسل طولانی تری دارند و این باعث می شود آن­‌ها در مقابل شکار آسیب پذیر شوند.” “این بدان معناست که بر خلاف آنچه معمولاً فرض می شود، توانایی نوآوری در برابر برخی از تغییرات سریع محیط زیست از حیوانات محافظت می کند.”

معرفی گونه‌ی دلیجه کوچک

دلیجه چیست ؟ دلیجه کوچک از خانواده شاهین هاست. این گونه اغلب به صورت گروهی دیده می شوند. دلیجه کوچک مشابه دلیجه است با اندازه بال ها و دم کوچک تر. همچنین دلیجه کوچک رنگ روشن تری نسبت به دلیجه دارد. پیشتر درباره نحوه برقراری ارتباط در پرندگان و اینکه آیا پرندگان با یکدیگر حرف می زنند نوشته ایم که می توانید آن را مطالعه کنید تا از شگفتی آن مطلع شوید. با ارائه این مقاله میخواهیم اطلاعات بیشتری در مورد دلیجه کوچک ، این پرنده زیبا، در اختیار شما قرار دهیم.

خصوصیات فیزیکی دلیجه کوچک:

دلیجه کوچک (فالکو naumanni) یک شاهین کوچک است با بالهای بلند نوک تیز و نوارهای سیاه و سفید مشخص در انتهای دمش. جنس های نر و ماده به واسطه ی رنگ از هم متمایزند. نرها روتنه ای بلوطی رنگ و سر، پشت، دم و گردنی با پرهای آبی- خاکستری دارند. شکمشان به رنگ صورتی کرمی با رگه های کوچک قهوه ای است.

ماده ها، پشت و سر قهوه ای دارند و شکمشان کم رنگ است. هم شکم و هم پشتشان رگه های قهوه ای دارد. هردو جنس زیر بالهایشان به رنگ سفید است و نوک بالهایشان سیاه. با راهنمایی سیاه. حلقه چشم به رنگ زرد روشن است و پاهای زرد تا نارنجی دارند. مچ پا و پا بدون پر است. اندازه اش 30 تا 36 سانتی متر می باشد و طول بال‌های باز آن ۶۳ تا ۷۲ سانتی‌متر است. این شاهین از نظر جنسیت در پر و بالهای زینتی تفاوت دارند. دلیجه های کوچک نابالغ به ماده ها شبیه هستند.

زیستگاه دلیجه کوچک:

دلیجه کوچک در مناطق پوشیده از بوته و درخت، چمن زار و کشت زار زندگی می کند.  آنها در دامنه ی کوهها، دره های تنگ، دره های عمیق و دیگر زمین های صخره ای لانه می سازند که تمامی این مناطق باید دارای زمین های باز برای شکار این پرنده باشد. در طول زمستان آنها اغلب در مناطق کشاورزی کوهستانی و در دشت های سرسبز به تعداد زیاد یافت می شوند.

جمعیت و مهاجرت دلیجه کوچک:

نژاد این گونه از مدیترانه در سراسر افغانستان و آسیای مرکزی، به چین و مغولستان عبور کرده است. این پرنده مهاجر تابستانی است، زمستان را در آفریقا و پاکستان و گاهی اوقات حتی در هند و عراق می گذراند. تعداد این گونه در شمال نادر و در محدوده اروپا کاهش می یابد. دلیجه کوچک به عنوان گونه ی آسیب پذیر (VU) طبقه بندی شده است. به این معنی که در سه دهه اخیر جمعیت جهانی آن حدود ۳۰٪ کاهش داشته است. به‌نظر می‌رسد استفاده از حشره‌کشها در کنار تخریب زیستگاه‌ها دلایل اصلی این کاهش جمعیت باشند.

تولید مثل دلیجه کوچک: 

تولید مثل طی ماه های مارس تا ژوين رخ می دهد. دلیجه ها لانه نمی سازند. به جای تخم گذاشتن در تورفتگی ها، تخم ها را در تو در توی درختان گیر می اندازند. تا 100 جفت هم در داخل این لانه ها تولید مثل می کنند. در آشیانه درست کردن، ماده ها زمان  بیشتری را نسبت به نرها صرف می کنند.

دلیجه ها اندازه کلاچ طبیعی از 4 تا 6 دارند، که در فاصله ی زمانی 2 روز تخم می گذارند، اما دامنه تعداد تخم ها 1 تا 7 عدد است. روی تخم نشستن بعد از گذاشتن سومین تخم شروع می شود و از 28 تا 31 روز ادامه می یابد. از آنجا که روی تخم خوابیدن تا بعد از تخم سوم به تعویق می افتد، سه تخم اول معمولا در یک روز ترک می خورند و دیگر تخم ها در روزهای بعد از آنها. این به این معنی است که آخرین پرنده ای که از تخم بیرون می آید از بقیه کوچکتر است.

تفاوت در جثه به رقابت خواهر و برادری بین جوجه ها فرصت می دهد تا در صورت کم بودن منابع غذایی تعداد جوجه ها کاهش یابد. دیده شده است که جوجه دلیجه همخون خود را کشته و سپس خورده است، اما بیشتر مرگ ها به دلیل شکست در رقابت غذایی رخ می دهد. پدر و مادر همچنان به غذا دادن به جوجه های جوان خود به مدت 2 تا 4 هفته پس از خروج از تخم ادامه می دهند. میانگین طول عمر این پرنده در حیات وحش 6.2 سال است.

رفتار دلیجه کوچک:

دلیجه های کوچک اجتماعی هستند. آنها به صورت اشتراکی شب را روی درختان سپری می کنند. گاهی هزاران پرنده باهم روی یک درخت پیدا شده است. آنها با ضربه های بالهای کم عمق سبک و سرخوردن های بسیار پرواز می کنند. بال زنی دلیجه کوچک کم عمق و سریع است و بیشتر برای شکار است تا هوا سر رفتن او، که به طور معمول استفاده می شود.

دلیجه ها زمان زیادی را صرف نمایش دادن به منظور حفظ پیوند جفت یابی خود و مبارزه برای دفاع از قلمرو خود می کنند. آنها به تنهایی یا در دسته های کوچک  40 تا 50 تایی، در ارتفاع 2000 متری از سطح دریا مهاجرت می کنند.

صدای کال آنها به صورت کی کی کی کی کی با تن بالا است.

عادات غذایی دلیجه کوچک:

دلیجه ها گوشتخوار هستند و از پستانداران کوچک، به ویژه وول ها تغذیه می کنند؛ اگرچه با انتخاب طعمه های دیگر بسیار سازگار هستند. آنها تقریبا هرچیزی را که بتوانند بکشند، می خورند. طعمه انتخابیشان یا از فراوان ترین هاست و یا به راحتی از آن منطقه به دست می آید. نمونه های دیگر شکار، خرگوش های نابالغ، پرنده ها، خفاش های کوچک، مارمولک ها، مارها، قورباغه ها، حشرات، کرم های خاکی، ماهی و خرچنگ ها هستند. دلیجه ها می توانند سبک شکار خود را بسته به نوع شکار، شرایط آب و هوایی و انرژی مورد نیاز خود تغییر دهند.

این شکارچیان از بینایی قوی، پنجه های تیز و منقار محکمشان استفاده کامل می کنند. شکار کردن مهره داران به این صورت است که با یک شیرجه ی سریع با چنگال هایش آن را می رباید، سپس با پنجه هایش آن را می گیرد و با نیشی به پایین جمجه آن را می کشد. حمله به شکاری با فعالیت کمتر منجر به شیرجه کم عمق آهسته می گردد که در آن دلیجه از زمین بلند می شود و شکار را به طور مستقیم به منقار خود می گیرد.

اهمیت اقتصادی دلیجه کوچک:

پیامد اقتصادی این پرنده برای انسان مثبت است، زیرا موش و حشراتی را می خورد که به محصولات کشاورزی آسیب می زنند.

وضعیت بقا دلیجه کوچک: 

هنوز هم آمار کاملی از پراکنش دلیجه کوچک وجود ندارد. این اطلاعات به منظور حفظ گونه ها باید به اندازه کافی باشد. موضوعات مهم برای بررسی، شامل مشکلات زیستگاه جهت جستجوی غذا، آلودگی آفت کش های موثر در ناموفق بودن تولید مثل و دسترسی به منابع غذایی، مشکلات آشیانه های تولید مثل، بوم شناسی زمستان و چگونگی توسعه و هماهنگی یک برنامه ی بین المللی برای حفاظت است. به نظر می رسد پراکنش زمستانی ناشناخته ترین موضوع است.

روندهای جمعیت تولید مثل دلیجه کوچک به وضوح نشان می دهد که این گونه به طور جدی در سراسر جهان تهدید می شده است. این پرنده توسط قانون محافظت می شود، اما همه ی موقعیت های مکانی تولید مثل و تکثیر در مناطق حافظت شده نیست. حمایت قانونی از تمام موقعیت های مکانی برای حفاظت لازم است چرا که بسیاری از علل مرگ، شکار کردن یا برداشتن جوجه از لانه می باشد. افزون بر شکار، آفت کش ها و چپاول سایر علل مرگ و میر در جمعیت دلیجه کوچک است.

برآوردهای فراوانی از دلیجه کوچک نشان می دهد که تعداد تولید مثل 95 درصد از دهه ی 1950 کاهش یافته است. کاهش چشمگیر به ویژه در محدوده اروپایی آن آشکار است. کاهشی قابل توجه در محدوده تولید مثل در سراسر اروپا، به ویژه در لهستان، چکسلواکی و اتریش ظاهر شد جایی که در آن دیگر تکثیر وجود ندارد.

با این حال، شواهد اخیر روند جمعیتی پایدار یا کمی مثبت را در طول سه نسل گذشته نشان می دهد. در نتیجه از فهرست گونه ی آسیب پذیر(VU) حذف شده و اکنون واجد شرایط کمترین نگرانی(LC) است، زیرا دیگر به هیچ یک از آستانه های آسیب پذیر(VU) تحت معیارهای IUCN نزدیک نیست.

مقابله پرندگان با گرما

پرندگان ،جانورانی خونگرم هستند که به دلیل متابولیسم بالا، دمای بدنشان کمی از انسان بالاتر یعنی حدود 40 درجه سانتیگراد است. البته این دما بر اثر عواملی همچون فعالیت یا شرایط آب و هوایی نوساناتی پیدا می کند. پرندگان برای مقابله  با گرما نیز همانند مقابله با سرما سازگاری هایی اعم از جسمی و رفتاری دارند؛ یکی از راه های مقابله با گرما آب تنی پرندگان است. در ادامه به طور خلاصه به مهمترین استراتژی های پرندگان در مقابل گرما می پردازیم:

مقابله با گرما:

1. سازگاری های جسمانی :

  • سرعت تنفس :

پرندگان غدد تعریق ندارند. بنابر این مجبور بهانجام کارهای دیگری جهت کاهش حرارت بدن خود هستند. در این میان افزایش سرعت تنفس اهمیت زیادی دارد. همچنین باز نگهداشتن منقار کمک به تهویه بهتر هوای داخل بدن می کند.

  • پوست برهنه :

برخی پرندگان با باد کردن و افزایش سطح قسمت های بدون پر خود نظیر پاها و صورت و حتی نواحی دور چشم به دفع گرما از بدن خود کمک می کنند.

  •  اندازه منقار :

برخی پرندگان استوایی مانند توکان ها ، منقارهای بزرگی با گردش خون دارند که در روزهای گرم افزایش گردش خون در منقار ، موجب کاهش دمای بدن آنها می شود.

2. سازگاری های رفتاری :

  • کاهش فعالیت :

فعالیت های روزانه ی پرندگان با شرایط آب و هوایی تنظیم می شود. از اینرو در ساعات گرم روز فعالیت خود را به حداقل می رسانند.

  • سایه جستن :

بیشتر پرندگان در اوقات گرم سال مکانهای سایه دار را برای خود انتخاب می کنند. همچنین نزدیک بودن به منابع آب ، شاخه های انبوه و پر برگ درختان و  دور بودن از سطح داغ زمین ، اولویت انتخاب مکان آنها برای مقابله با گرمای سوزان می باشد.

  • پرواز در ارتفاعات :

از آنجا که پرندگان شکاری از تابش نور خورشید در روزهای گرم در امان  نیستند ، جهت بال بازرَوی ( Soaring ) ، ارتفاعات  بالاتر را  که  دارای هوای  خنک تری هستند انتخاب می کنند.

  • آب تنی کردن :

بسیاری از پرندگان باغی و آوازخوان ، اقدام به آب تنی در هوای گرم می کنند. این کار می تواند به شکل راه رفتن در آب ، چرخاندن سر و لرزاندن بال ها در آب و یا رفتن به زیر آب باشد.

  • باز کردن پرها :

هنگام وزیدن نسیم در روزهای گرم ، پف دادن پرها جهت رسیدن جریان هوا به پوست و خنک کردن آن مؤثر است.

  • استفاده از مدفوع :

برخی از پرندگان نظیر بعضی کرکس ها با ریختن مدفوع خود روی قسمت های برهنه ی پاها ، به خنک شدن آن کمک می کنند. همچنین رنگ روشن مدفوع موجب بازتابش نور خورشید و جلوگیری از جذب گرما می گردد.

  • رنگ های روشن :

پرندگان با دور کردن قسمت های تیره ی بدن خود از تابش مستقیم نور خورشید ، از جذب گرمای زیاد توسط این نواحی جلوگیری می نمایند.