بایگانی برچسب برای: پرنده

آوای بوم در هجدهمین نمایشگاه بین المللی محیط زیست تهران

آوای بوم در هجدهمین نمایشگاه بین المللی محیط زیست تهران حضور داشت.این نمایشگاه به صورت پیاپی به مدت 18 سال در کشور باهمت سازمان حفاطت محیط زیست کشور برگزار میگردد.
در این نمایشگاه ادارات کل محیط زیست استان ها, صنایع, تشکل ها, سازمان های مردم نهاد, ادارات و ارگان های مرتبط که در حوزه حفاطت از محیط زیست کشور فعالیت داشته اند, به عرضه و نمایش فعالیت های خود در سال گذشته میپردازند.
هجدهمین نمایشگاه بین المللی محیط زیست از تاریخ 24 الی 27 فروردین ماه 1398 در مکان دائمی نمایشگاه های بین المللی تهران برگزار گردید.
در این نمایشگاه اغلب استان های کشور حضور داشتند.
آوای بوم نیز با هدف برقراری ارتباط با ارگان های دیگر استان های کشور و همچنین ارائه گزارش کارکرد های خود در سال گذشته حضور داشت.


زمان برگزاری هجدهمین نمایشگاه بین المللی محیط زیست

این غرفه از ساعت 10 صبح تا 6 عصر میزبان بازدیدکنندگان نمایشگاه بود. ضمن پاسخگویی به سوالات بازدیدکنندگان مختلف, تلاش نمود با ایجاد ارتباط با دیگر افراد فعال در حوزه محیط زیست برای پیشبرد اهداف خود گامی بردارد.

از جمله بازدیدکنندگان غرفه آوای بوم درهجدهمین نمایشگاه بین المللی محیط زیست میتوان افراد زیر را نام برد.

دکتر کلانتری; رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و معاون رئیس جمهور

سرکارخانم دکتر ابتکار; رئیس پیشین سازمان حفاظت از محیط زیست و معاون رئیس جمهور


سمن های بازدید کننده از غرفه آوای بوم

  • انجمن نذر طبیعت
  • کمیته پرندگان و شبکه های برق
  • دوستاران کوهستان
  • تیم نجات حیات وحش
  • باشگاه پرنده نگری چکاد یزد
  • سایت پرنده نگری پارک شهر
  • گروه پرنده نگری آبچلیک
  • و ….

همچنین فعالین محیط زیست که در طول چهار روز از هجدهمین نمایشگاه بین المللی محیط زیست به بازدید غرفه آوای بوم آمده و باعث ایجاد  ارتباط بسیار خوبی شدند, میتوان افراد زیر را نام برد.
فراهم احمد زاده; استاد دانشگاه شهید بهشتی تهران
سهیل اولاد زاد ; فعال محیط زیست مازندران
محمد علی یکتانیک ; کارشناس محیط زیست و فعال محیط زیست
احمد بحری, محیط بان استان قم
عباس محمدی, کوهنورد و فعال محیط زیست
یاسمن یوسفی, از پرنده نگران برجسته
و دیگر دوستان و همکاران عزیز

در ادامه تصاویری ازغرفه آوای بوم در این نمایشگاه بین المللی محیط زیست را خواهید دید.



با تشکر از ایرانیکارت اسپانسر آوای بوم در هجدهمین نمایشگاه بین المللی محیط زیست

 

 

با تشکر از ایرانیکارت اسپانسر آوای بوم 

هجدهمین نمایشگاه بین المللی محیط زیست

نقش پرنده‌نگری در توسعه پایدار روستایی

میهن عزیزمان ایران با دارا بودن حدود 550 گونه پرنده (نزدیک به کل پرندگان اروپا) در تمام فصول سال و در بیشتر مناطق، قابلیت‌های بسیاری برای اجرای برنامه های پرنده‌نگری دارد. برای اینکه بدانیم چگونه یک پرنده نگر باشیم یا چگونه پرندگان را بشناسیم می توانید مقالات پیش را مطالعه کنید. از آنجا که بیشتر گونه‌های پرندگان در مناطق دور از هیاهو و آلودگی شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند، جستجو و دیدن آنها در مناطق طبیعی همچون تالاب، بیابان، جنگل و کوهستان با موفقیت بیشتری همراه خواهد بود. می توان از این پتانسیل برای توسعه پایدار روستایی استفاده نمود.

می توانید برای دانستن راهنمای پرنده نگری در تالاب ها که از دیگر مطالبی است که منتشر نموده ایم آن را بخوانید. اما این مطلب به همت و قلم آقای امین اخوت نگاشته شده است.

با توجه به مطالبی که در بالا گفته شد، روستاها به عنوان مکان‌هایی که در عین دوری از غوغای شهر و نزدیکی به طبیعت بکر، قابلیت اسکان و پذیرایی از گردشگران را دارند، می‌توانند از این شاخه‌ی لذت بخش و رو به رشد اکوتوریسم بهره مناسبی ببرند. ضمن اینکه این که پرنده نگری نقش به سزایی در توسعه پایدار روستایی دارد.البته این موضوع، مشروط به ارتباط گردشگران با جامعه محلی بوده که می‌تواند به صورت‌های مختلف نظیر به کارگیری راهنمای محلی برای شناسایی محل های مناسب حضور پرندگان، اسکان در اقامتگاه‌های بوم‌گردی، تهیه غذا و مایحتاج و خرید سوغاتی و بهره گیری از سایر خدمات جامعه روستایی باشد.

ارزش و نتیجه پرنده نگری در روستاها

نتیجه این تعامل علاوه بر رونق تورهای پرنده نگری، کمک به توسعه پایدار روستایی خواهد بود. هنگامی که جوامع محلی به ارزش حضور پرندگان مختلف در روستاها یا اطراف آنها پی ببرند، لذت کاذب شکار، اسارت گونه‌ها و یا بی تفاوتی نسبت به عوامل تهدیدزا، جای خود را به تلاش برای حفظ آنها در طبیعت خواهد داد و با آموزش این نکته که حفظ جانوران بدون سلامت زیستگاه امکان پذیر نیست، از تخریب زیستگاه ها ( نظیر قطع بی رویه درختان ، چرای بیش از حد دام و غیره ) جلوگیری به عمل خواهد آمد.

راهکارها

آنچه جهت تحقق این موارد ضروری به نظر می‌رسد: وجود اراده برای آموزش هم برای جوامع محلی و هم برای گردشگران است. همانطور که راهنمایان آگاه طبیعت، علاوه بر لذت پرنده نگری، روش‌های جلوگیری از آسیب به طبیعت و حیات وحش را به همراهان خود آموزش می دهند، ساکنین روستاها و خصوصاً فرزندان آنان نیز می‌بایست از چنین امکانی برخوردار باشند. به نظر نگارنده، بخشی از این وظیفه بر دوش ارگان‌های مرتبط ( سازمان محیط زیست، شوراهای روستایی، سازمان های مرتبط با گردشگری و غیره ) و بخشی بر عهده پرنده‌نگران، راهنمایان طبیعت و فعالان محیط زیست خواهد بود.

نقش اقامتگاه های بوم گردی

در این زمینه از نقش اقامتگاه‌های بوم‌گردی نباید غافل شد که با شناسایی سایت‌های مناسب حضور پرندگان در اطراف خود و پیشنهاد تورهای پرنده نگری به مهمانان، می توانند نقش مهمی در این خصوص ایفا کنند. حتی در سال‌های اخیر اقامتگاه‌هایی با بهره گیری از نام پرندگان شاخص مناطق ثبت شده‌اند و بعضاً از عناصری نظیر لانه فعال پرندگان ، عکس گونه‌های موجود و یا مجسمه‌های پرندگان در محیط خود استفاده کرده‌اند که موجب کنجکاوی مهمانان و علاقمندی آنها نسبت به این مقوله و جذب گردشگران بیشتر می‌گردد. با امید به اینکه با درک صحیح از این مواهب الهی بتوان به بهترین نحو جهت توسعه پایدار روستایی بهره جست و این میراث را بهتر از گذشته به آیندگان سپرد.

پرندگان مهاجر، مهمان‌هایی دوست داشتنی

بسیاری از حیوانات و پرندگان مهاجرت می‌کنند تا از شرایط نامطلوب آب و هوایی و کمبود غذا دور گردند. بعضی از پرندگان مهاجر ، مسافت کوتاهی را طی می‌کنند، درحالی که گونه‌های دیگر پرنده ها هزاران کیلومتر از محل تولید مثل خود دور می‌شوند. مهاجرت مختص پرندگان نبوده و ممکن است در بسیاری از موجودات دیگر مانند پستانداران،ماهی ها و حشرات و.. دیده شوند. گونه‌های زیادی از قبیل خفاشها، بیزونها ،نهنگها، کوسه ها، گوزنها، غازها، دلفینها، مارهای آبی، فیلها، قورباغه ها، شته ها، بلبلها، شاهینها، ماهی ها و بسیاری از گونه های پرندگان آبزی و کنار آبزی مهاجرت می کنند. تخمین زده می شود که هر ساله حدود 50 میلیارد قطعه پرنده در کره زمین مهاجرت می کنند. سفری خسته کننده که با تغییراتی در وزن، رژیم غذایی، فیزیولوژی و رفتار پرندگان همراه است. مهاجرت پرندگان احتمالا پر رمز و راز ترین رفتار این جانداران است. راز مهاجرت پرندگان و دلیل یا دلایل مهاجرت در پرندگان هنوز به طور کامل شناخته نشده است. مشاهده پرندگان مهاجر تالاب های ایران از زیبایی های طبیعت کشور است که از پتانسیل های پرنده نگری در ایران محسوب میگردد. برای پرنده نگری در تالاب های کشور بهتر است در ابتدا دانش خود را در زمینه ی پرندگان ایران و پرنده نگری و مهاجرت پرندگان به ایران در زمستان افزایش دهید.

اشکال مختلف مهاجرت پرندگان :

همه مهاجرت ها در پرندگان از طریق پرواز صورت نمی گیرد، برخی گونه‌ها مانند پنگوئن‌ها ممکن است از طریق شنا کردن یا پیاده روی مهاجرت کنند. برخی پرندگان مهاجر مانند بادخورک‌ ها و اغلب سسک‌ ها شب ها مهاجرت می‌کنند و روزها برای تجدید قوا در محل جدید مشغول تغذیه می شوند. پرندگانی نظیر درناها بطور دسته جمعی و بصورت 8 پرواز میکنند. طولانی ترین مسیر مهاجرت در پرندگان متعلق به پرنده‌ای است به نام پرستوی دریایی قطبی ، این پرنده قهرمان پرواز بوده و هرساله مسافتی حدود 24هزار کیلومتر از قطب شمال تا قطب جنوب را طی می‌کند. رکورد دار بیشترین زمان پیوسته پرواز، بادخورکها هستند آنها ممکن است چند ماه در آسمان درحال پرواز باشند و جایی فرود نیایند.
((گیلانشاه حنایی)) را می توان رکورد‌دار بیشترین مسیر طی شده به طور پیوسته و بدون استراحت بر روی کره زمین دانست.

مسیرهای اصلی مهاجرت پرندگان در ایران در زمستان و بهار :

مهاجرت پرندگان و پرندگان مهاجر و دلایل مهاجرت

حدود 340 گونه از پرندگان ایران مهاجر می‌باشند که حدود 100 گونه از آنها مهاجر عبوری از کشور ما می باشند. در ایران چند مسیر مهاجرتی کلی در پرندگان دیده می شود:

الف) مسیر شمال به جنوب یا مسیر مهاجرت پرندگان از سیبری که توسط بسیاری از گونه های مهاجر هر ساله اتفاق می افتد، نمونه این گونه مهاجر را می‌توان در جغد تالابی دید که هر ساله پاییز به کشور ما آمده و تا مناطق جنوبی کشور پراکنش می یابد.


ب)مسیر شمال شرقی به جنوب غربی، که غالب پرندگان مهاجر ایران را شامل می شود. برخی از این گونه‌ها تا آفریقا پیشروی میکنند. نمونه بارز این گونه مهاجر را در بلبل خالدار، سبزه قبا و بلدرچین و.. مشاهده کرد.


ج)مسیر شمال غربی به جنوب شرقی:که تعداد نسبتاً کمی از گونه های ایران را شامل می‌شود: زرده پر سر سیاه، مگس‌گیر سینه سرخ، زرده پر سر خاکستری

مهمترین زیستگاه های پرندگان مهاجر در ایران :

ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی، پستی ها و بلندیها و شرایط اقلیمی ،تالابهای دائمی و موقت بسیاری دارد. زیستگاههای تالابی از مهمترین زیستگاه های پرندگان مهاجر در جهان هستند در ذیل به چند مورد از بهترین زیستگاههای پرندگان مهاجر در ایران اشاره می‌کنیم:


– پرندگان مهاجر تالاب انزلی:

از مهمترین مناطقی است که بهترین شرایط را برای گذران زمستان پرندگان مهاجر فراهم می‌سازد. تنوع پوشش گیاهی تالاب سبب جلب و جذب پرندگان به سمت تالاب شده و تاکنون حدود 243 گونه پرنده‌ آبزی و خشکی‌زی در این تالاب مشاهده شده است.

مهاجرت پرندگان به تالاب های ایران در زمستان
– مهاجرت پرندگان به تالاب میانکاله:

تالابی با اهمیت بین المللی است که در کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است. هرساله در فصل پاییز این تالاب پذیرای صدها هزار پرنده همچون: فلامینگو، باکلان، قو، پلیکان، مرغابی و عقاب دریایی دم سفید است.

  • پرندگان مهاجر دریاچه ارومیه :

دریاچه ارومیه پذیرای بزرگترین کلونی های تولید مثلی فلامینگو در ایران و پلیکان سفید است. دریاچه ارومیه زیستگاه زمستان گذرانی گروههای آبزی از مرغان آبزی (به ویژه اردكها و مرغان دراز پا) است.از گونه های درمعرض تهدید در حوزه اکولوژیکی دریاچه ارومیه می توان به باکلان بزرگ، اردک بلوطی، غاز پیشانی سفید کوچک، خروس کولی دشتی، عروس غاز، میش مرغ، اردک مرمری، متای پاسرخ، اردک سرسفید، دلیجه کوچک نام برد.

– پرندگان مهاجر منطقه حفاظت شده حرا :


تاکنون حدود 203 گونه در این منطقه گزارش شده است. این ذخیره‌گاه در سراسر سال برای پرندگان زیستگاه مهمی بوده و از مکانهای مهم زادآوری اگرت ها، حواصیل ها، پرستوها و گلاریول ها، حواصیل هندی، سلیم خرچنگ خوار، اگرت بزرگ، اگرت ساحلی، فلامینگو، سلیم خواران، حواصیل بزرگ، گیلانشاه خالدار، پلیکان پا خاکستری، پلیکان سفید، لک لک سیاه، عروس غاز و پرندگان شکاری مانند عقاب شاهی، بحری و شاهین در فصل تابستان، پاییز و زمستان به شمار می‌رود.

– پرندگان پارک ملی کویر:

مهاجرت پرندگان در ایران

پرندگان مهاجر

پارک ملی کویر دارای اقلیم خشک و بیابانی است و بیشتر بارندگی آن در ماههای آبان تا اردیبهشت صورت می گیرد. هرساله پرندگان مهاجری چون فلامینگو، آنقوت،سرسبز و خوتکا به اب بندهای این منطقه می آیند. پرندگان پارک شامل کبک، تیهو ، زاغ بور، هوبره، انواع گنجشک، سهره، چکاوک، پرستو و انواع پرندگان شکاری از جمله عقاب طلایی، سنقر، سارگپه، شاهین، بحری و دلیجه است. پارک ملی کویر تنها زیستگاه زاغ بور ایرانی است.

جمع بندی:

کاکایی سر سیاه کوچک

مرغ دریایی نامی آشنا به گوش همه ی ماست. اما آیا میدانید مرغ دریایی اصلا وجود خارجی ندارد؟ این اسم نامی است بومی که به تمام پرندگان سفید رنگ قابل مشاهده بر فراز ساحل داده میشود. در واقع اغلب پرندگانی که ما به اسم مرغ دریایی میشناسیم، کاکایی هستند و از میان کاکائی هایی که میبینیم، اغلب آن ها کاکائی سر سیاه کوچک اند! از کاکایی سر سیاه کوچک بیشتر بدانیم و با این پرنده آشنا شویم. قطعا با شناخت بیشتر این پرنده، از مشاهده ی آن حین پرنده نگری بیشتر لذت خواهیم برد.

جست و جو کاکایی ها برای غذا بر روی آب

عکاس: پگاه میرزایی

شاید وقتی که به محل کار یا برای تفریح بـــه نواحـــی ساحلی اعم از‌رودخانه‌ها و دریاچه های دور و‌نزدیک شهر خود تشریف می‌برید دسته‌ای از مرغان دریایی پر هیاهو را دیده باشید. اینها مرغان دریایی نیستند و برای خودشان نام دارند. این پرندگان کاکایی نام دارنــــد که با شوق و‌حرارت در حال جست و جوی غذا در هر مسیل و رودخانه‌ای هستند. یکی از بزرگ‌ترین مراکز تجمع این پرندگان در‌کشور، پل چشمه کیله در شهر تنکابن و پل نادری بر روی رود کارون در شهر اهواز است.

رژه زیر پرچم کاکایی های سر سیاه کوچک و جوان

عکاس: حمید جباری

کاکایی سر سیاه کوچک بــــه انگلیســـی (Black-headed Gull) جزء کاکایی‌های به نسبت کوچک و معمول ترین نوع کاکایی است که در قاره اروپا و آسیا و سواحل شرقی و شمال غربی آمریکا و‌کانادا و شمال و مرکز آفریقا یافت می‌شود. این کاکایی دارای جمعیت زیادی است که در شرق و شمال اروپا به صورت بومی و غیر مهاجر زیست می‌کند و در پاییز و زمستان از عرض های شمالی یعنی کشورهای شمال و شرق اروپا مثل استونی و‌انگلستان مسافت های سه تا پنج هزار کیلومتری را برای رسیدن به نقاط مختلف کشورمان ایران طی می‌کند. مهاجرت آنها گروهی و در جمعیت های زیاد است و‌عبور آنها از مناطق شهری و مسکونی در فصول سرد سال چشم نواز است. جالب اینجاست که کاکایی سرسیاه کوچک یا‌یوریکامومه (به ژاپنی) در سال ۱۹۶۵ میلادی در‌جایگاه پرنده، نماد شهر توکیو انتخاب شد. همچنین یکی از خطـــوط قطـــار توکیو به نــام خط یوریکامومه به نام این پرنده نامگذاری شده‌است.

اجتماع کاکایی های سرسیاه کوچک

عکاس: حمید جباری

کاکایی سرسیاه کوچک به طور معمول در طول ساحل، در لنگرگاه‌ها، در مسیر رودخانه‌ها، کنار دریاچه‌ها و گاهی در کشتزارها و دور از آب‌های وسیع حتی در مراکز دفن زباله دیده می‌شود. طول این پرنده ۳۸ سانتی‌متر است که وزن آن به 280 گرم می‌رسد. منقار و پاهای این پرنده به رنگ قرمز است. علامت مشخصه این پرنده تغییر رنگ سر و سفید شدن آن و وجود نقـــاط سیاه در طول زمستان است درحالی که در فصل بهار و‌تابستان سر آنها رو به سیاه شدن می کند و این امر به دلیل جذاب تر شدن آنها در فصل زادآوری‌است. در دو تا سه سالگی بالغ می‌شوند و طول عمر به‌نسبت زیادی دارند و به طور متوسط 12 سال عمر می‌کنند، اما طول عمر آنها تا 33 سال نیز می‌رسد. حتی یک نمونه کاکایی سرسیاه کوچک 63 ساله نیز تا به‌حال ثبت شده است. این پرنده همه چیز خوار بوده و از زباله تا ماهی و‌حتی میوه تغذیه می‌کند. در بیشتر شهرهای کشور دیده می‌شود و مردم عزیز به رسم مهمان نوازی از این پرندگان با تکه های نان و پفک پذیرایی می‌کنند در حالی که تکه‌های نان با جذب آب بزرگ شده و در برخی موارد سبب خفگی و تلف شدن این

پرندگان مسافر و خسته از‌راه می شوند. بهترین راه تغذیه کاکایی ها، خرید مقـــداری ماهی کیلکا و هدیه دادن آن به پرندگانی است که انرژی و جنب و جوش را با پروازهای گروهی و زیبا و جیغ‌هـــای تیز و کوچک خود به شهــــر ما می‌آورند.از امروز با دقت بیشتری به مرغان دریایی نه کاکایی‌هایی که در دریاچه ها یا رودخانه های شهرمان پرواز می‌کنند نگاه کنیم و از دیدن آنها لذت ببریم.

کاکایی سرسیاه کوچک در شکل تابستانه

نگارندگان: حمید جباری و پگاه میرزایی

گلو آبی برای اولین بار در نائین:: معرفی گلو آبی

گلو آبی ، از زیبا ترین پرندگان مهاجر کشور است که به تازگی در نایین مشاهده گردیده است.

برای اولین بار در شهرستان نائین از پرنده زیبا و کوچک گلوآبی تصویربرداری شد و به لیست پرندگان این شهرستان اضافه شد. به آوای بوم، مهدی جلالپور کارشناس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان نائین در هنگام پایش زیستگاه های  آزاد شهرستان موفق به تصویر برداری از این گونه زیبا شد.

خصوصیات گلو آبی

گلو آبی گنجشک سانی زیبا از‌راسته گنجشک سانان و تیره مگس گیران است که ظاهری آراسته با گلویی به رنگ آبی روشن و درخشان دارد. این پرنده خجالتی بیشتر زمان خود را صرف پیدا کردن غذا می گذارد که بیشتر از بی مهرگان مانند مورچه،حشرات و سوسک‌ها و عنکبوت‌ها، آنها را از‌روی ساقه‌ها و برگ گیاهان جمع آوری می‌کند. صدای این پرنده بسیار متنوع و دلنشین است و‌صــــدای بلبــــل را تداعــــی می‌کنــــد. این پرنده در  بیشه‌زارهای کوهستانی و زمستان‌ها در نیزارها و پوشش متراکم حاشیه‌ تالاب‌ها و پرچین‌ها به سر می‌برد. در ایران، زمستان‌ها و پاییز به نسبت فراوان و‌به صورت مهاجر عبوری در بیشتر نقاط مناسب زیستگاهی دیده می‌شود. در استان اصفهان در پاییز و زمستان در‌اطراف نیزارها و آبگیرهامشاهده‌می‌شود.

اگر علاقه به مشاهده ی این گونه ی زیبا در طبیعت دارید، پیشنهاد میکنیم با پرنده نگری بیشتر آشنا شده و اصول شناسایی پرندگان را بهتر بیاموزید تا بتوانید گلو آبی را در طبیعت یافته، از مشاهده ی آن لذت ببرید و از آن تصویر برداری کنید. 

متن و تصویر گلو آبی: مهدی جلالپور

 

زاغ بور ، پرنده ای منحصر به فرد در ایران

زاغ بور با نام علمی Podoces pleskei و نام انگلیسی Pleske’s Ground Jay از تیره کلاغیان (Corvidee) و راسته گنجشک سانان (Passeriformes) می باشد . “زاغ کویری” ، “دو دوان” و یا “شهید کنو” نامهای دیگر زاغ بور است. با خصوصیات فیزیکی، مشخصات ظاهری، زیستگاه و عوامل تهدید زاغ بور در زیر بیشتر آشنا خواهید شد. 


مشخصات ظاهری زاغ بور:


به لحاظ اندازه و فرم کلی شبیه به هدهد بدون تاج‌سر است . حدود 24 سانتی‌متر طول دارد. رنگ پر و بال نخودی یا خاکی مایل به قهوه ای و در یک دید کلی نخودی متمایل به نارنجی با سیمای بور رنگ به نظر می‌رسد. دارای منقار بلند و قوی با کمی خمیدگی روبه پایین می‌باشد از انتهای منقار لکه سیاهی مانند یک رگه تا چشم‌ها دیده می شود. همچنین لکه سیاهرنگ مثلثی شکل در بالای سینه و زیر گلو وجود دارد.
شاه بال‌ها سیاه بسیار براق که انعکاسی از رنگ متالیک سبز دارد بوده و در عرض شاه بال‌ها دو نوار سفید دیده شده و بطور کلی بال‌ها سیاه وسفید به نظر می‌رسد که در پرواز کاملاً مشخص است. دم نسبتاً بلند بوده که در مواقع زیادی آن را می‌گستراند و بصورت پره مانند نگه می‌دارد. نر و ماده این پرنده شبیه به هم هستند.


زیستگاه زاغ بور:


زاغ بور در عمق زیستگاه‌های دشتی و ماسه‌ای استپی و بیابانی ایران مرکزی و نواحی شرقی کشور با نوع پوشش گیاهی پرآکنده و یا عرصه‌های پوشیده از قیچ زارها، درمنه‌زارها و نواحی پیرامونی تاغ‌زارها دیده می‌شود. البته برحسب رفع نیازهای زیستی و بر حسب شرایط محیطی ممکن است از ناهمواری‌ها و نواحی دشتی به کوهپایه ها، تپه ماهورهای کوتاه، مسیل‌ها و رودخانه‌ها و تپه‌های ماسه ای و تاغ‌زارها نیز رفت وآمد نماید. در این میان قیچ زارها از ارجحیت بالاتری برای زاغ بور برخوردار است.
زیستگاههای شرقی وشمالی استان اصفهان و بیابان‌ها و مناطقی از استانهای سمنان، یزد، کرمان، سیستان و بلوچستان حوزه پراکنش این گونه شاخص می‌باشد.


رفتار و صدای زاغ بور :

 

صدای زاغ بور

رفتار زاغ بور

زاغ بورپرنده‌ای بسیار متحرک و چابک می باشد. دویدن را بر پرواز ترجیح می دهد. زاغ بور معمولاً بر روی زمین راه رفته و در مواجهه با انسان و خطرات می‌دود و هرز گاهی بر بالای بوته های قیچ و درمنه ویا بوته‌های بلند دیگر نشسته و مجدداً با دویدن و پروازهای متوالی از خطر دوری می‌جوید. البته در بسیاری از مواقع با دیدن انسان فرار نمی‌کند ولی فاصله ایمنی را کاملاً رعایت کرده و حرکات انسان را کاملاً زیر نظر دارد. این پرنده بصورت جفت و یا تکی دیده می‌شود . زاغ بور قلمرو طلب بوده و این قلمرو طلبی در دوران تولید مثل تشدید می‌شود. بطوریکه اگر دریک محلی یک جفت دیده شدند معمولاً تا شعاع 500 متر پیرامونی زاغ بور دیگری دیده نمی‌شود.


صدای این پرنده در شرایط عادی ضعیف وکوتاه با حدود 10 نوت درثانیه و شبیه صوت ((پی پی پی پی پی ) می‌باشد و یا در فصل تولید مثل آواز و صدایی بسیار آهنگین و دلنشین با آوازی ممتد و معمولا 3 تا 6 ثانیه ای دارد. رفتارهای این پرنده در هنگام احساس خطر و نزدیکی انسان و یا یک طعمه خوار به آشیانه و یا جوجه ها بسیار هوشمندانه و جالب توجه است بطوریکه به سرعت در بالای بوته ها حاضر شده و با آوازهای زیر و پی در پی و پهن کردن وگستراندن پرهای دم سعی در فریب دادن انسان دارد. همچنین با رفتار نزدیک شدن‌های سریع به انسان و پرواز و یا دویدن مجدد و جابجا شدن‌های هدفمند می کوشد انسان را از آشیانه دور نماید و جوجه ها نیز فرصت مخفی شدن را داشته باشند.


تغذیه و رژیم غذایی زاغ بور :


زاغ بور هم از حشرات و بندپایان و هم از دانه‌های گیاهی مغذی استفاده می‌نماید این پرنده در طول روز با تلاش مستمر و راه رفتن‌ها وتحرک زیاد حشرات راشکار نموده و با منقارهای قوی خود سطوح خاک و منابع غذایی گیاهی را بررسی نموده و از لارو حشرات و دانه های گیاهی تغذیه می‌نماید. همانند سایر کلاغ‌سانان عادت دارد که دانه های گیاهی زیادی را بدست آورد و حتی نیاز مازاد خود را برای روزها و فصولی که منابع کمتری در دسترس است در زیر خاک و در محلهای خاص مخفی و ذخیره نماید و از آنجا که احتمال دارد به دلیل فراموشی محل و یا عدم ایجاب شرایط محیطی ، نتواند از بسیاری از آنها استفاده نماید، به انتشار بذرها و رویش گیاهان کمک نماید.


تولید مثل زاغ بور :


این پرندگان در فصل جفت گیری که اواخر زمستان و اوایل بهار می باشد حرکات نمایشی ویژه ای همراه با آوازهای مختلف انجام می دهند. این فعالیت‌ها موفقیت در جفت‌یابی و جفت‌گیری و حفاظت از قلمرو را بیشتر می‌نماید. زاغ بور در میان ویا بالای بوته‌های خاص از جمله قیچ، درمنه، پرچم، تارون لانه اش را می‌سازد لانه‌ها همواره از سطح زمین فاصله دارند.

معمولاً اسکلت لانه از قطعه‌های کوچک بوته‌های خشک و شاخ و برگ گیاهی بنا شده و کف آن را با الیاف گیاهی و گل و یا اگر پشم از چهارپایان در دسترس بود می‌پوشاند این پرنده متناسب با شرایط کلی محیطی از جمله دما و پیش و پس بودن فصل رویش گیاهان از اواسط زمستان و حتی تا اوایل اردیبهشت 4 تا 6 عدد تخم با زمینه سفید شیری رنگ و خالدار می‌گذارد. پس از حدود 15 تا 20 روز محافظت از تخم ها، جوجه ها از تخم بیرون می آیند.

جوجه‌های تازه متولد شده دارای چشم های بسته و بدنی بدون پر هستند . مادر و پدر پس از تولد جوجه‌ها تلاش زیادی را برای محافظت و تغذیه آنها بعمل می‌آورند.لارو حشرات بویژه پروانه‌ها مهمترین منبع غذایی جوجه‌ها می‌باشند پس از حدود 13 تا 20 

روز جوجه‌ها از لانه بیرون می‌آیند و بدنبال والدین می‌روند تا آداب و رسوم و مهارت‌های زندگی و سازگاری با شرایط متغیر محیطی را بیاموزند و به این ترتیب بقاء و چرخه حیات خود را استمرار بخشند.زاغ بور بالای لانه و به اصطلاح سقف آن را با شاخه های گیاهی پوشش داده و استتار می‌نماید این وضعیت تخم جوجه را در برابر عوامل جوی از جمله آفتاب شدید ، طوفان و یا 

باران‌های شدید و تگرگ محافظت نموده و ضمن آنکه 

احتمال کشف لانه توسط پرندگان شکاری و سایر طعمه خواران را بسیار پایین می‌آورد.

 

اهمیت اکولوژیکی و گردشگری زاغ بور:


اهمیت فوق العاده اکولوژیکی، ژنتیکی و گردشگری زاغ بور زمانی بیشتر مشخص است که بدانیم فقط زاغ بور گونه منحصر به فرد ایران است. به گونه های خاص و ب ینظیری مانند زاغ بور، اندمیک گفته میشود. گونه های اندمیک به جهت محدود بودن به زیستگاه های خاص و مشخصی از جغرافیای کره زمین ارزش، اعتبار و اهمیت ویژه ای برای کشور مربوطه دارند.

عکس زاغ بور

بی تردید زاغ بور علاوه بر ارزش های بی نظیر اکولوژیکی ژنتیکی که نگین زرینی از میراث طبیعی و تنوع زیستی ملی وجهانی است، یک گنجینه بزرگ گردشگری و ژنتیکی برای ایران است و در صورت معرفی بیشتر و برنامه ریزی اصولی میتواند گردشگران بیشماری را از اقصی نقاط جهان رهسپار ایران کند و به این ترتیب نقش تاثیر گذاری در ارز آوری، توسعه اقتصادی، اشتغالزایی جوامع محلی، اعتلای حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی و حتی توسعه مراودات بین المللی داشته باشد، چرا که برای دیدن این پرنده منحصر به فرد از هر جای دنیا باید به ایران سفر کرد. برای مشاهده زاغ بور باید به بیابان های مرکزی ایران سفر کرد و به برکت تماشای زاغ بور از دیدن گونه های شاخص و ارزشمند دیگری از جمله صدها گونه نادر و جذاب جانوری و گیاهی که دارای زیستگاه مشترک با زاغ بور بوده، لذت برد.

عجایبی از کلاغ‌ها !

کلاغ سیاه ها و دیگر گونه ها از خانواده کلاغ ها، از جمله پرندگانی هستند که به وفور در سطح شهر و در معابر عمومی دیده می شوند. پرندگان به پارک ها و فضاهای مختلف شهری می آیند . از این رو گفته هایی در مورد زیست و رفتار این پرنده نیز نسبتا زیاد است. یکی از گفته هایی که در مورد پرندگان شنیده می شود میزان هوش در پرندگان است. برترین های دنیای پرندگان را می توانید در مقاله مربوط به آن بخوانید که در آن به کلاغ ها به عنوان باهوش ترین پرنده نیز اشاره کرده است. اما به راستی حقایق کلاغ ها چیست؟

کلاغ‌

کلاغ‌ها در ردیف باهوش‌ترین پرندگان جهان قرار دارند و قادر به حل مسائل پیچیده‌ای هستند. آنها در طی آزمایشات متعدد، هوش سرشار و حافظـــه‌ قدرتمنـــد خـــود را بـــه اثبات‌رسانده‌اند. کلاغ‌ها در کار تشخیص چهره، تخصص فوق‌العاده‌ای دارند و دارای حافظـــه‌ای هستند که به شکل مادام‌العمر تصویر افراد خوب و بد را برایشان نگهداری می‌کند.
در طی آخرین آزمایشاتی که در این‌ باره انجام گرفته، نتایج حیرت‌آور آن، دانشمندان را با این پرسش سخت رو به‌ رو کرده که کلاغ‌ها به چه منظوری این حجم از اطلاعات را به‌صورت مادام‌العمر نگهداری می کنند و حتی به‌صورت وراثتی به نسل‌های بعد هم انتقال می‌دهند.

رفتگران طبیعت

کلاغ‌ها در زمره رفتگران طبیعت هستند که در پاک نگاه داشتن آن سهم بسزایی دارند. آنها همچنین از نظافت لانه خود نیز به دقت مراقبت می‌کنند. جوجه کلاغ‌ها از بدو تولد یاد می‌گیرند که فضولات خود را در لانه رها نکنند و به‌جای آن در هنگام حضور و آمادگی والدین و به طور معمول پس از تغذیه، فضولاتشان را به درون منقار والدین می‌ریزند و آنها نیز بلافاصله به‌سوی مکانی دیگر برای دفع آن پرواز می‌کنند و این جریان به‌دفعات در طول روز تکرار می‌شود.

کلاغ ابلق

کلاغ‌های ابلق(معمولی) در آسمان و در هنگام پرواز بسیار قوی ظاهر می‌شوند و کمتر پرنده‌ای وجود دارد که یارای مقابله با آنها را در هنگام پرواز داشته باشد، آنها همچنین از معدود پرندگان روزفعالی هستند که شب‌ها نیز قادر به پرواز بوده و حتی دیده شده که آموزش پرواز شبانه را برای جوجه‌های خود به اجرامی‌گذارند.
برخی از گونه‌ها از جمله کلاغ‌های ابلق‌ و کلاغ‌های سیاه بسیار اجتماعی هستند. در بین اجتماعات کلاغ‌های ابلق که در حاشیه شهرها و در نزدیکی آبگیرها زندگی می‌کنند، دیده شده که آنها ساعتی قبل از غروب آفتاب، در کنار آبگیرها گردهمایی‌های بزرگی تشکیل می‌دهند و همزمان به نظافت و همنشینی با یکدیگر می‌پردازند.

مهاجرت

کلاغ‌های سیاه نیز که زندگی مهاجرتی دارند در آغاز سفر، کلونی‌های بسیار بزرگی که به طور معمول تا حدود ده ها هزار پرنده را دربرمی‌گیرد، تشکیل می‌دهند و اقدام به مهاجرت می‌کنند. سلسله مراتب قدرت و تقسیم وظایف در بین این دوگونه کلاغ به شکل‌های گوناگونی وجود دارد

در نواحی مرکزی ایران، اصفهان یکی از مقاصد مهاجــــرت هزاران کلاغ سیاه است که از ابتدای پاییز تا اواخر زمستان مهمــــان ایــــن منطقــه می‌شوند. کلاغ‌های سیاه روزها را در مزارع حاشیه شهر به تغذیه می‌پردازند و در هنگام غروب آفتاب بر روی درختان بلندی در همان مناطق گرد هم می‌آیند، دقایقــی را به استراحت و همنشینی می‌گذرانند و همزمــــان اقدام بــــه سازماندهی مجدد گروه می‌کنند و بلافاصله بعد از غروب آفتاب که تاریکی بر زمین چیره می‌شود پرواز شبانه خود را به سمت مناطق امن خارج از شهر آغاز می‌کنند.

در بین اعضای این گروه‌ها، برخی دارای وظایف بیشتری برای سازماندهی و راهبری گروه هستند که عصرهنگام با پرواز در منطقه و استفاده از آواهای خاص، افراد گروه را به گردهمایی قبل از پرواز هدایت می‌کنند و تا لحظه حرکت، این عمل تکرار می‌شود.

غراب

غراب بزرگ‌ترین عضو خانواده کلاغ‌هاست که در نواحی مختلف ایران در بیابان‌ها و کوهستان‌ها دیده می‌شود. غراب ها کمتر به‌صورت اجتماعی دیده می‌شوند و بیشتر به شکل خانوادگی در قلمرو گسترده خود زندگی می‌کنند. آنها بینایی بسیار قوی دارند به‌طوری‌که از فواصل بسیار دور و از بلندای آسمان وجود غذا بر روی زمین را تشخیص می‌دهند.

در جریان یک تحقیق کوتاه مدت بر روی یک خانواده غراب که توسط موسسه پرنده شناسان آوای بوم در حاشیه شهر اصفهان انجام گرفت، به وضوح مشخص شد که این خانواده غراب از کیلومترها دورتر حضور محقق را که هر روز مقداری غذا برای آنها می‌برد، تشخیص می‌دادند و به سرعت در محل حاضر می‌شدند.

در ابتدای این تحقیق محل ملاقات با این پرنده‌ها در ارتفاعات بالا بود، اما پس از گذشت مدتی، زمانی که صعود به ارتفاعات بالا میسر نشده بود، در آن چند روز غراب‌ها با احتیاط فراوان به ارتفاع پایین می‌آمدند. در جریان این تحقیق مشخص شد که تغذیه دستی پرندگان وحشی، گذشته از مضرات بسیاری که کارشناسان گوشزد می‌کنند باعث تداخل و هرج و مرج در قلمرو پرندگان و درگیری آنان می‌شود، همچنین تغذیه دراز مدت می‌تواند توانایی پرندگان در رقابت بر سر غذا و قلمرو را مختل کند.

از دیگر مشاهدات این تحقیق این بود که غراب‌ها نیز همانند بسیاری از پرندگان دیگر در هنگام پرواز قدرت مانور کافی برای مقابله با کلاغ‌های ابلق را ندارند به همین دلیل غذا را تا ارتفاعات بالا به‌صورت پیاده حمل می‌کردند و پس از اطمینان از دور شدن کافی از ابلق‌ها به پرواز در می‌آمدند. شایان ذکر است که حضور کلاغ‌ها در طبیعت به‌عنوان رفتگرانی پرکار، مفید و ضروری است. همچنین برخلاف تصور عامه، کلاغ‌ها از جمله کلاغ های سیاه نیز همانند بسیاری از جانداران دیگر از روش‌های کنترل جمعیت تبعیت می‌کنند مگر در مناطقی که انسان با تخلیه و رهاکردن زباله‌های خود و دخالت‌های دیگر در اکوسیستم‌ها، نمودارهای جمعیتی این پرندگان را دستخوش تغییرات زیان‌آور می‌کند.

چرا به تماشای پرندگان میرویم؟ آشنایی بیشتر با پرنده نگری

چرا به تماشای پرندگان میرویم؟

چرا به تماشای پرندگان میرویم؟ بارها به نقاط مختلف دنیا رفته و از سفر لذت برده ایم، اما این بار مقصدمان خیلی دور نیست، کافیست به دنیای اطرافمان با دقت بیشتری نگاه کنیم. به سراغ بخشی از طبیعت میرویم که این روزها در زندگی شهری کمتر به آن توجه میشود. روزها از کنارش بی تفاوت میگذریم و شاید اصلا به آن فکر هم نکرده باشیم. موجوداتی که در کنار ما زندگی میکنند و هر کدام سهم کوچکی از هوا، زمین و طبیعت اطرافمان را به خود اختصاص داده اند.

پرندگان و پرنده نگری

موجوداتی که به این سو و آنسو پرواز میکنند و در میان درختان غبار گرفته ی شهر برای خود آشیانه میسازند. آواز زیبای پرندگان، تنوع در رنگ، شکل و رفتار آنها، افراد علاقمند را همواره بسوی خود می کشاند.

پرنده نگری چیست؟ پرنده نگری لذت مشاهده پرندگان آزاد در طبیعت و زیستگاههای آنهاست و میتواند در محیط های طبیعی مانند دشتها، کوهها، تالابها، جنگلها، دریاچه ها و حتی در پارکهای شهر نیز انجام شود. بطور مثال جستجو برای یافتن و تماشای پرنده ای که آشیانه خود را با گل رس، شیره درختان، الیاف گیاهی و…. بر روی صخره های کوه صفه با هنرمندی کامل، شبیه به کوزه میسازد (کمرکولی کوچک) و یا رفتن به طبیعت برای تماشای پرنده ای که برای مهاجرت به شهر ما چند هفته شبانه روز و بدون هیچ توقفی در حال پرواز بوده، جایی برای استراحت فرود نیامده، با شکار حشرات در آسمان خود را سیر کرده و برای خوردن آب با سرعت به سطح آب می آید و با منقار خود کمی آب برمیدارد (بادخورک کوهی) همواره ذهن های جستجوگر و علاقمندان به تجربه های جدید در زمینه طبیعت را به سمت خود جذب میکند.

امروزه در دنیا لذت تماشای پرندگان مختلف به نوعی سرگرمی تبدیل شده که آنرا بنام پرنده نگری (Bird watching) میشناسند. برخلاف تصور عموم، پرنده نگری نام یک رشته علمی نیست و تنها شاخه ای از اکوتوریسم است که به مشاهده و بررسی پرندگان در طبیعت می پردازد. اگر بخواهیم نگاهی علمی به پرندگان داشته باشیم وارد مرزهای علمی بنام پرنده شناسی خواهیم شد که با پرنده نگری تفاوت دارد. کسانی که به عنوان پرنده شناس فعالیت میکنند نگاهی جزیی تر به پرنده ها دارند و بر اساس اهداف تحقیقاتی و مطالعاتی خود آنها را مورد بررسی قرار میدهند، اما یک پرنده نگر تنها بدنبال لذت بردن، کسب تجربه و آموختن از دنیای زیبا و پر رمز و راز پرندگان بوده و آرامشی عمیق را در دل طبیعت برای خود جستجو میکند.

افراد در هنگام فعالیت پرنده نگری و کسب انرژی های مثبت از طبیعت به هیچ عنوان متوجه گذر زمان نشده و عملا ساعتها و گاهی روزها از مشغله کاری و زندگی دور گشته و طبیعت، جسمی سالم و روحیه ای شاد را برای آنها به ارمغان می آورد. همچنین علاقمندان به طبیعت و پرنده نگری دارای روحیه ای لطیف تر و مهربان تر نسبت به سایرین هستند لذا پرنده نگری میتواند شما را در جمع دوستان و آشنایانی قرار دهد که همگی در یک موضوع مفرح و لذت بخش با هم اشتراک نظر دارید و قطعا میتوانید سالها دوستان خوبی برای هم باشید.

چرا به تماشای پرندگان میرویم؟

در ایران که یک منطقه ی گرمسیری محسوب میشود بهترین زمان پرنده نگری به هنگام کوچ بهاره و کوچ پاییزه ی پرندگان است. بیشترین گونه های پرنده را در این فصول میتوان دید، چرا که انواع خاص پرندگان در منطقه ی خود آشیانه نمی سازند و برای دسترسی به محل زندگی بهتر در این فصل ها از شمال به جنوب در قالب دسته ی پرندگان مهاجر اقدام به کوچ میکنند.

پرندگان همه جا هستند و برای دیدن آنها لازم نیست خیلی از محل زندگیتان دور شوید. بخاطر داشته باشید پرنده نگری یک فعالیت تخصصی و تحقیقاتی نیست بلکه هدف از آن تنها لذت بردن و غرق شدن در آرامش و تفکر در باره ی شگفتی های خلقت است. برای اینکه یک پرنده نگر شوید در مرحله ی اول نیاز به حوصله و پشتکار دارید. نیاز نیست همه پرندگان را بشناسید. فقط آنها را تماشا کنید و تفاوتهایشان را دریابید. در مرحله ی دوم سکوت و آرامش را تمرین کنید، در جای مناسبی بایستید و در سکوت از دیدن پرندگان و شنیدن صدای روحبخش آنها لذت ببرید.

پرنده نگری وسایل خاصی نیاز ندارد کافی است بسوی منطقه ای مناسب بروید و آنها را بشنوید و تماشا کنید اما برای آنکه جلوه های بیشتری از رمز و راز زندگی این مخلوقات خداوند را دریابید مرکز پرنده نگری اصفهان مستقر در کوه صفه کلیه وسایل کمکی لازم از قبیل دوربین دو چشمی، تلسکوپ، راهنمای پرنده نگر، کتاب راهنمای پرنده نگری، بروشور، عکس و… را برای شما همشهریان دوستدار طبیعت و پرندگان، در این مرکز فراهم نموده تا با مراجعه به این مرکز بتوانید بصورت اصولی پرنده نگری را در زمان و مکان مناسب شروع و از آن لذت ببرید.

نگارنده: مجید پورهمدانی

منابع مطلب چرا به تماشای پرندگان میرویم؟:

کتاب پرنده نگری تالیف آقای پرویز بختیاری

سایتهای مرتبط با پرندگان و پرنده نگری

پرندگان به پارک می آیند

به نقل از سمّیه امین پور در اصفهان زیبا فضای سبز شهری (پارک های شهری) نقش مهمی در تعیین استانداردهای زندگی شهری به عهده دارند و یگانه مناطقی هستند که امکان آرامش شهرنشینان در اوقات فراغت را بدون خارج شدن از شهر فرآهم می‌کنند. وجود حیات وحش ، به ویژه پرندگان در پارک می‌تواند بر جاذبه‌های پارک بیفزاید. پرندگان به دلیل داشتن صدا و زیبایی‌های خاص و منحصر به فرد، می‌توانند عامل محرکی برای جذب شهروندان به پارک‌ها و فضاهای سبز شهری شوند.

پرندگان، گونه‌های غالب جانوری را در بسیاری از فضاهای سبز تشکیل می‌دهند. به همین جهت در ارتباط با موقعیت آب و هوای منطقه و وضعیت پوشش گیاهی در فصول مختلف، پرندگان مهاجر متفاوتی وارد فضای سبز شهری شده یا از آن کوچ می‌کنند و در نتیجه روی اکوسیستم آن منطقه اثر گذاشته یا از آن متأثر می‌شوند. پرندگان بازگو کننده وضعیت اکولوژیکی محیط زیست خود می‌باشند و با داشتن خصوصیاتی چون توانایی زندگی در محیط‌های مختلف، امکان استفاده از مواد غذایی گوناگون و مشاهده آسان آن‌ها، از شاخص‌های مناسب محیطی در شهرها به شمار می‌روند. گونه‌های پرنده موجود در پارک‌ها با کمک به فرآیندها‌ی اکوسیستم مانند گرده افشانی، کنترل حشرات و پراکنش گیاهی، موجب حفظ سلامتی این مناطق می‌شوند.

تأثیر فضای سبز شهری در غنای گونه ای پرندگان

در پارک‌هایی که از نظر مدیریتی در سطح بالاتری قرار دارند، غنای گونه ای به مراتب بیشتر است. تنوع و ساختار پوشش گیاهی، موجب افزایش مواد غذایی و تنوع بیشتر پناهگاه و فرآهم کردن نیازهای آشیانه‌ای می‌شود و در نتیجه تنوع پرندگان نیز بیشتر می‌شود. غنای گونه‌ای پرندگان در مناطق شهری وابسته به اندازه، شکل و پوشش گیاهی موجود است و در پارک‌هایی که دارای فرم‌های رویشی درختی و درختچه‌ای است، در مقایسه با پارک‌هایی که سطوح وسیعی از آن به چمن اختصاص یافته بیشتر است و بنابراین حفاظت از تنوع ساختاری پارک‌ها در حفاظت از پرندگان مؤثر می باشد.

در پارک ها و فضاهای سبز شهری هرچه تنوع گونه‌های گیاهی بیشتر باشد، آشیان‌های بیشتری به وجود می‌آید. گیاهان بلند باعث به وجود آمدن اشکوب‌های مختلف گیاهی و در نتیجه ریزبوم‌های بیشتر می‌شوند و هر چه اشکوب‌بندی پوشش گیاهی بیشتر باشد، پرندگان متنوع‌تری را در خود جای می‌دهند. همچنین وجود چشم اندازهای اکولوژیکی متنوع در جذب پرندگان مختلف مؤثر می‌باشد.
امروزه با اعمال روش‌های مدیریتی صحیح در پارک‌ها و ایجاد امکاناتی مانند نصب دوربین‌هایی برای تماشای پرندگان، برگزاری کارگاه‌های آموزشی، مستقرکردن ایستگاه‌های پرنده‌نگری، عرضه پوستر و بروشور مربوط به پرندگان محل و… می توان شهروندان را ترغیب به آشنایی بیش‌تر با پرندگان نمود.
گسترش فرهنگ استفاده صحیح از طبیعت سبب حفاظت از گونه های مختلف پرندگان در پارک‌های شهری می‌شود و در عین حال این فعالیت تفریحی موجب تقویت رابطه انسان شهرنشین با طبیعت می‌گردد.

فضای سبز شهری اصفهان

در این خصوص شهر زیبای اصفهان با داشتن فضاهای سبز متنوع شهری، بیش از 160 گونه پرنده را در خود جای داده و بنابراین بستری مناسب برای توسعه فعالیت پرنده‌نگری می‌باشد و در این میان پارک کوهستانی صفه از جمله نقاط بسیار حائز اهمیت است.
این پارک به دلیل واقع شدن در دامنه کوه صفه، تنوع ساختاری مناسبی دارد و به دلیل وجود چشم اندازها و پوشش گیاهی متنوع از جمله پارک‌های مهم شهر محسوب می‌شود و کارشناسان پرنده نگری ، مشاهده بیش از 80 گونه پرنده را در فصول مختلف گزارش داده‌اند. مرکز پرنده نگری اصفهان با استقرار در پارک کوهستانی صفه به عنوان اولین و تنها مرکز تخصصی پرنده نگری کشور با ایجاد شرایط و امکانات مناسب لازم در جهت حفظ تنوع زیستی و در راستای ترویج تفریح و فعالیت پرنده نگری در اسفندماه سال 96 افتتاح گردید و همواره میزبان عموم گردشگران و شهروندان علاقه‌مند می‌باشد.

راز مهاجرت پرندگان

این روزها کشور ما میزبان میلیون ها پرنده مهاجر است. پرندگانی که مسافت های طولانی ای را ازعرض های شمالی پیموده اند تا بخشی از زندگی خود را در کنار ما بگذرانند. در مقاله ای دیگر در مورد اینکه اصلا چرا پرندگان مهاجرت می کنند صحبت کرده ایم. اکنون نکته ی قابل توجه در مهاجرت پرندگان این است که پرندگان مهاجر چگونه موفق میشوند بدون آنکه راه را گم کنند هر ساله یک مسیر معین را بپیمایند؟ چگونه این مهاجران کوچک و زیبا میتوانند با کمال دقت به نقطه عزیمت خود باز گردند؟ و چگونه میشود بدون قطب نما راه را در آسمان یافت؟ در این مقاله ناعمه حسینی تلاش کرده است پاسخ این سوالات را برای شما شرح دهد.

مهاجرت پرندگان

بررسی پدیده مهاجرت پرندگان در پایان قرن گذشته توجه بسیاری از دانشمندان را به خود جلب کرد و موضوع پژوهش بسیاری از محققان گردید. تعدادی پرنده علامت گذاری شدند تا پس از بازگشت مجدد به همان محل، قابل شناسایی باشند. این شیوه علمی، که حلقه گذاری نام دارد مطالعه رفتار مهاجرت پرندگان و ردیابی مسیر های اصلی آنان را ممکن ساخت.

جهت یابی پرندگان

پس از آزمایش های متعدد دانشمندان دریافتند که پرندگان از طریق دو نوع علایم راهنما، جهت یابی می کنند.

  • بعضی پرندگان با استفاده از نشانه های سماوی راه خود را پیدا می کنند. پرندگان روزپرواز با  استفاده از وضعیت خورشید و پرندگان شب پرواز با موقعیت ستارگان جهت تعیین مسیر می کنند.
  • بعضی دیگر از روی نشانه های زمینی مانند عوارض زمین ، سیستم های آبی، کوهستان ها، خطوط ساحلی، وضعیت بوم شناختی مانند جنگل های انبوه و پهنه های آبی و و ضعیت هواشناختی مثل جهت باد غالب یا توده های هوا مسیر خود را پیدا میکنند.

پرندگان چگونه مسیر خود را تعیین می کنند ؟

این سوال مطرح است که ” پرندگان هنگام عبور از روی اقیانوس ها که عوارض زمین مشخص نیست یا زمانی که هوا ابری است و ماه و ستاره ها دیده نمی شوند چگونه مسیر خود را تعیین می کنند؟ ” پس باید نوع دیگری از جهت یابی وجود داشته باشد که مکمل این دو نوع است و چنین به نظر می رسد که پرندگان از میدان مغناطیسی زمین کمک می گیرند.

در سال 1975 میلادی مشخص شد که بعضی از باکتری هایی که در گل و لای دریا زندگی می کنند حاوی زنجیره ای از کریستال های ترکیبات آهن همسو با میدان مغناطیسی زمین هستند. این زنجیره ها باکتری ها را در امتداد این میدان قرار می دهند تا به سمت پایین شناور و از آب های پر از اکسیژن دور شوند. در این حالت، هر باکتری یک قطب نمای کوچک است.

این موضوع این فرضیه که بعضی از حیوانات دارای سلول هایی حاوی کریستال های مشابه هستند، را تقویت کرد. دانشمندان احتمال می دادند که حرکات سلول ها به حیوانات این امکان را می دهد که میدان های مغناطیسی را احساس کنند. یافتن این سلول ها در بدن حیوانات چندان آسان نبود. کریستال های مغناطیسی در میان پرندگان، اولین بار در میان کبوترهای خانگی کشف شد. انتهای عصب های پوست در داخل منقار بالایی کبوتر حاوی مقدار زیادی ساختارهای گلوله ای شکل پر از آهن است. اثبات کاربرد این ساختارها برای حس مغناطیسی، چندین دهه طول کشید. به تازگی نیز ساختارهایی مشابه در سینه سرخ ها، چکاوک ها و مرغ خانگی یافت شده است. امروزه مشخص شده است که حسگرهای مغناطیسی آهنی در اکثر پرندگان وجود دارند.